Psalmoj:
Psa 117 → 091.11
Psa 150 →
733
Kantoj:
Honor’ kaj laŭd’ al nia Di’
→ 093
Laŭdkantu nun al via Di’ → 087.1
Al
Vi, majesta Patro, estu glor’ → 087.7
Rondkanto:
Junaj
kaj maljunaj kune laŭdu → 064
Ripetad-Kantoj:
Laŭdadu
ĉiuj gentoj → 025
kaj aliaj el la Diservoj laŭ
Taizé
446
Adoru kantante,
adoru
kantante,
kantante, kantante.
3-voĉa
rondkanto
ADORU KANTANTE • M: Hermann Stern 1970, speciale
komponita por la evangelia himnaro «Adoru Kantante» •
AK, p. 3
447
Vin, Dio, ni laŭdas. Vin ni konfesas Sinjoro. Vin, la Patron eternan, adoras la tuta tero. Al Vi ĉiuj Anĝeloj, al Vi Ĉieloj kaj universaj Potencoj, al Vi Keruboj kaj Serafoj per voĉo senĉesa proklamas: Sankta, sankta, sankta Sinjoro, Dio de Legiaroj. Plenas ĉieloj kaj tero de l’ majesto de Via gloro. Vin la glora ĥoro de l’ apostoloj, Vin de l’ profetoj laŭdinda aro, Vin laŭdas de l’ martiroj brilanta armeo. Vin tra la tuta terglobo konfesas la sankta eklezio: Vin, la Patron de senfina majesto, adorindan Vian veran kaj unikan Filon, kaj la Sanktan Parakleton Spiriton.
447.2
Vi reĝo de l’ gloro, Kristo. Vi de l’ Patro estas la Filo eterna. Prenonte sur Vin, liberigi la homon, Vi humile elektis la sinon de l’ Virgulino. Vi, venkinte la sagon de l’ morto, malfermis al la kredantoj la regnon ĉielan. Vi dekstre de Dio sidas en la gloro de l’ Patro. Kiel juĝisto laŭkrede Vi venos. Vin ni petas do: helpu al Viaj servantoj, kiujn Vi savis per sango valorega; ke estu ni kun Viaj sanktuloj en eterna glor’ nombrataj.
447.3
Oni, prefere matene, povas aldoni:
Sanigu Vian popolon, Sinjoro, kaj benu bonvole heredon Vian. Kaj regu ilin, kaj edifu ilin ĝis en eterneco. Tagon post tago ni Vin gloradas. Kaj ni laŭdas Vian nomon por-eterne kaj de jarcentoj al jarcentoj. Bonvolu, Sinjoro, en tiu ĉi tago sen iu peko nin gardi. Kompatu nin, Sinjoro, volu nin kompati. Venu mizerikordo Via, Sinjoro, super ni, samkiel ni en Vi esperis. En Vi, Sinjoro, mi esperis: ne pereos mi eterne.
TE DEUM LAUDAMUS • Unisono 74 • M: gregoria, tonus simplex, 4a / 11a jc. • latina T: 4a jc. / ĉ. 690 • E: Helmut Rössler 1997
447.4
S: Estu laŭdata, Sinjoro, Dio de niaj
patroj:
K: laŭdinda kaj gloregenda eterne.
S: Ni benu la Patron kaj la Filon kun la Sankta
Spirito.
K: Ni laŭdu kaj superaltigu Lin eterne.
S: Estu benata, Sinjoro, en la firmamento
ĉiela:
K: laŭdinda kaj gloregenda / kaj superaltigata
eterne.
S: Sinjoro, elaŭdu mian preĝadon,
K:
kaj mia voko al Vi venu.
C: La Sinjoro estu kun vi.
K: Kaj kun via
spirito.
C: Ni preĝu. – Dio, Via favoro estas
sen nombro kaj Via boneco estas trezoro senfina. Ni dankas al Vi pro
ĉio, kion Vi donacis al ni, kaj petas, ke Vi ankaŭ estonte
plenumu niajn petojn. Ne forlasu nin, sed pretigu nin por la eterna
premio. Per Kristo, nia Sinjoro.
K: Amen.
448
1. Granda Di’,
ni laŭdas Vin,
Viajn verkojn ni honoras.
Kun la mond’
ni klinas nin,
kaj pro Via fort’ Vin gloras.
Tra l’
miljaroj restas Vi,
la eterna sama Di’.
2. Antaŭ la
eterna tron’
en la gloro de l’ ĉieloj
sonas
unu-voĉa ton’,
ĉar savitoj kaj anĝeloj
kantas
en potenca ĥor’:
«Sankta, sankta, la Sinjor’.»
3. Sankta, ho,
Sinjor’, Regant’
de l’ ĉielaj
regimentoj,
ĉiam estas Vi venkant’!
Ter’,
ĉielo, maroj, ventoj,
plenas do de Via glor’,
tial
laŭdas nia kor’.
4. Je honor’
de l’ Patro ni,
vir’, virino kaj infano,
kun la
tuta Eklezi’
himnas pri la Dia amo.
Kaj je l’ trono
de l’ Savant’
sonas nia laŭda kant’.
5. Ho, Spirito,
sankta Reĝ’,
kiu ĉiam nin instruas
kaj
konsolas; ni kun preĝ’
antaŭ Via glor’
genuas.
Kun la Fil’ kaj Patro Vi
ja eterne estas Di’.
GROSSER GOTT, WIR LOBEN DICH • Unisono 75 • GL 257 • EG 331 • KG 175 • RG 247 • M (Hursley = Grosser Gott): Lüneburg 1668, Wien ĉ. 1776, Leipzig 1819 • germana T: Ignaz Franz 1768 laŭ la latina Te Deum • E: H. A. de Hoog, 1971 en AK 13*
449
|: Te Deum
laudamus.
Ni laŭdas
Vin, Sinjor’.
Orbis terræ
te laudat.
Vin laŭdas
kosma ĥor’. :|
4-voĉa
rondkanto
TE DEUM LAUDAMUS, WIR LOBEN DICH, O GOTT • el:
Elisabeth von Thüringen, 1985 • M: Peter Janssens •
latina-germana T: Hermann Schulze-Berndt • © Peter Janssens
Musik Verlag, Telgte • E: Albrecht Kronenberger 1996
450
M (Lobet den Herren) → 091 «Vidu, la noktaj ombroj jam paliĝas»
1. Laŭdu la
Estron, ĉar Li estas bona;
tre bele estas, nian Dion
glori;
laŭdo por Li sonoras rave, ĉarme.
1.-6. Laŭdu la Estron.
2. Kantu komune
dankon al la Estro,
gloru per harpoj Dion la majestan;
ĉar
tre potenca Li, kun grandaj fortoj.
Laŭdu …
3. Li povas nube
la ĉielon kovri
kaj al la ter’ laŭplaĉe
pluvon doni;
herbon kreskigas Li sur sekaj montoj.
Laŭdu …
4. Manĝi Li
donas por la kreitaro,
ankaŭ la bestojn nutras kvazaŭ
patro,
eĉ junajn korvojn, kiuj Lin alvokas.
Laŭdu …
5. Danku Lin, kiu
ĉiujn aĵojn kreis.
Ŝprucas la fonto de la vera
vivo
el de l’ ĉielo, el de Lia koro.
Laŭdu …
6. Kristo Jesuo,
Filo de l’ Plejalta,
donu per grac’, ke ĉiuj Viaj
homoj
gloros eterne Vian nomon. Amen.
Laŭdu …
LOBET DEN HERREN, DENN ER IST SEHR FREUNDLICH • EG 304 • germana T: Nürnberg ĉ. 1560, Leipzig 1565 • E: Adolf Burkhardt 1982 • TK 96 [K007T]
451
1. Laŭdu ni
Dion, la reĝon potencan de l’ tero.
Laŭdu al Li,
ĉar Li estas la vojo kaj vero.
Ho kantu ni
gloron kaj
dankon al Li:
Li estas nia espero.
2. Laŭdu ni
Dion, ĉar ĉiun patrece Li vidas.
Tra la danĝeroj de
l’ vivo Li ame nin gvidas.
Gardos Li nin,
kiel Li faris
jam ĝin.
Firme pri tio ni fidas.
3. Laŭdu ni
Dion, ĉar donis Li forton kaj sanon;
ĉiam fidele etendis
al ni Sian manon.
Ofte jam Li
pruvis mirinde al ni
Sian
bonecon kaj amon.
4. Laŭdu ni
Dion, ĉar benis Li nian laboron,
sendis feliĉon, per
paco plenigis la koron.
Pensu do ni,
kiom ni ŝuldas al
Li!
Kantu ni laŭdon kaj gloron.
5. Laŭdu ni
Dion, laŭdegu Lin tero kaj maro!
Laŭdu Lin preĝoj,
laŭdegu Lin vorto kaj faro!
Danko al Li
sonu konstante ĉe
ni:
Laŭdu Lin, ho kristanaro!
LOBE DEN HERREN, DEN MÄCHTIGEN KÖNIG DER EHREN • Unisono 81 • GL 258 • EG 316, 317 • KG 524 • RG 242 • M (Lobe den Herren = Praxis pietatis): 17a jc., religie: Stralsund 1665, Halle 1741 • germana T: Joachim Neander 1680 • E: Hugo Marx por la 4a Universala Kongreso Dresden 1908, HE 16, laŭ la tiama stilo reviziita de Adolf Burkhardt 1985 • TK 122
452
1. L’
Eternulon laŭdu ni, haleluja,
adorante tie ĉi,
haleluja,
kun anĝeloj en la glor’, haleluja,
kantu
kun ĝoj-plena kor’, haleluja.
2. Ĝoju, ĉar
el Patra man’, haleluja,
venas ĉiutaga pan’,
haleluja.
Danku pro anim-trankvil’, haleluja,
elaĉeto
per la Fil’, haleluja.
3. Kun instiga
elokvent’, haleluja,
sonu ĉiu instrument’,
haleluja.
Ni kunkantu en ador’, haleluja,
laŭdon al
la Di-Sinjor’, haleluja.
PRAISE THE LORD, HIS GLORIES SHOW • CP 20 • kp. HAM 147, HON 191, LBW 128 (M) • M (Llanfair): Robert Williams 1817 • angla T: Henry Francis Lyte • E: W. J. Downes • elektitaj strofoj: 1,4,5 • AK 14*
453
1. Nun Dion danku
ni per mano, voĉo, koro!
Ĝojegas tuta mond’ pro
Lia bonfavoro.
De frua infanec’ Li benis nin sen fin’,
kaj
sur la tera voj’ ankoraŭ gvidas nin.
2. Ni preĝu
nun, ke Li eterne apudestu;
en ĉiu ĝoja kor’ la
paco bene restu;
per ama forta man’ Li ĉiam gardu
nin,
ĝis fine en ĉiel’ ni danke gloros Lin.
3. Laŭdata
estu Di’ la Patro, kaj dankataj
la Filo, la Spirit’,
egale honorataj!
Al unu sola Di’ senĉese sonu ĥor’,
el
tero kaj ĉiel’, de amo kaj ador’.
NUN DANKET ALLE GOTT • Unisono 79 • GL 266 • EG 321 • KG 236 • RG 233 • M (Nun danket): Leipzig (ĉ. 1630) 1636, eble de Martin Rinckart / Johann Crüger 1647 • germana T: Martin Rinckart (ĉ. 1630) 1636 laŭ Sir 50,22-24 • E: M. C. Butler, 1966 en HE 9 • AK 22
454
1. Laŭdu la
ĉielan Reĝon, ho animo! Danku Lin;
Li pardonis,
elaĉetis, resanigis, savis vin.
Haleluja!
Haleluja!
Dion
laŭdu vi sen fin’.
2. Al la patroj en
aflikto korfavora estis Di’,
ĉiam same beno-preta Lin
ankoraŭ trovas ni.
Haleluja!
Haleluja!
Bonfarema restas
Li.
3. Patre nin Li
prizorgadas, ĉar malfortaj estas ni;
en la manoj ame portas;
el danĝero savas Li.
Haleluja!
Haleluja!
Kompatema
estas Di’.
4. Ho anĝeloj,
kun ni kantu! Vi rigardas Lin en glor’;
Lin adoru suno,
luno, ĉiu loko, ĉiu kor’.
Haleluja!
Haleluja!
Dion
laŭdu kun fervor’.
PRAISE, MY SOUL, THE KING OF HEAVEN • HAM 365 • HON 422 • LBW 549 • M (Praise, my soul): John Goss • angla T: Henry Francis Lyte • E: Clarence Bicknell (1842-1918), 1966 en HE 19
455
1. Ho granda Dio,
kiam mi rigardas
la mirindaĵojn, kiujn kreis Vi,
kaj ke
senĉese Via amo ardas
por teni ĉion en plen-harmoni’:
refreno:
1.-4. |: Animo mia
gloras Vin per kant’,
ho granda Di’, ho granda Di’.
:|
5. |: Des pli mi
laŭde gloros Vin per kant’,
kaj dankos Vin, ho bona
Di’. :|
2. Pri Vi parolas
la somera vento,
kaj floroj odorantaj en kampar’,
trilantaj
birdoj en vesper-silento:
sennombraj voĉoj de la
kreitar’.
Animo mia …
3. Miraklojn vidas
mi en la biblio,
faritajn jam de tempo de Adam’;
dum ĉiuj
jaroj de mond-historio
ne ĉesis Via graco-plena am’.
Animo
mia …
4. Kaj kiam mi
memoras pri la gloro
de mia savo per la Krist-ofer’,
mi
klinas min kun adorad-fervoro,
dankante Vin kun pura
kor-sincer’.
Animo mia …
5. Kaj fine falos
ĉiuj temp-vualoj,
kaj bonvenigos min Imanuel’;
ravege
sonos la anĝel-ĥoraloj;
ekĝuos mi la gloron de l’
ĉiel’.
Des pli mi laŭde …
O STORE GUD • SPB 11 • M (O store Gud): nekonata deveno 1889 • sveda T: Carl Boberg 1885 • E: W. J. Downes ĉ. 1966 • AK 30
456
M (Danke für diesen guten Morgen) → 128 «Dankon pro hodiaŭa tago»
1. Dankon al Vi,
ho Patro nia,
dankon, Vi tiel amas nin.
Dankon, ke ĉiu
dono Via
helpas koni Vin.
2. Dankon, Vi
estas sun’ de l’ vivo,
dankon, en nia loĝas
kor’.
Dankon, Vi gvidas sur deklivo
nin en trista hor’.
3. Dankon pro tiu
bela tago,
dankon pro ĉiu eta bon’.
Dankon, ke suno,
floro, lago
estas Via don’.
Plu improvizu mem.
DANKON AL VI, HO PATRO NIA • improviz-ekzemploj el NV 200
457
1. Ni danku la
Sinjoron,
al Dio donu gloron
pro ĉiuj Liaj donoj,
abundaj
trans bezonoj.
2. Li, praa
origino
de vivo, korp’, animo,
prizorgi ne neglektas
kaj
ilin plu protektas.
3. La korpon Dio
nutras;
l’ animo ne forputras,
eĉ se ĝin pek’
inundis
kaj ĝin mortige vundis.
4. Li donis
kuraciston
al ni, Jesuon Kriston;
el tombo venke iris
kaj
vivon Li akiris.
5. La Vorto,
Bapto, Manĝo –
jen Lia sav-aranĝo;
instruas nin
Spirito
akcepti ĝin en fido.
6. Pro Kristo, Li
pardonis
la pekon, vivon donis.
Eĉ pli en la ĉielo
abundos
bon’ kaj belo.
7. Ni Vin petegas
firme,
ke Vi plu viglu ŝirme
por grandaj kaj etuloj
en
ĉiuj ter-anguloj.
8. Nin gardu en la
vero,
eterne en libero,
por glori Vian nomon
per Jesu
Kristo. Amen.
NUN LASST UNS GOTT DEM HERREN • EG 320 • M: ĉe Nikolaus Selnecker 1585 • plurvoĉeco: Johann Crüger 1649 • T: Ludwig Helmbold 1575 • E: Adolf Burkhardt 1990 • TK 150
458
1. Dankon diras
ni, PatroDi’,
pro la sankta Ido Davida,
kiun Vi donis
koni
en Jesuo, Filo Via.
refreno:
Al Vi gloro eterna!
2. Dankon diras
ni, Patro-Di’,
pro la sankta nomo Via,
al kiu Vi
preparis
loĝejon en niaj koroj. –
Al Vi gloro
eterna!
3. Dankon diras
ni, Patro-Di’,
pro la kredo kaj eterno,
kiun al ni Vi
donis
per Jesuo, Via Filo. –
Al Vi gloro eterna!
4. Ĉiopova
Sinjoro,
Vi kreis ĉion al la gloro,
pridonacis per
povo
laŭ la vivobezono. –
Al Vi gloro eterna!
5. Al ni, krome,
Vi donis
nutraĵon por la vivo eterna,
per graco nin
indigis
per Jesuo Kristo. –
Al Vi gloro eterna!
6. Benu la
Eklezion,
kaj savu de ĉiu malbono,
gvidu per la amo
al
la ĉiela regno. –
Al Vi gloro eterna!
7. Sendu al ni la
gracon,
kaj sanktigu la homaron.
Kiu estas malpura,
tiu
pentofaru. –
Al Vi gloro eterna!
DZIĘKUJEMY CI, OJCZE NASZ • ŚK 469 • M: K. Pasionek • T: parafrazo malnovkristana el la Instruo de la dek du Apostoloj (2a jc.) • E: 1985 en NV 202*
459
Jubilante Dion,
jubilante gloru
Lin.
Haleluja.
latine:
Iubilate Deo.
Iubilate
Deo.
Alleluia.
6-voĉa
rondkanto, ĉiu voĉo kantu ĝis la fino
IUBILATE DEO
• Unisono 73 • RG 223 • KG 2 • kp. EG 181.7 •
M: Michael Prætorius 1610 • T: Psa 66,1 • E: Kloster
Kirchberg 1999
460
1. Animo, levu
kanton
de ĝojo kaj admir’
por laŭdi la
reganton
de ĉiu viva spir’!
La Estron supre
glori
fariĝu sol-motiv’
por kredi kaj labori
dum
tuta mia viv’.
2. Feliĉaj,
kiuj konas
la Dion de Jakob’
kaj sin al Li transdonas
por
juĝo aŭ aprob’!
Plej bona ĉi elekto,
plej
bela ĉi trezor’!
Eterne sen difekto
teniĝas
mens’ kaj kor’.
3. Ho kia
Di-potenco,
neelĉerpebla fort’!
Ĝin pruvas, de
l’komenco,
la verk’ de l’krea Vort’:
de
l’ tero abundego;
ĉielo kaj stelar’;
de l’
fiŝoj granda grego
en vasta brua mar’.
4. Maljuston Li
elbaras
kaj celas nur al bon’
por ili, kiuj staras
kun
fid’ ĉe Lia tron’.
Promesojn Li plenumas
kun
ĝoj’ laŭ propra vol’;
al subprematoj
lumas
per helpo kaj konsol’.
5. En mort-danĝer’
disponas
Li sav-eblecojn mil,
kaj prete manĝon donas
al
malsatanta fil’.
Ruĝigas Li la vangojn
eĉ per
modesta pan’;
malliberejajn stangojn
disrompas Lia man’.
6. Tro feblas mia
preĝo
por Lia inda glor’.
Li sola estas reĝo,
mi
– nur velkinta flor’.
Sed ĉar mi apartenas
al
Lia famili’,
mi Lian nomon benas
laŭpove nur des
pli.
DU MEINE SEELE, SINGE • EG 302 • RG 98 • M (Du meine Seele): Johann Georg Ebeling 1666 • germana T: Paul Gerhardt 1653 laŭ Psa 146 • E: Adolf Burkhardt antaŭ 1975 • TK 6*
461
Laŭdu la Estron,
ĉar Li
estas bona.
Laŭdu Lin. Gloru Lin.
Adoru Lin.
4-voĉa
rondkanto
LOBET DEN HERREN, ALLE DIE IHN EHREN • EG 448 •
M (Laŭdu): Herbert Beuerle 1967 laŭ Johann Crüger
1653/1662 • © Strube Verlag, München • E:
Albrecht Kronenberger 1996
462
1. Neniam mi povos
kalkuli
la spertojn de Dia favor’.
La ros’ ilin
volas speguli
matene en nombro kaj glor’.
Neniam mi povos
kalkuli
la spertojn de Dia favor’.
2. Simile al
granda stelaro
sen nomo kaj sen numeral’
la amo briladas
en klaro
eĉ inter la ombroj de l’ val’.
Simile
al granda stelaro
sen nomo kaj sen numeral’.
3. Kalkuli neniam
mi povas,
sed ho, ke mi danku des pli!
La pruvon de amo mi
trovas
en gracaj mirakloj al mi.
Kalkuli neniam mi povas,
sed
ho, ke mi danku des pli!
JAG KAN ICKE RÄKNA DEM ALLA • SPB 260 • M (Neniam mi povos): Albert Lindström 1889 • sveda T: Lina Sandell-Berg 1883 • E: Karl Olof Sandgren,1962 en EKA 8 • AK 28
463
1. Kun preĝo
al
Reĝo
de l’ reĝoj ni venas.
Laŭd-krio
al
Dio
eksonu el kor’.
Ni Lian grandan gloran nomon
benas,
ĉar malamikon nian Li pelas for.
2. Li gvidas.
Ni
fidas
la Di-providencon.
Apogas nin,
logas nin
Lia
bonvol’.
En nia Di’ la vivo havas sencon.
Vin gardu
de l’ malbono, ho Di-popol’.
3. Konsento
en
tento
neniam okazu
nek rego
de l’ peko
nek ajna
damaĝ’.
Tiranan forton nia Dio ĉasu.
Per fid’
Li nin provizas kaj per kuraĝ’.
WILT HEDEN NU TREDEN VOOR GOD, DEN HERE • LvK 414 • M (Kremser): tradicia nederlanda • nederlanda T: Adriaan Valerius • E: mozaiko el H. A. de Hoog 1954 kaj Leland Bryant Ross 1996: Kloster Kirchberg 2000
464
|: Al Vi ni kantas, ni laŭdas, laŭdas Vin, al Vi ni dankas, dankas, ho Sinjor’. :|
|: Kaj al Vi ni preĝas, kaj al Vi ni preĝas, kaj al Vi ni preĝas, ho Sinjor’, :|
|: al Vi preĝas, ho Sinjor’. :|
TIBJE PAJOM • M kaj rusa T: Dimitrij Stepanoviĉ Bortnjanskij • E: Alex Humet kaj Johan Donckerwolcke 1997, okaze de IF (Internacia Festivalo) en Trier, Germanio
▉
Kiel la diversaj laŭdo-himnoj entenas variajn harmoniojn kaj akordojn, tiel ĉiu ajn speco homa, leona, agla, k.t.p. estas aparta himno el laŭdoj al Dio kaj fondita por Lia laŭdo.
Nikolaus el Cues
465
1. Dum krutas
vojo,
Vi estas ĝojo,
dolĉa Kristo, ho Sinjor’.
En
Vi ni havas,
kio nin savas,
certon de ĉiel-trezor’.
Rompas
Vi ĉenojn
kaj sendas benojn.
Kiuj Vin fidas,
pace
eksidas,
ne plu eraros. Haleluja.
Via proksimo
tiras el
timo.
El Via korto
vivo aŭ morto
nin ne separos.
Haleluja.
2. Se al Vi
plaĉas,
nin ne damaĝas
pekoj, mondo kaj infer’.
Ĉion
Vi ŝanĝos,
bone aranĝos,
kia estu la mizer’.
Vin
do ni gloru
kaj Vin honoru
kun helaj tonoj,
ĝojaj
resonoj,
ho bona Estro! Haleluja.
Al Vi jubilas,
kantas kaj
trilas
buŝo kaj koro
en am-adoro,
alta majesto!
Haleluja.
IN
DIR IST FREUDE • Unisono 78 • EG 398 • RG 652 • M
(In dir ist Freude): Giovanni Giacomo Gastoldi 1591 (por itala
danco), religie Erfurt 1598 • germana T: Cyriakus Schneegass
1598 • E: Adolf Burkhardt 1990 • TK 152
• Rom
8,38-39
466
M (Ode to Joy) → 597 «Homoj, kantu ĝojo-kanton»
1. Ĝoje, ĝoje
ni Vin gloras,
granda Di’, reganta Am’:
Koroj antaŭ
Vi ekfloras,
kvazaŭ sub la suna flam’.
Ekforfandu
tristajn nubojn,
pek-obskuron pelu for. Sci-
-o anstataŭu
dubojn:
iluminu nin, Sinjor’.
2. Viaj verkoj Vin
ĉirkaŭas
ĝoje: Tero kaj ĉiel’
Vin
spegulas. Ade laŭdas
ĉiu stelo kaj anĝel’.
Kampo,
bosko, valo, monto,
flora bedo, ŝaŭma ond’,
ĉan-
-ta birdo, akva fonto –
kun ni laŭdas tuta
mond’.
3. Ĉiam donas
kaj pardonas,
benas kaj benatas Vi.
Ĝoj-naskanto, ni Vin
konas,
fonto de l’ viv-harmoni’.
Patras Dio, fratas
Kristo:
ĉies amon estras Di’. Nin
amigu,
Instruisto.
Levu nin al ĝoj’ ĉe Vi.
4. Kantu, homoj,
dum laŭdegas
la stelaro de l’ maten’:
Patra
amo ĉion regas,
homojn ligas am-katen’.
Kantadante
marŝu kune;
ni la venkon gajnis jam! Ĝoj-
-muziko
gvidas sunen,
himno de triumfa Am’.
JOYFUL, JOYFUL, WE ADORE THEE • LBW 551 • angla T: Henry van Dyke • E: Leland Bryant Ross 1997 [K513T]
467
1. Tero,
plaŭdu!
Mondo, laŭdu!
Kantu fortajn kantojn vi!
Ho
anĝeloj
en ĉieloj,
ĝoje kantu vi kun ni!
Jen
la ĉiopova Dio
kreis kosmon el nenio.
Gloru Lin, ho tera
rond’,
tuta mond’!
2. Vi sablero
sur
la tero,
ĉiu vivo sub la sun’,
ho fiŝaro
en
la maro,
astroj vi, stelar’ kaj lun’,
vi, ho birdoj
en aero,
ĉirkaŭanta atmosfero,
Dion, kiu kreis
vin,
laŭdu Lin!
3. Nun en ĥoro
kun
sonoro
ekjubilu tuta mond’.
Kun anĝeloj
en
ĉieloj
kantu vi, ho tera rond’.
Laŭdu ĉiu
kontinento,
ĉiu lando en konsento.
Diru dankon nun al
Li,
ĉiuj vi!
ERDE SINGE • GL (Speyer) 848 • M: Köln 1741, versio el Kirchenlied • germana T: Johannes Jakob von Geissel 1835 • E: ĉe Kindler n. 2*
468
1. Dum ni iras tra
la mond’, laŭdu Dion,
ni, en ĉiu temp’ kaj
rond’, laŭdu Dion!
Havas sencon ĉiu tag’
kaj
en ĉiu de komenc’
agas Dia providenc’!
refreno:
Ĉar Di’, nia Patro,
nin
amas sen fin’,
al ni montras vojon
kaj mem
kondukas
nin!
2. Pro ĝojiga
la pejzaĝ’ laŭdu Dion,
pro l’ vidinda
teatraĵ’ laŭdu Dion!
Dum aperas hela tag’,
bonon
ĝojan danku ni,
ĝin donacis bona Di’!
3. Se minacas nin
sufer’, laŭdu Dion,
se ekregos nin koler’, laŭdu
Dion!
En veninta trista tag’
bonon pezan prenu ni,
ĝin
destinis bona Di’!
GDY IDZIEMY POPRZEZ ŚWIAT • Śpiewnik p. 413 • M kaj pola T: © Zofia Jasnota • E: Serĉante Dion p. 9, kp. NV 223 • kun afabla permeso
469
1. Tero kaj ĉielo
kantu
antaŭ Dio, plena de glor’.
Ĉie en la
mondo grandu
Lia laŭd’ en ĉiu
hor’.
Haleluja.
Servu Lin el tuta kor’.
2. Steloj, suno,
lun’ sin klinas
antaŭ Dio, plena de glor’,
kaj
neniam ili finas
laŭdon doni al Sinjor’,
haleluja,
servi
Lin en ĉiu hor’.
3. Ankaŭ vi
do ne silentu
antaŭ Dio, plena de glor’.
Vian dankon
supren sendu,
laŭdu Lin per kant-sonor’,
–
haleluja –
servu Lin en ĉiu hor’.
4. Kiam Li suferon
sendas,
Li, la Dio plena de glor’,
vin kaj Lin ĝi ne
disfendas,
se vi laŭdas eĉ kun plor’,
–
haleluja –
servas Lin en tiu hor’.
5. Nin laŭdado
interligu
antaŭ Dio, plena de glor’.
Lian laŭdon
pligrandigu
ankaŭ nia tag-labor’.
Haleluja.
Servu
ni en ĉiu hor’.
ERD UND HIMMEL SOLLEN SINGEN • EG 499 • RG 249 • KG 584 • M (Singing with a sword in my hands, Lord): Spiritualo • Paul Ernst Ruppel 1956 • T: Paul Ernst Ruppel 1956 laŭ la himno Corde natus ex parentis de Aurelius Prudentius Clemens ĉ. 400 • 3a strofo: Paulus Stein 1961 • © Verlag Singende Gemeinde, Wuppertal • E: Adolf Burkhardt 1974 • TK 1
470
Al Dio laŭdu tuta ter’,
Lin
laŭdu la ĉiela sfer’.
Laŭdadu ni sen
intermit’
al Patro, Filo kaj Spirit’.
PRAISE GOD FROM WHOM ALL BLESSINGS FLOW • HON 417 • M (Doxology): Jimmy Owens • angla T: Thomas Ken • E: Kevin Bourne
471
1. Dum homoj vivas
sur la tero,
dum fruktas greno kaj oliv’,
Vi por ni ĉiuj
estas patro. Ni dankas Vin pro ĉia viv’.
2. Dum homoj
homajn vortojn diras,
dum vokas Via vort’ al pac’,
Vi
Vin de l’ mondo ne retiras. Ni dankas pro Jesua grac’.
3. Vi nutras
birdojn en arbaro,
Vi vestas florojn sur la kamp’;
fortika
estas Vi remparo por ŝirmi nin en ĉiu temp’.
4. Vi estas lumo,
viv’ eterna;
de l’ morto savas Via man’.
Al
ni Vi donis Vian filon; Li estas nia viva pan’.
5. Al Vi ni do
adoron faru,
pro kies am’ ekzistas ni;
Vi, Patro, Vi
enmeze staru; parencoj Viaj estas ni.
ZOLANG ER MENSEN ZIJN OP AARDE • Unisono 88 • GvL 567 • LvK 488 • ZJ 575 • M: Tera de Marez Oyens-Wansink 1960 • nederlanda T: Huub Oosterhuis (1958) 1960 • © Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E: Adolf Burkhardt 1977 • TK 52* • kun afabla permeso
472
1. Ho anĝeloj!
La Sinjoron
adoradu en ĉiel’!
Ĝoje laŭdu
Lian gloron
suno, luno, ĉiu stel’!
Laŭdu Lin,
ĉar Li regadas,
de la universo reĝ’,
kaj la
mondoj obeadas
al konstanta Lia leĝ’.
2. Laŭdu pri
la gloro Dia!
Ne pereos Lia vort’;
venkos sanktularo
Lia;
neniiĝos peko, mort’.
Estu Lia pov’
laŭdata
de l’ ĉiela anĝelar’;
Lia
nomo adorata
de la tuta kreitar’.
PRAISE THE LORD! O HEAV’NS • LBW 540 • HON 425 • M (Austria): Franz Joseph Haydn • angla T: The Foundling Hospital Collection, London 1796, alt. • E: Clarence Bicknell (1842-1918), 1966 en HE 7, 1971 en AK 7
473
1. Dio, reĝanta
en ĉiel’,
ni vidas Vin en sun’ kaj stel’;
centro,
anim’ de ĉiu sfer’,
sed kun ni ankaŭ sur la
ter’.
2. Suno de l’
vivo! Hele Vi
vojon prilumas antaŭ ni.
Stelo de l’
nokto! Via glor’
esperon donas al la kor’.
3. Noktmezo, se Vi
kaŝas Vin;
tago, se Vi surbrilas nin.
Arko ĉiela, Via
ben’;
kaj nia peko, nub-kurten’.
4. Dio de ĉio
sur la ter’,
fonto de lumo, amo, ver’;
antaŭ
majesta Via tron’
malhela estas ĉiu kron’.
5. Per vero
liberigu nin;
kun ardo ni adoru Vin;
en ĉiu koro brulu
flam’
de sankta elĉiela am’.
LORD OF ALL BEING • M (Uffingham): Jeremiah Clarke, HAM 274 • angla T: Oliver Wendell Holmes, kp. CP 23 • E: Janet Caw, 1966 en HE 15, 1971 en AK 26
474
1. Sankta, sankta,
sankta!
Dio adorata!
Frue en matena horo Vin alpreĝas
ni.
Sankta, sankta, sankta!
Forta kaj kompata!
En tri
personoj unu glora Di’!
2. Sankta, sankta,
sankta!
Ĉe la vitra maro
ĵetas la sanktuloj siajn
kronojn antaŭ Vi!
Tuta kerubaro
kun la serafaro
Vin
adoradas, Eternulo, Di’!
3. Sankta, sankta,
sankta!
Al la hom-okulo
peko vualadas nun la gloron de l’
vizi’.
Nur ĉe Vi troviĝas
plene, sen
makulo,
amo perfekta, ĉiopova Di’!
4. Sankta, sankta,
sankta!
Dio adorata!
De la tuta kreitaro sonas
laŭdo-kri’.
Sankta, sankta, sankta!
Forta kaj
kompata!
En tri personoj unu glora Di’!
HOLY,
HOLY, HOLY, LORD GOD ALMIGHTY • Unisono 51 • LBW 165 •
HAM 160 • HON 212 • M (Nicaea): John Bacchus Dykes 1861 •
angla T: Reginald Heber 1826 • E: Agnes Burton Deans, Arthur
Llewelyn Curry kaj aliaj, 1966 en HE 28 • AK 17
• Apo
4,2-11
475
1. Senmorta,
senkorpa, plej saĝa Sinjor’,
malantaŭ lumego Vi
kaŝas Vin for.
Ni benas kaj gloras Vin, Nom’ sen
makul’,
senmanka, venkanta, la Antaŭtempul’.
2. Sendorma,
senforma, en luma silent’
Vi regas la kosmon en
plen-kompetent’.
La montoj de justo kaj nuboj de am’
sin
interplektadas laŭ Via proklam’.
3. Vi donas la
vivon al ĉiu vivant’,
kaj vivas en ĉiu,
Vivanto-Vidant’.
Folioj sur arbo, ni kreskas, ho Di’,
kaj
velkas kaj mortas. Konstantas nur Vi.
4. Patrego de
gloro kaj lumo kaj pur’,
anĝeloj vualas sin, por en
obskur’
Vin plene adori. Ho ni en egal’
komprenu:
Vin kaŝas nur luma vual’.
IMMORTAL,
INVISIBLE, GOD ONLY WISE • HON 242 • M (St. Denio):
tradicia kimra • angla T: Walter Chalmers Smith 1867 • E:
Leland Bryant Ross 1997
• 1 Tim 1,17
476
S: La Sinjoron gloru
ni.
La Sinjoron gloru ni.
La Sinjoron gloru ni. Amen.
Halelu
K: |:
Haleluja.
Haleluja.
Haleluja. Amen. :|
mungake:
Bani ngyeti Ba
Yawe.
Bani ngyeti Ba Yawe.
Bani ngyeti Ba Yawe. Amen.
Hallelu
Hallelujah.
Hallelujah.
Hallelujah.
Amen.
BANI NGYETI BA YAWE • Thuma Mina 2 • koruso el okcidenta Kamerunio en la mungaka-lingvo • E: Adolf Burkhardt 1988 • TK 135
Oni ripetadas laŭplaĉe, kun man-klakado.
477
1. Ĝoju,
kantu pri l’ Dia glor’.
Sur la kampoj flor’ apud
flor’.
Fiŝoj naĝas, ondas la mar’.
Birdoj
flirtas, lumas sun-klar’.
refreno:
Dank’ al Kreinto,
laŭdo
al Patro!
Gaje pro Li saltas mia koro.
Versojn mi
skandas,
gloras kaj kantas:
|: Ĝoju kun mi pro mia Dio. :|
(Amen.)
2. Ĝoju,
kantu pri l’ Dia glor’.
Ĉies vivon donas
Sinjor’.
Sur montar’, en rojo kaj lag’,
vivo
floras, viglo kaj ag’.
Dank’ al Kreinto …
3. Ĝoju,
kantu pri l’ Dia glor’.
Pligrandiĝas Lia
favor’,
Lia graco tenas min, ĉar
Li min amas jaron
post jar’.
Dank’ al Kreinto …
FREUT EUCH, FREUT EUCH, SINGT GOTT ZUR EHR • Zanmei Shi 307 • M kaj ĉina T: Xu Jifa 1980, © copyright control • germana T: © Günter Balders 1987 • E: Adolf Burkhardt 1999 • kun afabla permeso de Günter Balders
Danko-kanto post liberigo el prizono.
478
1. Kantu, danku vi
al Di’, la kreint’ de l’ mond’.
Kantu,
danku vi al Di’, aŭdu kun volont’.
2. Ĉiutage
laŭd’ al Di’, nia viv’ ĝis fin’.
Ĉiutage
laŭd’ al Di’, kiu amas nin.
3. Kore danku vi
al Di’ por la vin’ kaj pan’.
Kore danku vi al
Di’ por la sava man’.
4. Kantu, danku vi
al Di’, la kreint’ de l’ mond’.
Kantu,
danku vi al Di’, sekvu kun volont’.
SINGET, DANKET UNSERM GOTT • GL 277 • EG (reform.) 597 • KG 142 • M: Horst Weber 1963 • germana T: Kurt Rommel 1963 • © Strube Verlag, München • E: Guido Holz 1986*
479
Lian majeston mi proklamu,
ĉio
vivanta Lin gloru,
Lin, la sanktan, la tre sanktan Dion,
nun
kaj eterne. Amen.
4-voĉa
rondkanto
ICH WILL DEN RUHM DES HERRN VERKÜNDEN • M kaj
germana T (laŭ Psa 145): © Hans-Jürgen Hufeisen •
E: Adolf Burkhardt 1986 • kun afabla permeso • TK 138
480
M (Vruechten) → 319 «Ho bela paska tag’»
1. Nun gaje kantu
ni
por laŭdi la Sinjoron,
kaj donu ni al Li
honoron kaj
adoron.
Ho danku ni al Dio
elkore kaj
konstante;
glorante Lin pro ĉio,
kaj ĝoje Lin
laŭdante,
laŭdante, laŭdante,
laŭdante.
2. Perdiĝis
ni sen fort’,
de peko sklavigitaj;
sed per Jesua mort’
ni
estas pardonitaj. Ho …
3. Pro ĉiutaga
pan’,
kaj forto por laboro;
amikoj, amo, san’;
konsolo
en doloro; ho …
4. Pro gvido sur
la voj’;
feliĉo, bono, belo;
subteno en
malĝoj’;
espero al ĉielo; ho …
5. Li patre amas
nin,
forlasos nin neniam.
Ni do amadu Lin
kaj fidu Lin por
ĉiam. Ho …
NUN GAJE KANTU NI • E (originale verkita): M. C. Butler, 1966 en HE 20 [K486T]
481
Halelu’, halelu’, halelu’,
haleluja. Gloron al Di’!
|: Gloron al Di’! Haleluja.
:|
Gloron al Di’! Haleluja. Gloron al Di’!
angle:
Praise ye the Lord!
france:
Gloire au Seigneur!
germane:
Preiset den Herrn!
greke:
Δοξα Θεου!
ruse:
Ĥvali ĥrista!
HALLELU-, HALLELU- • M kaj plurlingva T: tradiciaj • E: Albrecht Kronenberger 1996
482
M (Lasst uns erfreuen) → 613 «Vi, kreitaĵoj»
1. Vi, homoj de la
granda Di’,
eklevu vian voĉon vi:
Haleluja,
haleluja.
Eksonu ĉies nova kant’.
Laŭdata estu
la Savant’.
Kantu ĝoje,
ĉiufoje:
Haleluja,
haleluja, haleluja.
2. Potenca estu
via kant’.
Ĝi sonu tra la tuta land’:
Haleluja,
haleluja.
Glorata Patro kaj Sinjor’,
Spirito Sankta. Ni
en ĥor’
kantu ĝoje,
ĉiufoje:
Haleluja,
haleluja, haleluja.
VI, HOMOJ DE LA GRANDA DI’ • E (verŝajne originale verkita): Roel van Spronsen, 1954 en KELI-kantaro de Pietersberg 18* [K919T]
483
M (Valet will ich dir geben = St. Theodulf) → 308 «Al Vi, Sinjoro, estu»
1. Mi laŭdas
Vin, Sinjoro,
mi laŭte gloras Vin.
Jubilas mia koro,
ĉar
Vi altigis ĝin.
Laŭ Via sankta nomo
Vi kor-favoris
min.
Mi estis povra homo,
sed Vi riĉigis min.
2. Vi faras farojn
fortajn,
per forto vestu min.
Vi vekas membrojn mortajn,
el
morto voku min.
Dankante Vin, Sinjoro,
mi firme fidas Vin:
En
mia fina horo
Vi hejmen portos min.
MI LAŬDAS VIN, SINJORO • E (originale verkita, 1a strofo laŭ Magnificat): Albrecht Kronenberger 1989/1998 [K008T]
484
Mia kor’,
ho Sinjor’,
per
ador’
kaj honor’
laŭdas Vin kun ĝojo kaj
jubilo.
Tra la sfer’
de l’
aer’,
tra la ter’
ĝis infer’
sonu
gaje ĉies muzikilo.
Vin ni dankas, Di’, pro Via gloro.
Junular’,
adoltar’,
kun
fanfar’
kaj gitar’
harmonie benu Vin en ĥoro.
MIA KOR’, HO SINJOR’ • M (Maienzeit bannet Leid): ĉ. 13a jc. • E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 1994
▉
Ni ne forgesu
glori, danki, beni,
adori;
ĉar
nenio estas memkomprenebla.
485
1. Laŭdu Dion
ĉie sur la stratoj.
Haleluja. Haleluja.
Laŭdu Lin, Li
estas nia vivo.
Haleluja. Haleluja.
Haleluja. Haleluja.
Haleluja.
Haleluja.
2. Laŭdu
Dion, junaj kaj maljunaj.
Haleluja. Haleluja.
Laŭdu Lin,
Li estas la espero.
Haleluja. Haleluja. …
3. Laŭdu Lin
matene kaj vespere.
Haleluja. Haleluja.
Laŭdu Lin, Li
estas nia ĝojo.
Haleluja. Haleluja. …
4. Laŭdu Lin,
popoloj kaj nacioj.
Haleluja. Haleluja.
Laŭdu Lin, Li
estas nia vivo.
Haleluja. Haleluja. …
LOBT DEN HERRN AUF STRASSEN UND AUF PLÄTZEN • M kaj germana T: anonimaj • E: Albrecht Kronenberger 1999
486.1
Laŭdu, popoloj, kaj gloru al
Di’!
Servu volonte kaj ĝoju pri Li!
Ĉiuj landoj
danku al Li!
3-voĉa
rondkanto
LOBET UND PREISET, IHR VÖLKER, DEN HERRN • GL
282 • EG 337 • KG 537 • RG 42 • M (Lobet und
preiset): tradicia, antaŭ 1913 • germana T (Psa 100,1-2):
tradicia • E: el Pepu, birdanoj (Stefan Maul) • TK 2
•
Psa 117,1 • Psa 67,5 kaj alialoke
486.2
Kantu kune
ni al Di’:
Dion
benu nia eta
melodi’.
4-voĉa
rondkanto
AUF, IHR FREUNDE, AUF UND SINGT • M kaj germana T:
Karl Gottlieb Hering • E: Albrecht Kronenberger 1996
Plu improvizu mem.
486.3
Idoj de Dio, el-
kore gloru, laŭdu
Lin.
Ĝoju jubilante, ĉar
via Dio amas
vin.
Haleluja.
Haleluja.
ostinato ad libitum, ekzemple: (melodioj A ĝis H)
6-voĉa
rondkanto
IDOJ DE DIO • M: Albrecht Kronenberger 1977 •
E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 1989/1998
487
|: Ĉio spiranta Vin gloru, Sinjor’. Haleluja. Haleluja. :|
ostinato:
Haleluja.
germane:
Alles, was Odem hat, lobe den Herrn.
france:
Que tous les êtres louent Dieu, le Seigneur.
nederlande:
Alles wat adem heeft, love den Heer.
angle:
Praise ye the LORD in His mighty expanse.
4-voĉa
rondkanto
ALLES, WAS ODEM HAT, LOBE DEN HERRN • EG (Pfalz)
621 • M: Hans Rudolf Siemoneit 1959 • © Strube Verlag,
München • T: Psa 150,6 • E: Albrecht Kronenberger 1994
488
[ Jen senteksta
melodi’.
Propran
tekston
trovu vi!]
4-voĉa
rondkanto
M: el (tiama) Ĉeĥoslovakio • el konkurso
dum la 12a Ekumena Kongreso de IKUE kaj KELI en Szombathely (1996)
kaj poste estiĝis i. a. jenaj tekstoj:
1. La promeson
donis Li:
«Ĉiam estas mi kun vi.»
Gerhard Hofmann
2. Kantu ni el
tuta kor’
ĝoje, Di’, al Via glor’.
Daniel Chevalier*
3. Repaciĝu
ni kun Di’,
vivo-fonto estas Li.
Kevin Bourne, laŭ la devizo de la dua Eŭropa Ekumena Kunveno, Graz 1997
4. Amikeco estas
vera or’;
flegu ĝin dum ĉiu hor’.
Siegfried Krüger
Loĝis am’ sur nia ter’:
Kristo mem, la mond-esper’.
Kloster Kirchberg 1998
Serĉu mem aliajn tekstojn!
Psalmo:
Psa 91 → 097.6
Kantoj:
Ho
manojn miajn prenu → 107
Nin irontajn Dio benu →
089
Ripetad-kantoj:
Restu kun la graco ĉe ni →
029
For estu timo → 033
489
Di’, Vin kredas,
Vin esperas,
Di’,
Vin amas mia kor’.
Staros forte
mia fido
kontraŭ mort’,
infer’, insido.
Kiam mia viv’ regresos,
mia lasta spir’
konfesos:
Di’, Vin kredas,
Vin esperas, Di’,
Vin
amas mia kor’.
AN DICH GLAUB ICH, AUF DICH HOFF ICH • GL (Speyer) 909 • M kaj germana T: Speyer 1842 • E: Albrecht Kronenberger 1996
490
1. Sub ŝirm’
mirinda de potencoj bonaj
l’ estonton kun trankvil’
atendas ni.
Apudas Di’ vespere kaj matene,
kaj ĉiun
novan tagon sendas Li.
2. Se temp’
antaŭa plu turmenton donas,
se tag’ malbona premas per
angor’,
la savon donu, kiun Vi proponas,
ho Di’,
por nia terurita kor’.
3. Kaj se kalikon
donas Vi amaran,
sufero-plenan, pezan ĝis ekstrem’,
ni
prenas ĝin el Via man’ amata
dankeme, fido-plene kaj
sen trem’.
4. Se tamen Vi
ankoraŭ donos ĝojon
pri tiu mond’ kaj ĝia
brila sun’,
ni rememoros la iritan vojon:
nur Via estu
nia vivo nun.
5. Dum ĉiu
tera bruo iĝas febla,
por ni laŭtiĝu tiu
plen-sonor’
el Via vasta mondo nevidebla,
akordoj ravaj
de l’ eterna ĥor’.
VON GUTEN MÄCHTEN • kp. EG 65, RG 353 kaj 550 • M: Otto Abel 1959, © Verlag Merseburger Berlin GmbH • germana T: Dietrich Bonhoeffer 1944, nova versio 1951, © Christian-Kaiser-Verlag München • E: Adolf Burkhardt 1977 • TK 53
491
1. Kantadas mia
buŝ’ al Vi,
ho ĝoj’ de mia kor’,
kaj
sur la ter’ proklamas pri
l’ bonaĵoj de l’
Sinjor’.
2. Mi scias ke l’
eterna font’
de ĉiu graco Vi,
el kiu fluas por la
mond’
la beno pli kaj pli.
3. De kiu venas la
ĉiel’
en alta grandioz’?
De kiu por la kampa
bel’
la pluvo kaj la ros’?
4. Kaj kiu ŝirmas
nin en frost’
kaj kontraŭ la tempest’?
Pro kiu
kreskas fruktoj, most’
kaj vino por la fest’?
5. De kie venas
vivo-san’
al ni kaj al la plant’?
Kaj kiu tenas en
la man’
la pacon por la land’?
6. Ho, mia Dio,
estas Vi,
de kiu ĉiu fort’.
Vi gardo-staras apud
ni,
ŝirmil’ ĉe nia pord’.
7. Vi nombras
larmojn de kristan’
kaj kio premas lin.
Vi vidas larmon
de infan’
kaj tuj sekigas ĝin.
8. Ek, ĝoje
kantu, mia kor’,
kaj kuraĝiĝu, hom’!
De
Dio venas ĉiu flor’,
la bon’ en via dom’.
9. Do, lasu Lin
nun agi plu
kaj ne kontraŭu Lin!
La paco estos via
ĝu’,
eterne gardos vin.
ICH SINGE DIR MIT HERZ UND MUND • EG 324 • RG 723 • M (Nun danket all): Johann Crüger 1653 laŭ psalmkanto • germana T: Paul Gerhardt 1653/1666 • E: Richard Hoppe, 1965 en EKE 16 / Adolf Burkhardt • AK 11*
492
Jen la arko ĉiela post diluv’.
Jen
la beno de Dio post pereiga pluv’.
Pluv’ kaj sun’ en la mondo, pez’
kaj rav’,
en la homa animo loĝas pekem’ kaj sav’.
Dankon, Di’, por la pluvo, por la
sun’!
Dankon por la suferoj samkiel por fortun’!
JEN LA ARKO ĈIELA • M: Harold Arlen 1939, el «The Wizard of Oz» • E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 2000
493
1. Sinjoro, Vi
ŝirmadis nin,
dum jaroj sekvis jarojn.
Popolo Via restis
ni
kaj laŭdis Viajn farojn.
Se en aflikto kriis ni,
ĉiame
apudestis Vi
kaj venkis ĉiujn barojn.
2. Jam ofte,
konfesante ĝin,
ni ploris pekon nian;
sed tamen firme
fidis Vin
kaj amis nomon Vian.
Vi gardis nin senĉese,
por
ke ni neniam vagu for,
nek lasu vojon Dian.
3. El Viaj brakoj,
ho Savant’,
perdiĝos ni neniam.
Konstante restos Vi
helpant’,
nin ne forlasos iam.
Sub Via ŝirmo loĝis
ni,
kaj rifuĝejo staros Vi
eterne kaj por ĉiam.
LORD,
THOU HAST BEEN OUR DWELLING-PLACE • M (Luther’s Hymn):
Martin Luther 1529 • angla T: Thomas Hornblower Gill • E:
Florence Harriet Hanbury, 1966 en HE 108 • AK 166
• alia
M: Ich steh an deiner Krippe hier → 245##
494
1. Ho Dio, tra
jarmiloj Vi
fidele helpis nin;
do, prave kun espero
ni
persistos ĝis kulmin’.
2. Se ŝtormoj
venos kun minac’,
ŝirmilo estos Vi;
sufiĉaj Via
brak’ kaj grac’;
timigos nin neni’.
3. Jam antaŭ
ol aperis ter’,
ĉielo aŭ la mar’,
ekzistis
Vi en la mister’
de l’ Dia potencar’.
4. Ĉe Vi
eonoj pasas for
simile al vesper’;
aŭ al la lasta
nokta hor’
je l’ brila sun-aper’.
5. Simile al
rivera flu’
la tagoj glitas for,
kaj restas en memor’
ne plu,
kiel sonĝo je l’ aŭror’.
6. Ho Dio, tra
jarmiloj Vi
fidele helpis nin.
Tra ĉia sort’ nin
gardu, Di’,
ĝis glora la destin’.
O GOD, OUR HELP IN AGES PAST • Unisono 63 • HAM 165 • HON 366 • LBW 320 • M (St. Anne): William Croft 1708, kp. EG (Bayern) 658 • angla T: Isaac Watts 1708 • E: W. J. Downes 1966 • AK 165
495
1. Tagon nur,
momenton nur mi prenas,
kio ajn okazas, jen konsol’:
Ĉion
ja la Patro mane tenas,
ĉu mi timu do pri Lia vol’?
Li,
havante por mi patran koron,
donas – jen saĝeco trans
imag’! –
ĝojon kaj ripozon kaj doloron
ĉiufoje
nur por unu tag’.
2. Mem Li
akompanas min ĉiame
en aparta temp’ kun ties
grac’.
Mian ŝarĝon Tiu portas ame,
kies nomoj
estas Fort’, Sagac’.
Gardi Sian karan dum la
plago,
tiun zorgon metis Li sur Sin.
«Via fort’
sufiĉos por la tago»,
ĉi promeso konsoladas min.
3. Helpu min do
resti kaj kvieti
ĉe promesoj Viaj, kara Di’,
ne
konsolon de la fid’ forĵeti,
kiun ĉerpu el la
Skribo ni.
Helpu, Di’, ke ĉiu-cirkonstance
prenu mi
el Via patra man’
tagon nur, momenton, ĝis mi
transe
vidos ĝoje bonan landon jam.
BLOTT EN DAG, ETT ÖGONBLICK I SÄNDER • SPB 249 • NSB 490 • M (Tagon nur): Oscar Ahnfelt 1872 • sveda T: Lina Sandell-Berg 1865, 1872 • E: Magda Carlsson-Bohman, 1952 en EK 19 • AK 249
496
1. Min savas mia
Dio,
do kiun timu mi?
En tento kaj mallumo
helpadon donas
Li.
2. Se frontas min
armeo
kaj granda ar-milar’,
kun Dio dekstra-mane
restados
mia star’.
3. Atendu, do,
animo,
fidadu je l’ Sinjor’;
subtenos Lia vero
en
malfacila hor’.
4. El Lia forto –
povo;
el Lia amo – ĝoj’;
dum paco vin
benados
sur via tuta voj’.
GOD IS MY STRONG SALVATION • CP 501 • M (Christus, der ist mein Leben): Melchior Vulpius 1609, EG 516, GL 662 • angla T: James Montgomery • E: Arthur T. Maling, 1966 en HE 121 • AK 171
497
1. Eblas ja, ke
falas mond’,
ke la burgoj en la rond’
ruiniĝe
ĉiuj svenas.
Staru do en firma fid’,
Dio estas gard’
kaj gvid’,
la promeson tenas.
2. Eblas ja, ke
ruz’ kaj tromp’
regas kun aroga pomp’.
Nur la
bonon Di’ intencas.
Ne kverelu pri posed’,
ĝuo
ofte estas ted’.
Fido paciencas.
3. Eblas ja, ke
venkas krim’,
virto dronas en la tim’;
sed post ĉiu
malprospero
vidos vi, ke la justul’
viva venas el la
brul’,
levas lin espero.
4. Eblas ja, ke
aĉas ter’;
ĉie regas la mizer’
de
misformo kaj malbono.
Staru firme laŭ la prav’:
nur
starante en la brav’
indos vi je l’ krono.
5. Eblas ja –
okazu do!
Cedu vi sen «ve» kaj «ho»,
tim’
kaj zorgo ne utilas.
Luktu, via jen la gajn’!
Via viv’
kaj ĉio ajn
antaŭ Di’ trankvilas.
ES MAG SEIN, DASS ALLES FÄLLT • EG 378 • M: Paul Geilsdorf 1940, © Strube Verlag, München • germana T: Rudolf Alexander Schröder (1936) 1939, © Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, kun afabla permeso • E: Guido Holz 1986*
497.6
Ho mia koro, kantu,
kantu al Di’,
ĉar Li al vi
faris bonaĵojn abunde.
3-voĉa
rondkanto • el Psa 103
LOBE DEN HERRN, MEIN LEBEN • EG
(Pfalz) 619 • Rolf Schweizer 1987 • © Fidula-Verlag
Boppard/Rhein und Salzburg • E: Albrecht Kronenberger 1996
498
1. Donu vizion de
Vi, Di-Sinjor’!
Gravas nenio, krom Via estad’.
Fonto
konstanta de mia pensado,
Via kunesto mia lumo kaj gard’.
2. Estu mia saĝo,
ho Vi vera Vort’.
Mi kun Vi, Vi kun mi ĉiam,
Sinjor’.
Patro Vi granda, infano mi vera,
kune ligitaj
pro Via favor’.
3. Estu Vi ŝildo
batala kaj glav’.
Dignon kaj ravon mi havu per Vi.
Estu
ŝirmilo de mia animo;
tiru min supren, Fortego en mi.
4. Laŭdoj,
riĉaĵoj ne logas min plu,
mia trezoro la Reĝo de
glor’!
Mia heredo Vi estos ĉiame,
Vi la profunda
deziro de l’ kor’.
5. Reĝo
ĉiela, post venko sur ter’
ĝojojn ĉielajn mi
ĝuos kun Vi.
Kio ajn venos, ho kore Amata,
Ĉioreganto,
restu mia vizi’.
ROB TU MO BHOILE, A COMDI CRIDE • BE THOU MY VISION • VH 53 • HON 56 • M (Slane): irlanda tradicia melodio • T: antikva irlanda himno, 8a jc. • angla traduko: Mary Elizabeth Byrne kaj Eleanor Henrietta Hull • E: W. J. Downes, 1971 en AK 145
499
1. Aŭdu mian
voĉon,
turnu Vin al mi.
Helpu min rapide, ho favora Di’.
2. Estas
laciĝintaj
korpo kaj anim’.
Ĝemas mi senforte
en ĉagren’ kaj tim’.
3. Akvoj min
ĉirkaŭas,
ondoj de la mort’.
Savu min, eltiru
min per Via fort’.
4. Tiam
restariĝos
mia kor’ en Vi.
Ĉiam mi Vin gloros,
ho favora Di’.
AŬDU MIAN VOĈON • M, laŭ motivo de Johann Sebastian Bach, kaj E, laŭ psalmaj motivoj: Albrecht Kronenberger 1993
500
1. Tiel ne sekuras
io
kiel infanar’ de Dio,
ne la stel’ sur
firmamento,
nek la bird’ en nest-silento.
2. Mem Li zorgas
pri la bono
de la Siaj en Ciono.
Li kompatas ja ĉiame,
brake
portas ilin ame.
3. Ĝoj’,
mizero venos, iros,
sed nin ne de Li forŝiros.
El amikoj
plej amika,
scias Li pri viv’ tragika.
4. Ĝoju,
infanaro eta,
Di’ vin gardi estas preta.
Kiuj kontraŭ
Li batalas,
senkondiĉe teren falas.
5. Ĉu Li
prenas, ĉu Li donas,
Patro tamen same bonas,
kaj la cel’
de Lia amo
estas bono de l’ infano.
TRYGGARE KAN INGEN VARA • SPB 248 • M (Sekureco): sveda german-devena popolmelodio 1874 • sveda T: Lina Sandell-Berg 1856 • E: Magda Carlsson-Bohman, 1952 en EK 18 • AK 169
501
1. Okulojn levas
ĉielen mi,
la manojn kune mi plektas.
Infan-amiko, al Vi,
ho Di’,
mi volon, penson direktas.
2. Ĝojige
estas, al kara Di’
volonte danki kaj laŭdi.
Mi certe
scias: min vidas Vi
kaj ne rifuzas min aŭdi.
3. Por ĉiu
bono Vin dankas mi,
por amo, kono, akiro.
Mi dankas, Patro, por
multe pli
sen nomo kaj sen eldiro.
4. La manon tenu
Vi super mi
en Patra bon’ sen ŝancelo.
Kreskigu min
por la vivo, Di’,
en regno de la ĉielo.
JAG LYFTER ÖGAT MOT HIMMELEN • SPB 210 • M (Okulojn levas): Oskar Lindberg 1917 • sveda T: Johan Ludvig Runeberg 1857 • © Nordiska Musikförlaget, Stockholm • E: Karl Olof Sandgren, 1962 en EKA 45 • AK 23
502
1. Patro kaj Dio,
Vi ege fidelas.
En Vi ne estas dubiga ŝancel’.
Vi ne
ŝanĝiĝas, nek ĉesas kompati:
Restos eterne ja
Via fidel’.
refreno:
Ege fidelas Vi.
Ege fidelas Vi.
Ĉiun
matenon Vi benas min pli.
Ĉion necesan Vi mane provizis.
Ege
fidelas Vi, Dio, al mi.
2. Vintre, somere,
printempe, aŭtune
suno kaj luno kaj tuta ĉiel’
kununuiĝas
por laŭde atesti
pri Via amo, favoro, fidel’.
3. Pek-libereco,
trankvilo daŭrema,
Via instiga, enesta influ’,
forto
por nun kaj espero por morgaŭ:
Jen miaj benoj, kaj dek miloj
plu!
GREAT IS THY FAITHFULNESS • HON 186 • M (Faithfulness = Runyan): William Marion Runyan • angla T: Thomas Obadiah Chisholm • M kaj T © 1923, renovigita 1951 de Hope Publishing Co., Carol Stream, IL 60188, ĉiuj rajtoj rezervitaj, uzata kun permeso • E: Leland Bryant Ross 1997
503
1. En
anim-sufero,
meze de dolor’,
Dion kun espero
fidu via
kor’.
2. Vidas ĉiun
ploron,
ĉion scias Di’;
vian kor-doloron
sentas
ankaŭ Li.
3. Se en
agonio
ĝemas la anim’,
preĝu vi al Dio,
fidu
Lin sen tim’.
4. Ĉian
kor-doloron
kiun sentas vi
– larmojn kaj angoron –
foren
viŝos Li.
5. Kion ni
suferas
sur la tera voj’,
plene ja superos
enĉiela
ĝoj’.
6. Ho Savinto,
donu
amon nun al ni;
per favoro kronu,
tiru nin al Vi.
OH! LET HIM WHOSE SORROW • M (Glenfinlas): Kenneth George Finlay 1882, HAM 433 kaj 494 • T: Heinrich Siegmund Oswald • angla T: Frances E. Cox 1841 • E: M. C. Butler, 1966 en HE 138 • AK 184
504
1. Patro elĉiela,
Dio,
sur la teron sendu Vi
|: Vian sanktan am-radion,
sur la
teron sendu ĝin. :|
2. Granda Dio, jen
humile
surgenue petas ni.
|: Vin rigardas ni gefile:
Sendu
Viajn gracojn, Di’! :|
OJCZE Z NIEBIOS • ŚK 481 • M: Stanisław Moniuszko • pola T: anonima • E: 1985 en NV 243*
505
1. Venkos ni en
gloro,
venkos ni en gloro,
fine glore venkos iam ni.
Ho, en
mia kor’
firme kredas mi,
ke fine glore venkos ni.
2. Ni iros
man-en-mane,
ni iros man-en-mane,
iros man-en-mane iam ni.
Ho,
en mia kor’
firme kredas mi,
ke man-en-mane iros ni.
3. Dio al ni
helpos,
Dio al ni helpos.
Helpon iam sendos Li al ni.
Ho, en
mia kor’
firme kredas mi,
ke Dio iam helpos nin.
4. Ni ne konas
timon,
ni ne konas timon,
timon plu neniam konos ni.
Ho, en
mia kor’
firme kredas mi,
ke timon ne plu konos ni.
5. Liberos ni pro
vero,
liberos ni pro vero,
pro ver’ liberos fine ĉiuj
ni.
Ho, en mia kor’
firme kredas mi,
ke fine ja
liberos ni.
6. Vivos ni en
paco,
vivos ni en paco.
Fine paco regos inter ni.
Ho, en mia
kor’
firme kredas mi,
ke fine pace vivos ni.
WE SHALL OVERCOME • Unisono 119 • M (We shall overcome): usona Spiritualo • angla T: diversaj prilaborantoj de «I’ll overcome», la himno de la amerika movado pri civitanaj rajtoj, Charles Albert Tindley 1901 • E: Wouter Pilger kaj Adolf Burkhardt, 1974 en TK 9
506
1. Ne timu
do,
kaptita de kor-angor’.
Fortas la viv’.
Ne
timu do,
kaptita de kor-angor’.
Pli fortas viv’.
2. Ne timu
do,
portata de Lia vort’,
vorto de l’ viv’.
Ne
timu do,
portata de Lia vort’,
la vort’ de l’
viv’.
3. Ne timu do.
Jam
vokas la nova tag’.
Logas la viv’.
Ne timu do.
Jam
vokas la nova tag’
kaj logas viv’.
FÜRCHTE DICH NICHT, GEFANGEN IN DEINER ANGST • el: Fritz Baltruweit – Meine Lieder, 1996 • M, aranĝo kaj germana T: Fritz Baltruweit 1981 • © tdv-Verlag Düsseldorf • E: Albrecht Kronenberger 1999
507
1. Se nur al Dio
vi konfidos
kaj daŭre vivos el esper’,
Li vin mirige
ame gvidos
eĉ en tristeco kaj mizer’.
Fidante al la
forta Di’
sur sablo ne konstruis vi.
2. Pro kio ĝemi
zorgo-plene,
pro kio ve’ kaj plenda vort’?
Pro kio
plori dummatene
pri via malagrabla sort’?
Fariĝas
via kruco-voj’
nur pli peniga per malĝoj’.
3. La providencon
nun fidele
sekvante iru al labor’,
kaj riĉa beno
elĉiele
novigos sin en via kor’.
Kredante al la
forta Di’
ne estos forlasita vi.
WER NUR DEN LIEBEN GOTT LÄSST WALTEN • Unisono 93 • GL 296 • EG 369 • KG 541 • RG 681 • M (Wer nur den lieben Gott) kaj germana T: Georg Neumark (1641) 1657 • E: Felix Ney, 1958 en LSN p. 44 s, prilaborita de Albrecht Kronenberger 1995
508
1. Vi, Dio, estas
bona,
bonega Via faro,
jen milda, jen drakona,
sed ĉiam
sen eraro.
Mi vivu, kiel volas Vi,
laŭame Vi
decidas;
infane Vin mi fidas.
2. Vi volas min
feliĉa
jam tie ĉi surtere,
je ĉiu bono
riĉa,
servanta Vin libere.
Mi ĝoju do glorante
Vin,
suferon ignorante,
ĉielon aspirante.
VI, DIO, ESTAS BONA • M (Was Gott tut): Severus Gastorius (1675)1679, Unisono 80 , EG 372, GL 294 , RG 684, KG 549 • E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 1990
509
1. Pro la amo de
l’ Sinjoro
ne timos ni.
Ne ŝanĝiĝas
Di-favoro,
ne timos ni.
Nin vivigas Krista morto,
instruadas
Lia vorto,
ŝirmas nevenkebla forto;
ne timos ni.
2. Se nin tentos
akra provo,
ne timos ni.
Plene savos Dia povo,
ne timos
ni.
Dion amu do kun fido,
Kriston servu kun avido,
sekvu al
Spirita gvido;
ne timu vi.
3. Lumas antaŭ
ni la vojo,
ne timas ni.
Fido kantas en malĝojo:
ne
timas ni.
Nin ĉirkaŭos amo Dia,
zorgos pri bezono
ĉia,
dum la tuta vivo nia
ne timos ni.
THROUGH THE LOVE OF GOD OUR SAVIOUR • M (Ar hyd y nos): kimra, tradicia, HON 178 kaj 319 • angla T: M. Peters • E: M. C. Butler, 1966 en HE 105 • AK 167
510
1. Li gvidas min!
Ho bena vort’!
Konsolo en malgaja sort’!
Ĉar
kie ajn mi trovos min,
la Dia mano gvidas min.
refreno:
1.-4. Li gvidas min!
Li gvidas min!
Jes, propra-mane gvidas min;
fidele mi sekvados
Lin,
ĉar Lia mano gvidas min.
2. Tra malĝojego
kaj sufer’,
aŭ sur Edena flora ter’;
ĉe
prosperado aŭ ruin’,
egale Dio gvidas min.
Li gvidas
min …
3. La Dian manon
tenos mi
sen plendo aŭ murmura kri’,
antaŭen
marŝos kun obstin’;
kontenta, ĉar Li gvidas
min.
Li gvidas min …
4. Kaj kiam post
la viv-labor’
Li vokos min de l’ tero for,
sen timo
mi sekvados Lin,
Li trans Jordanon gvidos min.
Li gvidas min …
HE LEADETH ME • LBW 501 • M (He Leadeth Me): William B. Bradbury • angla T: Joseph Henry Gilmore • E: M. C. Butler, 1966 en HE 147 • AK 175
511
1. |: Turnu Vin al
ni, ho Sinjor’. :|
Turnu Vin al ni, ho Sinjor’.
Sinjoro,
ho Sinjor’.
2. Estu inter ni, ho Sinjor’ …
3. Ni bezonas Vin, ho Sinjor’ …
4. Venu gvidi nin, ho Sinjor’ …
KUMBA YAH, MY LORD • okcident-hinda Spiritualo • E-aranĝo: Åke Ahlrén • TK 15
Plu improvizu mem!
512
1. Malplenas miaj
manoj antaŭ Vi,
kaj fremdas Via nom’ kaj Viaj vojoj.
Ĉu
homoj pravas, kiuj vokas Vin?
Ĉu vere post la morto sekvos
beno?
Ĉu vere Vi la Dio de l’ futur’?
Mi volas
kredi. Kial Vi kontraŭas?
2. Min duboj
paralizas kaj nesci’.
Senpovo mia fikse min katenas.
Ĉu
mian nomon Vi en Via man’
enskribis vere laŭ favoro
Via?
Ĉu estos hejm’ en promesita land’?
Ĉu
mi Vin vidos per okuloj novaj?
3. La vorton diru,
kiu savas min,
konsolas min, kondukas min al paco.
Malŝlosu
mondon vastan, sen limig’,
en kiu Via plena amo regas.
Vi
kiel tagan panon donu Vin.
Vi estas mem la cel’ de miaj
preĝoj.
IK STA VOOR U IN LEEGTE EN GEMIS • Unisono 87 • GvL 473 • ZJ 924 • M (Ik sta voor U): Bernard Maria Huijbers 1964 • nederlanda T: Huub Oosterhuis 1964/1983 • © Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E : Kloster Kirchberg 2000 • kun afabla permeso
Laŭ la sama melodio:
513
M (Ik sta voor U) → 512 «Malplenas miaj manoj antaŭ Vi»
1. La Eternulo
vidis min, kaj jen,
denove mi naskiĝis, kaj saviĝis.
Al
mi Li lumon donis en la nokt’,
novajn okulojn kaj vivantan
koron.
Li ĉiam venis kun silenta fort’,
ame eltenas
mian senpovecon.
2. Li traktas nin,
Li iras en kaj el,
en Siajn manojn skribis nian nomon.
Loĝejon
Sian faras Li en nin,
enplantas Sian vivon kiel arbon.
Kun ni
Li ludas, Sia fianĉin’,
kaj kio estas ni, Li tion
donis.
3. Al la amatoj
donas Vi en dorm’,
en niajn sonĝojn Via nom’
semiĝas.
Vi mem nin faris pretaj je akcept’,
pluveroj,
kiuj falas sur la arbojn.
Kaj kiel vento – kien iras ĝi?
–
Vi tiel venos al amatoj Viaj.
DE
HEER HEEFT MIJ GEZIEN EN ONVERWACHT • GvL 421 • LvK 487 •
ZJ 559 • nederlanda T: Huub Oosterhuis 1964 • ©
Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E: Jan van Keulen, 1990 en
TK 144 • kun afabla permeso [K868T]
• Psa 127,2
514
1. Jesuo, lumo de
l’ anim’,
kun kia granda amo
Vi amis min, trans ĉiu
lim’
penetris ĝia flamo.
Ho, donu, ke en mia
kor’
eklumos ĝia brilo,
Dia Filo,
ke mi al Vi,
Sinjor’
fariĝos taŭga ilo.
2. Vi helpu, ke
ekloĝos jam
en la spirit’ nenio
krom Via graco, Via
am’
kaj Via beno, Dio!
Forpelu ĉion, prenu for,
se
io nin disigas
kaj min ligas.
Kaj ĉiam Vi, Sinjor’,
al
bono min instigas.
3. Amiko, bona,
bela ĝi
ja estas, ho Jesuo.
Beata venas ĝi de
Di’,
plenigas min per ĝuo.
Kaj tial, kara
Di-ŝafid’,
aperu al l’ orelo
krom la
belo
nenio, ke en fid’
mi iru al la celo.
4. Savanto mia, al
mizer’
kaj morto jam Vi iris.
Mokitan, krucumitan, per
la
lanc’ Vin homoj ŝiris.
La vundojn Viajn tenu mi
eterne
en memoro,
kaj en koro
mi ĉiam pensu pri
dorn-krono kaj
doloro.
5. Ho, se la koro
nun al Vi
malferma preta estus,
ke Via justo, kara
Di’,
anstataŭ peko restus.
En la okuloj mia
plor’
pri pento nun rakontas,
kaj mi hontas
Vin vidi,
dum, Sinjor’,
Vi pri la am’ rakontas.
6. Ĉar Vi min
amis, kiam mi
nenion bonan faris.
Jam tiam al la eklezi’
la
vojon Vi malbaris.
Instruu min per Via vort’,
ĝis mi
la vojon iros
kaj sopiros,
ke Via ama fort’
min el la
mondo tiros.
O JESU CHRIST, MEIN SCHÖNSTES LICHT • M (Ich ruf zu dir): Hagenau ĉ. 1526/27, Wittenberg 1529, EG 343 • germana T: Paul Gerhardt • E: Hans Amund Rosbach, 1966 en CH 34 • AK 149
515
1. Donu pacon al la ter’.
1.-3. Ne forlasu nin.
1. Firme Vi al ni promesis helpi nin sen fin’.
1.-3. Ĉar nur
Vi, nia Di’,
ĉar nur Vi, nia Di’,
tenas nin
per patra man’.
Ne forlasu nin.
2. Donu liberecon,
Di’. –
Ke por paco kaj libero agu ni sen fin’. –
3. Donu ĝojon,
Di’, al ni. –
Eĉ pro bagatelaj ĝojoj danku
ni sen fin’. –
GIB UNS FRIEDEN JEDEN TAG • GL (Speyer) 911 • EG 425 • KG 593 • RG 828 • M: Rüdeger Lüders 1963 • germana T: Rüdeger Lüders / Kurt Rommel 1963 • © Gustav Bosse Verlag, Kassel • E: Jiři Kořinek, en: Restu kun ni, 1a volumo, n. 14 / Albrecht Kronenberger 1999
516
1. De Dio mi ne
lasos,
ĉar Li ne lasas min.
Kun Li mi ĉie
pasos
sekure, sen deklin’.
Li min per forta man’
vespere
kaj matene
prizorgas amo-plene
kun daŭra akompan’.
2. Lin laŭdu
buŝo, koro,
ĉar ambaŭ donas Li.
Ho, kia
graco-horo,
dum Lin memoras ni!
Perdiĝus ĉiu hor’
de
viv’ sen Li surtere.
Kun Li ni vivos vere
nun kaj en Lia
glor’.
3. Mi fido-plene
celas
nur Lin en peza sort’.
Apudas Li, fidelas
al Sia
propra vort’.
Al Li transdonu mi
animon, korpon,
vivon
kaj iun ajn aktivon.
Pri mi disponu Li.
VON GOTT WILL ICH NICHT LASSEN • EG 365 • RG 671 • M (Von Gott will ich nicht lassen): Lyon 1557, religie: Erfurt 1563 • germana T: Ludwig Helmbold 1563, Nürnberg 1569 (elektitaj strofoj: 1, 5 kaj 3) • E: Adolf Burkhardt 1994*
517
1. Mi staras sub
la Dia man’
kaj plu mi tie staros.
Nek tera ĝoj’
nek uragan’
min de l’ Sinjor’ forbaros.
Eĉ
se disfalus tuta ter’,
ne falos tiu ĉi esper’,
ĉar
Li ŝirmejon faros.
2. Li estas roko,
firma fort’;
miraklojn oni vidas,
se oni pri la bona
Vort’
atentas kaj ĝin fidas.
Li mem parolis, la
Sinjor’;
kuraĝas tial mia kor’
kaj sian timon
bridas.
3. La sorton, kiun
sendas Li,
akceptas mi respekte.
En fid-trankvil’ atendas
mi
la benon sensuspekte;
ĉar bona ĉiu Lia
far’,
ŝirmata kvazaŭ per rempar’
mi vivas
sendifekte.
4. Eĉ se
profunde en mizer’
mi sidas, jen balzamo:
Mi scias:
baldaŭ la koler’
foriĝos por ĉiamo.
Kareso,
kio ŝajnas pik’!
Ĉu patro estus malamik’?
Li
punas nur pro amo.
5. Fid-garantion
mi, Kristan’,
en la promeso trovas,
ke min el Lia forta
man’
nenio ŝiri povas.
Promesojn ja ne rompas Li;
la
harojn eĉ elnombras Di’
kaj min al laŭdo movas.
ICH STEH IN MEINES HERREN HAND • EG 274 • M: Wittenberg 1529 • germana T: Philipp Spitta 1833 • E: Adolf Burkhardt 1976 • TK 30
Kantebla ankaŭ laŭ «Luther’s Hymn» → 493
518
M (Harre, meine Seele)
vaste konata
1. Fidu al
Sinjoro,
mia anim’.
Li dum ĉiu horo
grace helpas
vin.
Zorg’ fuĝas for
helpe de l’ Sinjor’.
Vian
vintran hejmon kovros nova flor’.
Li ĉiutempe,
Li,
am’ kaj bon’,
aŭdas vin helpeme
en
plej-bezon’.
2. Fidu al
Sinjoro,
mia anim’.
Li dum ĉiu horo
grace helpas
vin.
Li el malĝoj’
igas esti ĝoj’.
Lia-grace
iĝas bena mia voj’.
Dio eterna,
Vi scias ĝin,
kion
koro fermas.
Ni dankas Vin.
HARRE, MEINE SEELE • EG (Württemberg) 623 • RG 694 • M (Harre, meine Seele): César Malan (1827) 1843 / Essen 1848 • germana T: Johann Friedrich Räder (1845) 1848 • E: Jiři Kořinek* el la ĉeĥa «Důvěřůj se v Pána» [K949T]
519
refreno:
Dio estas la ŝild’,
Dio
estas la ŝild’,
Dio estas la ŝild’,
kun
Li ne timas mi.
1. Mi kun timo pri
futuro
paŝas plu kun malsekuro.
Vojon kovras la
nebulo.
Dio estos mia sav’.
2. De vekiĝ’
min ĉiutage
nigraj zorgoj pelas plage;
sen ripoz’ mi
iras vage.
Nur ĉe Dio estas pac’.
3. Mi senpacan
mondon vidas,
kiu rabas, mon-avidas;
kiu stultas kaj
militas.
Montru al ĝi vojon, Di’!
IMMER AUF GOTT ZU VERTRAUEN • M (Gimme dad ol’ time religion): tradicia usona Spiritualo • naciaj T: anonimaj • E: Restu kun ni 35, Dio benu p. 150
520
Abba, Patro! Tenu min
sole Via man’.
Mia
volo ligu sin
nur al Via plan’.
Ne frostiĝu mia
kor’.
Min ne lasu for.
Abba, Patro! Tenu min
sole Via
man’.
angle:
Abba, Father, let me be
yours and yours
alone.
May my will forever be
more and more your own.
Never
let my heart grow cold,
never let me go.
Abba, Father, let me
be
yours and yours alone.
ABBA, FATHER, LET ME BE • HON 5 • M kaj angla T: Dave Bilbrough • © copyright control • E: Kevin Bourne / Kloster Kirchberg 1999
521
refreno:
Al Vi mi fidas, Patro,
al Via patra
am’.
Al Vi mi fidas, Patro,
al Via helpa man’.
Al
Vi mi fidas, Patro,
en ĉiutaga pen’.
Forte mi kredas
kaj esperas,
Dio, je Via ben’.
strofoj:
1. Min kiel
polvereton
pelas senhalte la vent’.
De Vi dependas,
Dio
potenca,
mia estad’ kaj ent’.
2. Estu ni ĉiam
kune,
ĉiam Vin sentu la kor’,
por ke anstataŭ
timo
infera
regu la Dia glor’.
3. Volas mi kiel
fajro
teron varmigi per am’,
montri, ke Krist’
la
vojo kaj celo,
hela, heliga flam’.
LICZĘ NA CIEBIE, OJCZE • Śpiewnik p. 44 • M kaj pola T: fratino Magdalena • E: 1985 en NV 190*
522
1. Mi Vin kredas,
Di’ mistera
en la Triunuo vera.
Mi Vin fidas, Dio
kara,
kies plano senerara.
2. Ĉiopova,
elĉiela!
Kiu ekster Vi fidela?
Mi esperas, ke mi
havos,
kio min eterne savos.
3. Kvankam mia
scio lamas,
bona Dio, Vin mi amas.
Super ĉio mi Vin
celas,
ĉar Vi super ĉio belas.
4. Mi bedaŭras,
ke mi pekis.
Vi en mi la penton vekis,
rekondukos min al
ordo,
Dio de mizerikordo.
MI VIN KREDAS, DI’ MISTERA (originalo ne konata) • E: 1985 en NV 159*
523
1. Ondegaro preter
lim’
frapegadas ĉe l’ anim’;
tamen en
trankvilo mi
frontas al tempest-defi’:
Mia ankro tra l’
futur’
tenas min en plen-sekur’.
refreno:
Blovu kiom ajn ŝtorm-pel’
kontraŭ
febla barka vel’:
Per la graco tenos min
Dia ankro ĝis
la fin’.
Dio tenas min.
La ankro tenas min.
2. Ĉirkaŭ
min en flus-inund’
la minacoj el profund’.
Jen
hurlegas uragan’
kvazaŭ spiro de Satan’:
Min
ne movas venta ŝok’,
ĉar mi kroĉis min al
Rok’.
3. Kaj la ankro
fiksis sin,
kvankam ventoj skuas min,
nevidata kablo ja
la
tension portas tra
la plejforto de l’ skual’
ĝis
la fina tajda fal’.
4. Preskaŭ
min inundas ĝen’
kaj afliktoj kaj ĉagren’;
min
delogi strebas tent’;
lumon kaŝas nuba vent’:
Sed
en Krist’ kuraĝas mi:
ankro firma estas Li.
THOUGH
THE ANGRY SURGES ROLL • M (My Anchor Holds): Daniel B. Towner
1902 • angla T: W. C. Martin 1902 • E: Leland Bryant Ross
1995
• Heb 6,19
524
1. Diaj promesoj
ne trompas,
staras en rok-firma fort’,
ilin sigelas
Jesuo
per Sia sango kaj mort’.
refreno:
1.-6. Eĉ se la
tero bruliĝos,
monto kaj rok’ detruiĝos,
al la
kredanto pruviĝos:
restas la Dia promes’.
2. Kiel Abramo jam
faris,
levu l’ okulojn de l’ ter’;
dum vi
kalkulas la stelojn,
kreskos jam fid’ kaj esper’.
Eĉ
se la tero …
3. Kiam la voj’
mallumiĝis,
kredu, ĉar post la kurten’,
suno ja
ne estingiĝis,
baldaŭ radios maten’.
Eĉ se
la tero …
4. Kiam vin mond’
persekutas,
kredu, ĉar Dia Sendit’
kun vi trairos eĉ
fornon;
fidu al Li sen hezit’.
Eĉ se la tero …
5. Kiam amikoj vin
trompos,
kredu, ĉar via Jesu’
ĉiam vin gvidos,
jes, ĉiam
savos Li vin de detru’.
Eĉ se la tero
…
6. Baldaŭ vi
estos nun hejme,
kredu, sub ĉiu mizer’,
tie ja estos
realo,
kion vi kredis sur ter’.
Eĉ se la tero …
LÖFTENA
KUNNA EJ SVIKA • SPB 254 • M (Diaj promesoj) kaj sveda T:
Lewi Pethrus 1913 • © Förlaget Filadelfia / Libris
Media AB. Svedio, presita kun permeso de Linx Music AB. Svedio •
E: H. A. de Hoog, 1971 en AK 177 • kun afabla permeso
•
Gen 15,5 • Dan 3,49-50
525
1. Se gvidas Jesuo
survoje,
heliĝos eĉ ŝtorma veter’.
Kaj
kiel birdeto mi ĝoje
jam rajtas Lin laŭdi sur ter’.
Li
levis el morto kaj portis al la glor’.
Per Sia kor-sango Li
pekojn viŝis for.
Jesuo, Jesuo,
Paŝtisto Jesuo
plu
iras kun Sia ŝafar’.
2. Se venos
ondegoj de l’ tento,
Jesuo rapidas al mi.
Dum dorna,
troŝarĝa momento
Li portas la krucon sur Si.
Per
fajro-kolon’ zorgas Li pri Izrael’,
per sang-nubo
montras hejm-vojon al ĉiel’.
Jesuo,
Jesuo,
Savanto-Jesuo,
manaon donacas Li plu.
3. Mi gvatas, ĉu
el-oriente
leviĝus aŭroro de l’ ben’.
Mi
ankaŭ aŭskultas atente
harp-sonojn de l’ reĝa
alven’.
Ho, tiam kapablus ekkanti ankaŭ mi
la novan
laŭd-himnon ĉielan antaŭ Di’.
Jesuo,
Jesuo,
Fianĉo-Jesuo,
jam venu por porti min for!
KUN JEESUS ON OMANA MULLA • M (Törnvall): Emil Törnvall 1902, SPB 228 • finna T: O. H. Jussila • E: T. I. Haapalainen, 1971 en AK 178
▉
525.4
Se ĉiu unu floron plantus,
ĉiu homo
sur ĉi ter’,
kaj, anstataŭ pafi, dancus,
pagus
per ridet’, ne per moner’;
se ĉiu al alia varmon
donus
kaj pri forto ne plu fanfaronus;
se neniu plu alian
pikus,
en mensogon ne plu sin implikus;
se la oldaj iĝus
kiel junaj,
ŝarĝojn portus en strebadoj kunaj;
se
fareblus tiuj «se» precize,
ja ne vivus ni jam
paradize.
Tamen, kion la milit-amoko
preskaŭ fuŝis,
komenciĝus: hom-epoko.
Peter
Härtling
E (el la germana): Adolf Burkhardt 1985
en: Dia
Regno (1986) 1/2
526
1. For tra la
vastaj spacoj,
preter la sun-orbit’,
trans la trem-brilon
stelan
atingas en preĝ’ spirit’.
Ĝi la
flugilojn levas
alten el polva sort’,
Patron kaj hejmon
serĉas,
frapante sur perlo-pord’.
2. Preme malvastas
mondo,
trompas amik-fidel’,
trovas anim’
firm-punkton
nur ĉe la eterna cel’.
Nokto plej nigra
helos,
ĉesos la larmo-font’,
kiam vi lernos
iri
fidante sur preĝo-pont’.
3. Eta infan’
preĝanta
vivas en plen-sekur’,
fortas pli ol
heroo
post lia kastela mur’.
Kie en mond’ ni
migras,
tenu ni en memor’:
ĝem’ de preĝanto
iras
rekt-voje al Patra kor’.
LÅNGT BORTOM RYMDEN VIDA • SPB 212 • M (Dahlöf): Julius Dahlöf 1906 • sveda T: Augusta Lönborg 1895 • E: Magda Carlsson-Bohman, 1962 en EKA 36 • AK 255
527
1. Dio, aŭdu
nin.
Patro, pardonu nin.
Pekojn forgesu multfoje.
Voku nin,
dum ni senvoje.
Patro, pardonu nin.
2. Dio, prenu
nin.
Patro, akceptu nin.
Vi per la vorto alvenu,
nin en
malforto subtenu,
Patro, akceptu nin.
PANIE, PRZEBACZ NAM • Śpiewnik p. 55 • M kaj pola T: fratino Magdalena • E: 1985 en NV 249*
528
1. Sinjor’,
per forto vestu Vin,
subtenu nin kuraĝe.
Vi plu nin helpas
kun inklin’
samkiel jam praaĝe.
Batalas ni je ĉiu
hor’,
pri ni do zorgu pro favor’,
ĉe nia
flanko staru.
2. Kun Via forta
Di-Spirit’
venkante ni sukcesos
kaj, eĉ se daŭras
la milit’,
Vin fine glor-konfesos.
Kuraĝu ni, ĉar
post temp-er’
ni post batalo, post sufer’
atingos
vivo-kronon.
3. En Vian manon,
bona Di’,
trankvile ni do falos.
Ĉar helpon sendis
Vi al ni,
Vi ĉiujn plu regalos,
kiuj el ĝoja
kor-instig’,
fidante al la interlig’,
al Vi
ekkantas himnon.
ZIEH AN DIE MACHT, DU ARM DES HERRN • GL 304 • EG 377 (strofoj 1, 2, 4) • M (Lobt Gott den Herren, ihr): Melchior Vulpius 1609 • germana T: Friedrich Oser 1865 • E: Guido Holz 1986 / Kloster Kirchberg 1998
529
1. Al Dio
konfidante,
nenion timas mi;
Li gardas min konstante,
senŝanĝe
restas Li.
Ekstere ŝtormoj muĝas,
sed vana la
minac’;
al Dio mi rifuĝas;
interne estas pac’.
2. Vivadas mi sen
manko,
ĉar Dio paŝtas min;
kun ama kora danko
mi
ĝoje sekvas Lin;
Li ĉion klare vidas,
perfekta Lia
sci’;
antaŭen Li min gvidas,
kaj iras mi kun Li.
3. Al kampoj
verdaj, belaj,
mirige por okul’;
ĉieloj sune
helaj
sen nubo kaj nebul’;
plenumo de espero,
veriĝo
de vizi’,
al vivo kaj libero:
kaj iros Li kun mi.
IN HEAVENLY LOVE ABIDING • HON 246 • M (Penlan): David Jenkins • angla T: Anna Laetitia Waring laŭ Psa 23 • E: M. C. Butler, 1966 en HE 98 • AK 164
530
1. Al Vi, Sinjor’,
la koron levas ni,
ĉar nia sola helpo estas Vi.
Unu-anime
kaj kun plen-fervor’
la koron levas ni al Vi, Sinjor’.
2. El profundaĵoj
de la peko-ŝlim’,
malvirto, dubo, kulpoj ja sen
lim’,
mallumo densa, tento, kaj ruin’,
ho Dia Lumo,
supren levu nin.
3. El nigra marĉ’
de peko kaj perfid’,
malindaj pensoj, skismo, kaj
avid’,
balbuta lango pro hontanta tim’,
al Via Ver’
sopiras la anim’.
4. Super minacaj
nuboj de fier’,
malam’, ĵaluz’, envio,
malesper’,
ho Dia Amo, supren levu nin.
Starigu Vian
regnon en la fin’.
5. «Rigardu
supren!» sonas en orel’,
«La koron levu alten al
ĉiel’!»
En plen-akord’ respondas ni en
ĥor’:
«La koron levas ni al Vi, Sinjor’».
LIFT
UP YOUR HEARTS • HON 304 • kp. HAM 491 • M
(Woodlands): Walter Greatorex • angla T: Henry Montagu Butler •
E: M. C. Butler, 1966 en HE 115
• Lam 3,41
531
M (Slane) → 498 «Donu vizion»
1. Estro de l’
vivo, atentu pri mi.
Sen Vi, mi vivas en nokta medi’.
Vigla
aŭ dorma, ne solas mi dum
por mia vojo Vi estas la lum’.
2. Saĝo
eterna, la Vorto de l’ ver’,
sankta Di-Patro,
rok-firma esper’,
Viaj infanoj ni estu; la mond’
iĝu
konkorda en ama respond’.
3. Donu la saĝon
por tiu kompren’,
ke en la homoj loĝadas Vi mem.
Esti
mi volas, ho Di’, en humil’
por aliuloj voj-montra
lumil’.
HERR MEINES LEBENS • germana T: Renate Schiller laŭ traduko de Helga Rusche el Be Thou my vision • E (el la germana): Adolf Burkhardt 1982 • TK 94 [K439T]
531.4
Min lasu ĉe Vi resti,
ho mia
kara Di’,
je l’ kredo volas esti
fidela ĉiam
mi.
Ho, donu, ke ne mankos
al mi la konstantec’;
pro
tio kore dankos
mi Vin en eternec’.
LASS MICH DEIN SEIN UND BLEIBEN • EG 157 • M (Valet will ich dir geben = St. Theodulph): Melchior Teschner 1614 • germana T: Nikolaus Selnecker 1572 • E: Manfred Retzlaff 1983 • TK 155
532
1. Jen ni konas la
Dian volon, jen nenia ajn kon’.
Prilumu nin, Di’,
kiam
provoj venos.
2. Jen ni vidas la
Dian onton, jen nenia ajn vid’.
Konduku nin, Di’,
kiam
duboj venos.
3. Jen ni sentas
la Dian amon, jen nenia ajn sent’.
Subtenu nin, Di’,
kiam
timoj venos.
4. Jen ni faras la
Dian pacon, jen nenia ajn far’.
Inspiru nin, Di’,
por
ke paco venu.
MANCHMAL KENNEN WIR GOTTES WILLEN • el «Neue Geistliche Lieder» (BE 285) • GL 299 • EG (Württemberg) 626 • KG 184 • RG 832 • M: Felicitas Kukuck 1967 • germana T: Kurt Marti 1965 (strofoj 1-3), Arnim Juhre 1966 (strofo 4) • © Gustav Bosse Verlag, Kassel • E: Guido Holz 1986 / Kloster Kirchberg 1998
Kantoj:
Kie fidon donas hom’ →
068
Patro, aŭdu novan preĝon → 070
Rom-katolika
Meso:
La Ordono de Dio → 067
533
1. Vi ne havas
manojn, Di’.
Prenu miajn.
Prenu miajn.
Ilin movu kaj
konduku Vi.
Ili portu kaj tenu,
ili donu kaj helpu,
fariĝu
kvazaŭ Viaj.
2. Vi ne havas
piedojn, Di’.
Prenu miajn.
Prenu miajn.
Ilin movu kaj
direktu Vi.
Ili iru kaj kuru,
ili saltu kaj dancu,
fariĝu
kvazaŭ Viaj.
3. Vi ne havas
lipojn, Di’.
Prenu miajn.
Prenu miajn.
Ilin movu kaj
malfermu Vi.
Ili danku kaj gloru,
ili versu kaj benu,
fariĝu
kvazaŭ Viaj.
DU HAST KEINE HÄNDE, HERR • M: © Hugo Scholter • germana T: © Alois Albrecht • E: Albrecht Kronenberger 1995, kun afabla permeso de la aŭtoroj
534
refreno:
Estas la temp’,
estas la
horo:
Nun farendas ag’,
kiu gravas por la tag’
de
l’ veno de l’ Sinjor’.
versoj:
1. Jesu’ ne
demandos:
Kion ŝparis vi?
Kiom da mono vi havis?
Li
demandos kontraŭe:
Kion donis vi,
kiun ŝatis vi pro
mia amo?
2. Jesu’ ne
demandos:
Kion manĝis vi?
Kiom da vino vi trinkis?
Li
demandos kontraŭe:
Kiun servis vi,
kiun nutris vi pro mia
amo?
3. Jesu’ ne
demandos:
Ĉu kongresis vi?
Ĉu vi sufiĉe
diskutis?
Li demandos kontraŭe:
Kion faris vi,
kiun
amis vi pro mia amo?
4. Jesu’ ne
demandos:
Kiom brilis vi?
Kia vin taksis la homoj?
Li
demandos kontraŭe:
Ĉu vi konis min?
Ĉu vi taksis
min amanta frato?
JETZT IST DIE ZEIT, JETZT IST DIE STUNDE • el: Weisst du wo der Himmel ist (IMP 3001) • M: Ludger Edelkötter • germana T: Alois Albrecht • © Impulse-Verlag Ludger Edelkötter, 48317 Drensteinfurt • E: Albrecht Kronenberger 1993/1998, kun afabla permeso de la poeto
534.5
Mat 25,31-40
31 Sed kiam la Filo de homo venos en sia gloro, kaj ĉiuj anĝeloj kun li, tiam li sidos sur la trono de sia gloro; 32 kaj antaŭ li kolektiĝos ĉiuj nacioj, kaj li apartigos ilin unu de alia, kiel paŝtisto apartigas la ŝafojn for de la kaproj; 33 kaj li starigos la ŝafojn dekstre de li, kaj la kaprojn maldekstre. 34 Tiam diros la Reĝo al tiuj, kiuj staras dekstre de li: Venu, vi benataj de mia Patro, heredu la regnon preparitan por vi de post la komenco de la mondo; 35 ĉar mi malsatis, kaj vi donis al mi manĝi; mi soifis, kaj vi donis al mi trinki; mi estis fremda, kaj vi gastigis min; 36 nuda, kaj vi vestis min; mi malsanis, kaj vi vizitis min; mi estis en malliberejo, kaj vi venis al mi. 37 Tiam respondos al li la justuloj, dirante: Sinjoro, kiam ni vin vidis malsata, kaj vin satigis? aŭ soifanta, kaj trinkigis vin? 38 Kaj kiam ni vidis vin fremda kaj gastigis vin? aŭ nuda, kaj vin vestis? 39 Kaj kiam ni vidis vin malsana aŭ en malliberejo, kaj venis al vi? 40 Kaj la Reĝo respondos kaj diros al ili: Vere mi diras al vi: Kiom vi faris al unu el ĉi tiuj miaj fratoj la plej malgrandaj, tiom vi faris al mi.
535
1. Mondon amas
Di’.
Al Li apartenas
nia tuta viv’. Montru ni, ke
venas
Lia am’ al mond’.
2. Mondon amas
Di’.
Ĝin Li mem estigis,
propra-vole Sin al la
mondo ligis.
Lia do la mond’.
3. Mondon amas
Di’.
Fajro-lumo, nubo
kaj la sankta tend’ montras
ekster dubo:
Dio en la mond’.
4. Mondon amas
Di’.
En mallumo ĝemis
tuta kreitar’, ĝis
lumige venis
Lia Fil’ al mond’.
5. Mondon amas
Di’.
La diablo cedos.
Pro la mort’ de l’
Fil’ Regnon ni heredos.
Nova iĝas mond’.
6. Mondon amas
Di’.
Vanas la rezisto
de la mort-potenc’:
releviĝis Kristo –
vivo por la mond’!
7. Mondon gardas
Di’
ame sub okuloj,
ĝis revenos Krist’, ne nur
por piuloj,
sed por tuta mond’.
8. Mondon amas
Di’.
Al Li apartenu
nia tuta viv’ kaj tra ni do
venu
Lia am’ al mond’.
GOTT LIEBT DIESE WELT • Unisono 103 • EG 409 • GL 297 • RG 279 • KG 709 • M kaj germana T: Walter Schulz 1962/1970 • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1975 • TK 41
536
1. Pli ol nur
vort’ estas am’.
La amo estas vortoj kaj agoj.
Jesuo
naskiĝis, signalo de amo,
signalo de amo por nia mond’.
2. Pli ol nur
vort’ – la liber’!
Libero estas vortoj kaj
agoj.
Jesu’ kruce mortis, signal’ de libero,
signal’
de libero por nia mond’.
3. Pli ol nur
vort’ – la esper’!
Espero estas vortoj kaj
agoj.
Jesuo leviĝis, signal’ de espero,
signal’
de espero por nia mond’.
LIEBE IST NICHT NUR EIN WORT • EG (Bayern) 650 • M: Gerd Geerken 1973, © Gustav Bosse Verlag, Kassel • germana T: Eckart Bücken 1973, © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1981 • TK 66
537
1. Amo de Dio
estas kiel strando,
vento kaj vasto, kaj eterna hejm’.
Li
nin permesas veni aŭ foriri,
«jes» al Li diri aŭ
respondi «ne».
1.-4. Amo de Dio
estas kiel strando,
vento kaj vasto, kaj eterna hejm’.
2. Serĉas
liberon ni por krei, servi,
vivi kaj esti nia vera mem’;
tian
liberon, kie kreskas revoj,
kie radikojn trovas arb’ kaj
flor’.
Amo de Dio …
3. Sed staras
muroj, kiuj nin dividas;
unu alian vidas nur tra krad’.
Ŝtonoj
el tim’ konstruas la prizonon,
nia orgojlo estas sklava
rob’.
Amo de Dio …
4. Dio, juĝante
Vi nin liberigu!
Via absolvo gvidas al liber’
por la
popoloj, rasoj, homoj, kien
Via kompata am’ etendas sin.
Amo
de Dio …
GUDS KÄRLEK ÄR SOM STRANDEN OCH SOM GRÄSET • Unisono 105 • SPB 289 • M: © Lars Åke Lundberg 1968 • sveda T: Anders Frostensson 1968, laŭ Christa Weiss-Werner 1965, © AF Foundation Hymns and Songs, Verbum, Stockholm • E: Adolf Burkhardt 1980 • TK 72 (tie kun izometra melodio)
538
1. Nin antaŭiris
Vi
tra la angora pord’.
Restu trovebla do
eĉ en
mallumo.
2. Vi nia
ŝuld-ofer’,
mem Vi pardon’ por ni:
Estu la
pac’ de l’ kor’,
Jesu, eterne.
3. Vi iras tra la
temp’
kun Via viva pan’,
panon de ĉiu
tag’
donu hodiaŭ.
4. Ĉiam Vi
antaŭ ni
iras al hom-mizer’:
Sendu kun paco
nin,
Krist’, kaj kun pano.
DU SOM GICK FÖRE OSS • Unisono 107 • SPB 74 • M kaj plurvoĉeco: Sven-Erik Bäck 1959 • sveda T: Olov Hartman 1968 • © Nordiska Musikförlaget, Stockholm • E: Albrecht Kronenberger 1999
539
refreno:
Min faru ilo, ho Sinjor’, de Via
paco,
ke mi amon donu, kie malam’,
ke mi pardonu, kie
ofendado,
ke mi kunligu malpacantojn,
verso:
ke mi la veron diru, kie trompa
ŝajn’,
ke mi konfidon semu, kie premas dub’,
ke
mi esperon veku en la malesper’,
ke Vian lumon ekbruligu mi
en nigra nokt’,
ke mi donu ĝojon, kie loĝas plor’.
refr.
verso:
Ho, lasu min strebi:
ne por esti
konsolata,
sed ke mi aliajn konsolu,
ne por esti
komprenata,
sed ke mi aliajn ja komprenu;
ne ke estu mi
amata,
sed ke mi aliajn amadu.
refr.
verso:
Ĉar kiu donas, mem ricevos;
kiu
sin forgesas, trovos;
pardoninton Di’ pardonos;
kiu
mortas, iros al vivo eterna.
refr.
O HERR, MACH MICH ZU EINEM WERKZEUG DEINES FRIEDENS (ofte nomata: simpla preĝo de Sankta Francisko el Assisi) • EG 416 • RG 800 (T) • el: Souvenir Normand 1913 • M: Rolf Schweizer 1962/1969 • © Carus-Verlag Stuttgart • E: Adolf Burkhardt 1980 • TK 68
540
1.-4. En Via nomo
faru ni
la paŝojn necesajn nun.
1. Donu kuraĝon,
per la fid’
agi hodiaŭ kaj morgaŭ.
2. Donu kuraĝon,
per la am’
vivi hodiaŭ la veron.
3. Donu kuraĝon,
per esper’
nove komenci hodiaŭ.
4. Donu kuraĝon,
per la fid’
kun Vi, Sinjor’, iĝi homoj.
LASS UNS IN DEINEM NAMEN, HERR • EG (Bayern) 634 • KG 149 • M kaj germana T: Kurt Rommel 1964, en Gott schenkt Freiheit • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1986 • TK 124
541
1. Donu nun
okulojn,
kiuj, ho Sinjor’,
ankaŭ la fremdulojn
vidas
kun favor’.
2. kaj orelojn,
kiuj
pretas al aŭskult’;
malfermitajn mensojn
por
kompren-rezult’;
3. manojn, kiuj
lernas
servi al kunul’;
krurojn, kiuj portas
helpon
sen skrupul’;
4. korojn, kiuj
ĝojas
pri alies rid’;
buŝojn por instigi
al
serena fid’.
5. Ho Sinjor’,
vigligu
nin pri tiu tem’:
Ni nenion havas
sole por ni
mem.
TAMA NGAKAO • HERR, GIB DU UNS AUGEN • EG (Bayern) 649 • kp. Thuma Mina 47 • M kaj maoria T: el Nov-Zelando • germana T: Friedrich Walz 1981 • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1974 • TK 5*
542
1. Helpu, Di’,
potence,
ke mi ne sensence,
ke mi ne sensence
vivu sur la
ter’.
2. Gvidu miajn
tagojn,
ke ne kaŭzu plagojn,
ke ne kaŭzu plagojn
mi
al proksimul’.
3. Fiksu mian
rolon,
ke mi Vian volon,
ke mi Vian volon
sekvu kun obe’.
4. Via helpo
faru,
ke mi firme staru,
ke mi firme staru,
kie la bezon’.
Oni povas aldoni laŭplaĉe aliajn strofojn, ekzemple:
5. Helpu, Dio,
ame,
ke ne pasu vane,
ke ne pasu vane
mia tera viv’.
HILF, HERR MEINES LEBENS • GL 622 • EG 419 • KG 547 • RG 825 • M: Hans Puls 1962 • germana T: Gustav Lohmann 1962, 3a strofo: Markus Jenny 1970 • © Gustav Bosse Verlag, Kassel • E: Rudolf Fischer (1a-3a strofoj), Jan kaj Karel Filip en Restu kun ni n. 23 (4a strofo), Adolf Burkhardt (5a strofo); kunmeto: Kloster Kirchberg 1998
Samtempe oni povas kanti jenan rondkanton:
542.6
Mi akompanos vin ĉiujn
tagojn,
ĉiujn tagojn de l’ tuta viv’.
2-voĉa
rondkanto
SIEHE, ICH BIN BEI EUCH ALLE TAGE • M: ©
Wolfgang Fischer 1967 • T: Mat 28,20 • E: Adolf Burkhardt
2000 • kun afabla permeso
543
1. Instigu nin,
aŭskulti
la vorton de la ver’.
Ni dankas Vin
pro
fido kaj esper’.
2. Instigu nin por
vivi,
eĉ se kaŝiĝas senc’.
Ni dankas
Vin
pro korpo kaj pro mens’.
3. Instigu nin
labori,
ĉu kun, ĉu sen prefer’.
Ni dankas
Vin
pro nia bela ter’.
4. Instigu nin,
por servi
hodiaŭ laŭ bezon’.
Ni dankas Vin
pro
ĉiu Via don’.
5. Instigu nin
silenti,
ripozi post labor’.
Ni dankas Vin
pro ĉia
kor-favor’.
6. Instigu nin,
por fidi
unike Vin, Sinjor’.
Ni dankas Vin,
ĉar
Vi ne restas for.
HERR, GIB UNS MUT ZUM HÖREN • GL 521 • EG (Bayern) 588 • KG 567 • RG 258 • M kaj germana T: Kurt Rommel 1964 • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1980 • TK 76
544
1. Eternulo,
granda Dio,
en majesto regas Vi
astrojn en plen-harmonio,
fluon
de mond-histori’.
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
por
ke regu Vi en ni!
2. Jen minacas nin
potenco
de l’ malbono sur la ter’,
kaj insidas kun
intenco
kapti nin por la infer’.
Donu saĝon
kaj
kuraĝon,
por nin savi el danĝer’.
3. Ŝiras
eklezion Vian
kredataĵoj en sincer’,
ĉar ne
karitaton Dian
montras ni en Krist’-liber’.
Donu
saĝon
kaj kuraĝon,
unuigu nin en ver’.
4. Fondis regnon
Vi, ho Kristo,
por bon-farto de l’ homar’;
ĝin
etendi kun persisto
strebu ni, la Di-idar’!
Donu
saĝon
kaj kuraĝon
cele servi sen erar’!
5. Granda la
honoro nia
partopreni en labor’
kun la mond-Savanto Dia
–
Lin konfesas ni Sinjor’,
en fidelo
ĝis
ĉielo
kaj la promesita glor’!
ETERNULO, GRANDA DIO • M (Rhuddlan): kimra, tradicia, HAM 556, HON 285, LBW 418 • E (originale verkita): W. J. Downes 1968 • AK 12
545
Esti por ĉiuj servisto,
frato,
helpant’, laŭ Lia model’,
jen, post la veno de
Kristo,
sola cel’.
4-voĉa
rondkanto
ALLEN HELFEN UND DIENEN • M: Rudolf Irmler ĉ.
1966 • germana T: Christian Morgenstern • E: Adolf
Burkhardt 1967 • TK 154
546
refreno:
Aŭdu, fil’,
Dian voĉon
nun,
vokas Patra am’ vin al brakum’.
Manĝu,
trinku en konkord’,
amu vi laŭ Krista vort’.
Halelu,
halelu, halelu, haleluja!
versoj:
1. Laŭdu la
Sinjoron kant’,
laŭte sonu ĝi tra land’.
Laŭ
promeso de l’ Savant’,
daŭros nia viv’ plu.
2. Estas de Jesu’
ordon’
amo al proksima hom’.
Eĉ post lasta
tomba dom’
daŭros nia viv’ plu.
3. Se ni vivos nur
laŭ Krist’,
mortos en ni egoist’,
ni feliĉos
en persist’,
daŭros nia viv’ plu.
4. Nia celo: unu
mond’,
unu familia rond’,
kaj kun Patro la
renkont’;
daŭros nia viv’ plu.
5. Kun la Krista
eklezi’
ni atendu. Venos Li.
Kun Krist-nom’ revivos
ni,
daŭros nia viv’ plu.
AŬDU, FIL’ (originalo ne konata) • M kaj E: Restu kun ni 4*, NV 192*
547
1. Tutan mondon
plenigas Dia amo.
De boneco plenas ĉiu tag’.
Ĉiutempe
aŭdiĝas ĝojo-gamo,
dum ni serĉas Lin en nia
vag’.
refreno:
Kiel ni vivu, diru, ho Sinjoro!
Kie
la vojo? Kiel trovi ĝin?
Kie la vero por la homa koro?
Ja
vivo, vojo, vero estas Vi.
2. Via am’
estas ne nur vorto pia,
ĉar sen faroj estus ĝi sen
senc’.
Nek elkanti ĝin povos koro nia,
nek ampleksos
ĝin la homa mens’.
3. Ni ne perdos,
ho Dio, amon Vian,
kiun vekis Vi en nia kor’.
Ĝi
ĝojigas de l’ vivo aĝon ĉian,
montras vojon
en danĝera hor’.
CAŁY ŚWIAT JEST PEŁNY TWEJ MIŁOŚCI • Śpiewnik p. 411 • M kaj pola T: Wiesław Kądziela • E: NV 254*
548
1. La birdoj de l’
ĉielo,
paseroj, merloj, korvoj,
instruas nin dirante:
«Ne
havu tro da zorgoj.»
2. Surkampe ĉiu
floro,
lilio kaj levkojo,
instruas nin dirante:
«Restadu
en la ĝojo.»
3. Skarabo sur
rubejo,
urtiko, heleboro,
instruas nin dirante:
«La
etajn ne ignoru!»
4. La pontoj jam
faritaj
de niaj antaŭuloj
instruas nin dirante:
«Vi
estu dankemuloj!»
5. Fabrikoj,
magazenoj,
eĉ ekleziaj domoj,
instruas nin dirante:
«Pli
gravaj estas homoj.»
DIE VÖGEL UNTERM HIMMEL • EG (Pfalz) 661 • M: © Martin Gotthard Schneider 1975 • T: Rudolf Otto Wiemer 1974, © Kaufmann Verlag, Freiburg • E: Albrecht Kronenberger 1994
549
1. Kiel en
lern-kajero
iu tasko tre peza,
tiel strangas la vivo.
Unu
granda demand’:
Kio la plej grava?
Kio la plej bela?
Kio
vera, unika, alloga,
pli kara ol vivo mem?
2. Sian propran
respondon
ĉiu devas eltrovi.
Nur ĉi tiu feliĉos,
kiu
konas ĝin mem:
Kio la plej grava?
Kio la plej bela?
Kio
vera, unika, alloga,
pli kara ol vivo mem?
3. Sur la brusto
kruceto
brilas ĉiam amike.
Nur unika rigardo,
kaj mi
scias de nun,
kio la plej grava,
kio la plej bela,
kio vera,
unika, alloga,
pli kara ol vivo mem.
4. Ami ĉiam
denove,
ami ĉiam pli arde,
daŭre esti kun Dio,
kune
iri tra l’ mond’:
Tio la plej grava.
Tio la plej
bela.
Tio vera, unika, alloga,
pli kara ol vivo mem.
KIEL EN LERN-KAJERO (originalo ne konata) • M: buŝe transdonita • E («Kiel en la kajero»): NV 225*
550
1. La jena
miraklo
min ravis plej multe,
ke mondo ne estis
nek
firmament’,
nek arbo sin montris,
nek monto altiĝis,
la
luno ne ŝvebis,
nek brilis sun’.
2. Ne ŝaŭmis
potence
la ondoj de l’ maro,
nek io ajn estis
en vaka
spac’.
Plenigis ĝin dense
la Dio plej-pova,
estulo
plej milda.
Ho sankta Di’,
3. Vi kreis
ĉielon,
estigis la teron,
la homon provizis
per multa
bon’.
Min faru kredanta,
prudenta kaj saĝa
kaj
forta, por agi
laŭ Via vol’.
DAS ERFRAGTE ICH UNTER DEN MENSCHEN • M (Mein Zuflucht alleine): Münster 1677 • T: bavara preĝo Wessobrunner Gebet, komence de la 9a jc. • E: Wilhelm Herrmann, 1985 en Germana Antologio p. 22 • kunmetita de Albrecht Kronenberger 1993
551
strofoj:
1. Sur polvo-plena
voj’
kaj en brulanta sun’
Li iris instruante pri
pardono.
Li manĝis kun pekul’,
putino, doganul’.
Li
klinis sin al kiu ajn bezono.
refreno:
Ho, Majstro,
la vojon antaŭ mi
mi iru, kiel iris Vi.
Ho, Majstro,
la homojn ĉirkaŭ
mi mi amu, kiel amis Vi.
Ho Majstro,
la fremdan ŝarĝon
mi brakumu, kiel faris Vi.
Ho, Majstro,
mi ĉiam fortos, se
la krucon portos mi kun Vi.
2. Sur tiu sama
voj’
ni sekvu Lin kun ĝoj’,
Li nin instruas
amon kaj pardonon.
Al ĉiu malamik’
sen plua
polemik’
ni klinu nin, al li farante bonon.
Ho, Majstro,
…
MÓJ MISTRZU • Śpiewnik p. 417 • M kaj pola T: fratino Magdalena • E: Józef Zielonka, 1985 en NV 252*
552
M (Quem pastores) → 250 «Aŭdu, sonas pastoralo»
1. Vin obeas
vento, maro,
suno, luno, kaj stelaro;
kun humila petegaro
ankaŭ
ni adoras Vin.
2. Benu ĉiun
vojaĝanton;
oceano-transiranton;
de la hejmo for-migranton
–
gardu ĉiun de ruin’.
3. Estu ĉiuj
postlasitaj
al ni reunuigitaj;
pli amindaj, Krist-imitaj
tiam
ili trovu nin.
4. Sur la vojo nin
direktu;
se ni pekas, nin korektu;
de malbono nin protektu;
el
danĝero savu nin.
5. Dum la tuta
vivo nia
sekvu nin la beno Dia;
kaj per gvida mano Via
ĉiam
kondukadu nin.
6. Dio, ame Vin
klinante,
hom-animojn kompatante,
plipretigu nin konstante
por
ĉielo en la fin’.
LORD, THE WIND AND SEA OBEY THEE • angla T: Percy Dearmer • E: M. C. Butler, 1966 en HE 243 • AK 146 [K499T]
553
1. Ĉion al
Jesu’ mi cedos.
Ĉion donos mi al Li.
Ĉiam mi
Lin ame fidos.
Tage vivos Li en mi.
refreno:
1.-3. Ĉion
cedas mi.
Ĉion cedas mi;
ĉion mi al vi, Savanto,
ĉion
cedas mi.
2. Ĉion nun
al Li ni cedu.
Ĉiam vivu ni por Li.
La Spirito nin
posedu.
Uzu nin, ho nia Di’.
Ĉion cedas mi …
3. Ĉion al
Jesu’ mi cedis.
Sanktan flamon sentas mi.
Ĝojon,
kian mi ne kredis,
mi ricevis, dank’ al Li.
Ĉion
cedas mi …
ALL TO JESUS I SURRENDER • M: Winfield S. Weeden • angla T: Judson W. van Deventer • E: David Featherstone, 1987 por la jubilea Universala Kongreso en Varsovio
554
Mi volus ion fari kio Vin honoras,
Di-Sinjoro,
mi volus ion fari kio Vin honoras,
por la
amikoj,
por la najbaroj,
por ĉiu kiun mi renkontas.
Mi
volus ion fari kio Vin honoras, Di-Sinjoro.
JAG SKULLE VILJA • M: © Göte Strandsjö 1973 • sveda T: el Jag sjunger ditt lov dagen lang, laŭ afrika preĝo • E: Adolf Burkhardt 1979 • TK 64 • kun afabla permeso
555
1. Replenigu mian
lampon, ke ĝi brilu,
replenigu ĝin, ho
Sinjor’.
Replenigu mian lampon ke ĝi brilu,
ke ĝi
brilu ĝis tagiĝa hor’.
refreno:
1.-5. Hosana!
Hosana!
Kantu
laŭde al la Reĝa Reĝ’.
Hosana!
Hosana!
Kantu
laŭde al la Reĝ’.
2. Renovigu mian
koron, ke mi amu,
renovigu min, ho Sinjor’.
Renovigu mian
koron, ke mi amu,
ke mi amu el kristeca kor’.
Hosana! …
3. Refortigu mian
korpon, ke mi servu,
refortigu min, ho Sinjor’.
Refortigu
mian korpon, ke mi servu,
ke mi servu en la Di-labor’.
Hosana!
…
4. Refreŝigu
mian voĉon, ke mi kantu,
refreŝigu min, ho
Sinjor’.
Refreŝigu mian voĉon, ke mi kantu,
ke
mi kantu en eterna ĥor’.
Hosana! …
5. Repurigu mian
vivon, ke mi sanktu,
repurigu min, ho Sinjor’.
Repurigu
mian vivon, ke mi sanktu,
ke mi sanktu antaŭ Via
glor’.
Hosana! …
SING HOSANNA / PUT SOME OIL IN MY LAMP / GIVE ME JOY IN MY HEART • HON 153 • M (Sing Hosanna) kaj angla T: tradiciaj • E: Leland Bryant Ross 1997
556
Ho, rigardu min, kompatu min, kompatu
min,
ĉar solec’ premas min. Mi sidas en mizer’.
Psa
25,16
2-voĉa rondkanto
HO, RIGARDU MIN (originalo ne
konata) • M: anonima • E: Josef Grabmaier 1983 / Adolf
Burkhardt 2001
557
1. Orele do
aŭskultu vi,
kiun leĝon donas Di’:
Ne sekvu
falsajn diojn,
sed plu konfesu nur pri Mi:
Ho Izrael, jen l’
ordono.
2. Sinjoron vian
amu vi,
servu al Li per ĉiu fort’,
adoru Lin per
agoj:
l’ unua jen kaj ĉefa ordon’:
la vol’
de Di’ via Patro.
3. La proksimulon
helpu vi,
nutru la povrajn en la land’,
per hejm’
provizu ilin:
la dua ordon’ egalas tiun ĉi:
ĝin
faru kaj vi vivos.
4. Potenco grandas
de la Am’:
fajron ĝian ne viŝas mar’,
ĝi
brulos plu eterne.
Ekflagru do je l’ ama parol’:
Al
ni parolis Dio!
WIE
OREN OM TE HOREN HEEFT • LvK 62 • ZJ 594 • M (Wie was
diegene die die loverkens brak): Souter Liedekens, Antwerpen 1540 •
nederlanda T: Huub Oosterhuis • © copyright control •
E: Gerrit Berveling • TK 156
• Rea 6,4-10 • Mat
22,34-40
558
1. En Krist’
ne estas sud’ aŭ nord’,
oriento, okcident’,
sed
nur gefratoj en konkord’
sur ĉiu kontinent’.
2. Sin interligu
ĉies kor’
en Li, la Dia Fil’.
Lin servi estu
por l’ homar’
la firma or-ligil’.
3. Man-plektu, unu
en la fid’,
el kiu ajn naci’;
servante Patron
kvazaŭ fil’
parencas vi al Mi.
4. En Krist’
kuniĝas sud’ kaj nord’,
oriento, okcident’;
pro
Kristo iĝas unu ni
sur ĉiu kontinent’.
IN CHRIST THERE IS NO EAST OR WEST • LBW 359 • M (McKee): usona Spiritualo, adaptita de Harry T. Burleigh • angla T: John Oxenham 1924, Unisono 116, HON 244 • E: Adolf Burkhardt 1982 • TK 81*
559
1. Donu al mi
novan koron, Di’!
Ho,
kvazaŭ flam’
brulu pro am’
al Vi, Sinjor’,
tia
nova kor’,
kaj ĝi iru kun Vi,
senĉese nur kun
Vi.
2. Mi preĝas por
gaja, milda kor’;
ĝin
loĝu plu
nur Vi, Jesu’.
Via parol’
estu ĝia
vol’.
Plena iĝu la kor’,
plen-plena nur de Vi!
3. Sub Via man’
reaperas san’;
Vi
tuŝis jam
koron per am’.
Firma do sci’,
ke
senkulpa mi
baldaŭ staros ĉe Vi,
ho, supre apud Vi.
ÚJ SZIVET ADJ, URAM ÉNNEKEM • M (Donu al mi): Peter Balla • hungara T: Tamás Vargha • E: Adolf Burkhardt, 1971 en AK 128, kun afabla permeso de la komponisto
560
S:
Vi
havos la povon de la Spirito,
la povon de l’ Sankta Spirito,
rondkante:
|: kaj estos miaj atestantoj,
estos
miaj atestantoj,
ateston faros vi pri mi. :|
K: d.c.
3-voĉa
rondkanto kun kadro
IHR WERDET DIE KRAFT DES HEILIGEN GEISTES, DES
HEILIGEN GEISTES EMPFANGEN • EG 132 • KG 486 • M, laŭ
Köln 1623, Samuel Scheidt 1650: Paul Ernst Ruppel 1964 • ©
Verlag Singende Gemeinde, Wuppertal • E: Adolf Burkhardt 1976 •
TK 38
Ago 1,8
561
1. Krist’ ĉe
l’ marbordo ekstaris,
serĉi homojn postsekvi Lin
pretajn,
por kapti korojn per Dia vorto.
refreno:
Sinjoro,
jen Vi min ekrigardis,
Via
buŝo
mian nomon ekdiris;
mi la barkon
ĉe la bordo
postlasas,
nun la homojn
kapti kune kun Vi!
2. Mi estas homo
mizera,
nur la koron mi havas bonvolan
kaj manojn pretajn al
kunlaboro.
Sinjoro …
3. Vi miajn manojn
bezonas,
mian koron junece fervoran,
ŝvit-gutojn miajn,
solecon mian.
Sinjoro …
4. Nun ni jam kune
ekiros,
kapti korojn sur hom-oceano,
per ret’ de l’
vero kaj vivo-vorto.
Sinjoro …
PAN KIEDYŚ STANĄŁ NAD BRZEGIEM (BARKA) • Śpiewnik p. 610 • M: Cesareo Gabarain • pola T: Stanislaw Szmidt, SDB • E: Serĉante Dion, p. 4, kp. NV 229
562
1. Ho, ne
ĉagreniĝu, sankta Krist-armeo!
Spite de malam’ ne
trafos vin pereo.
Kvankam furiozas kontraŭ vi la mondo,
la
majesta Krist’ ne lasos vin en honto.
2. El nacio reĝa,
kvankam tre malgranda,
vin elektis Di’ pro amo
sendemanda.
Lia sankta Filo mem vin faris filoj;
kredu, ke por
vi do Liaj venko-briloj!
SEMMIT
NE BÁNKÓDJÁL • M: Balázs Székel
1546 • hungara T: András Szkhárosi Horvát •
E: Adolf Burkhardt, 1971 en AK 185
• Luk 12,32 • 1 Pet
2,9
563
Ni ne vivas al ni,
ni ne mortas al
ni.
Ni vivas al Kristo, ni mortas al Li.
Ni apartenas al Li.
nederlande:
Niemand leeft voor zichzelf,
niemand
sterft voor zichzelf.
Wij leven en sterven voor God onze Heer:
aan
Hem behoren wij toe!
NIEMAND
LEEFT VOOR ZICHZELF • GvL 501 • ZJ 923 • M: Flor van
de Putt • nederlanda T: Huub Oosterhuis • E: Albrecht
Kronenberger 1997
• Rom 14,7-8
564
1. Dum sufokas min
la zorgoj de l’ vivo,
dum kontraŭas al mi la
uragan’,
tiam brilas kiel stel’ unu vero:
ke dank’
al Di’ estas mi kristan’.
refreno:
|: Ni vivu laŭeble plej bele,
ĉu
grandas, ĉu simplas la tag’.
Ĉi vivon ni gardu
fidele,
ke l’ mond’ stabiliĝu el vag’. :|
2. Pri la Dia
regno zorge mi penu,
pri l’ kolekto de ĉiu
Di-infan’,
pri la plua kresko de l’ eklezio;
ĉar
dank’ al Di’ estas mi kristan’.
Ni vivu …
3. Eble, se
fariĝus mi bona homo,
edukanta min laŭ la Dia plan’,
iu
fora hom’ per mi Dion spertus
kaj mem fariĝus kun mi
kristan’.
Ni vivu …
CHRZEŚCIJANIN, TO JA • Śpiewnik p. 441 • M kaj pola T: © Zofia Jasnota • E («Inter ĉiuj zorgoj kaj vivklopodoj»): Henryk Paruzel, 1985 en NV 219 • prilaboroj: 1990 en Serĉante Dion p. 12 («Kiam inter vivdanĝeroj kaj zorgoj») kaj 1999 de Albrecht Kronenberger, kun afabla permeso
565
1. Mi sendas vin
misii sen ripozo,
je peza, dura kaj sendanka pen’,
je
malkompreno, batoj kaj nervozo,
kun mia amo kaj eterna ben’.
refreno (pli vigle):
1.-3. |: Jen: Kiel
la Patro Min,
Mi nun sendas vin. :|
2. Mi sendas vin
priflegi homajn vundojn,
helpadi al malfortaj en danĝer’,
konsoli
tristajn, levi la malvirtajn,
anonci venon Mian en la ver’.
Jen:
Kiel …
3. Mi sendas vin
al lupoj venĝo-plenaj,
al batalantoj pro malica pens’.
Vi
semu amon, pacon kaj pardonon
kun simpla kor’, prudent’
kaj pacienc’.
Jen: …
POSYŁAM
WAS NA PRACĘ • Śpiewnik p. 402 • M: J. Nylrö
CM • pola T: Adela Bajko • E: NV 235*
• Joh 20,21;
Mat 10,15-16
566
refreno (rondkante):
Kiel mia Patro min sendis,
Mi nun
sendas vin.
1. Li Min sendis
por anonci, ke la kaptitoj la liberecon havos.
Kaj Mi sendas vin,
anonci, ke la kaptitoj la liberecon havos.
2. Li Min sendis
por anonci, ke la blinduloj la vido-povon havos.
Kaj Mi sendas
vin, anonci, ke la blinduloj la vidopovon havos.
3. Li Min sendis
por anonci, ke al vunditoj la resaniĝo venos.
Kaj Mi sendas
vin, anonci, ke al vunditoj la resaniĝo venos.
refreno:
2-voĉa rondkanto (laŭplaĉe)
GLEICHWIE MICH MEIN
VATER GESANDT HAT • GL 641 • EG 260 • M: Paul Ernst
Ruppel 1963 • © Carus-Verlag Stuttgart • E: Adolf
Burkhardt 1976 • TK 44*
Joh 20,21; Luk 4,18; Jes 61,1
567
1. Porti mi volas
Vian mesaĝon,
kanti, Sinjoro, je Via glor’.
Ĝoje
mi Vian Vorton proklamos,
saĝon por homa kor’.
refreno:
1.-3. El mia vivo,
per Via Vorto, disen radiu Dia la am’.
Tra mia vivo, per Via
Vorto, venu la vivo-pan’.
2. Se mia vivo
kaŝas la Vorton,
kaŝas la fonton mi de ĉi
viv’,
kiun Jesuo venis malkaŝi,
kiam homiĝis
Li.
3. Dio, ni spertu
Vian Spiriton
gvidi sur vojo laŭ Via vol’.
Fajron
flamigu en niaj koroj
ĝis fina celo-trov’.
Y MAMBU MAKU MU ZINGO KIAMI • SE, JAG VILL BÄRA DITT BUDSKAP, HERRE • SPB 89 • M kaj el-kongola T: Hilaire N’kounkou 1970 • sveda T: Olle Berglund 1974 • © copyright control • E: Åke Ahlrén 1979, kun permeso de la sveda aŭtoro • TK 57
568
Kaj ili firme persistis
en
apostol-instruo
kaj en kunuleco kaj en preĝ’
kaj en
divido de unu pan’.
4-voĉa
rondkanto
SIE BLIEBEN ABER BESTÄNDIG • M: Theophil
Laitenberger • E: Adolf Burkhardt 1977 • TK 45 • kun
afabla permeso de la komponisto
• Ago 2,42
569
1. Stariĝu
por Jesuo,
soldatoj de l’ Sinjor’!
Alt-levu la
standardon,
neniu restu for.
Li gvidos vin armee,
venkante pli
kaj pli,
ĝis ĉiu malamiko
forkuros antaŭ Li.
2. Stariĝu
por Jesuo!
Jen la trumpeta kri’:
«Antaŭen! Al
batalo!
Sentime marŝu vi.»
Sennombraj malamikoj
vin frontos sur
la voj’:
batalu do plenforte,
kuraĝe, kaj kun ĝoj’.
3. Stariĝu
por Jesuo!
Li estas nia fort’.
La homa brako cedos;
vin
armu per la vort’.
Kun preĝo vi surmetu
kirason de
l’ Sinjor’;
per ĝi vi kontraŭstaros
en
ekdanĝera hor’.
4. Stariĝu
por Jesuo!
Finiĝos la batal’.
Nun bruo de
armiloj,
sed morgaŭ pac-signal’;
kaj tiu, kiu venkos,
ricevos de l’
Sinjor’
la kronon, kaj regados
kun Kristo en la glor’.
STAND
UP, STAND UP FOR JESUS • HAM 307 • HON 457 • LBW 389 •
M (Morning Light): George James Webb • angla T: George Duffield
• E: strofoj 1 kaj 2: J. Gourlay, 1966 en HE 154; strofoj 3 kaj
4: Magda Carlsson-Bohman, 1952 en EK 30 • AK 201
• Efe
6,16-17; Apo 2,10
570
1. Ni volas Vin,
ho granda Dio!
Jen estas de l’ kristana kor’
la
ĉiam redirata krio
de fideleco kaj ador’.
2. Ni volas Vin en
niaj domoj,
por ke, dum ĝojo kaj dum pen’,
sur niaj
karaj familioj
restadu ĉiam Via ben’.
3. Ni volas Vin en
la lernejoj,
por ke el nia junular’
restadu pia ĉiu
membro
de la fidela Kristanar’.
4. Ni volas Vin en
la armeoj,
por ke soifo al la glor’
nek pac-deziron nek
hom-amon
estingu en soldata kor’.
5. Ni volas Vin ĉe
l’ tribunaloj,
por ke honesta juĝistar’
regigu
ĉie la justecon
por la feliĉo de l’ homar’.
6. Ni volas Vin ĉe
l’ parlamentoj,
por ke en ĉiu ŝtat-afer’
Vi
estu super ĉiu reĝo
la vera reĝo de la ter’.
NOUS VOULONS DIEU • M (Wallin): Bertil Wallin 1945 • T kaj E: Karel Clé (frato Izidoro), 1971 en AK 211
571
Se revas nur unuopul’,
restas
nura rev’.
Se revas komune pluraj,
estiĝas nova
mond’,
ja estiĝas pli bona
nova mond’.
Revu
kun ni.
germane:
Wenn einer alleine träumt,
ist
es nur ein Traum.
Wenn viele gemeinsam träumen,
so ist das
der Beginn,
der Beginn einer neuen
Wirklichkeit.
Träumt
unsern Traum.
7-voĉa
rondkanto
WENN EINER ALLEINE TRÄUMT • el: Weisst du, wo
der Himmel ist (IMP 3001) • M: Ludger Edelkötter • T:
Dom Hélder Câmara • © Impulse Musikverlag
Ludger Edelkötter, 48317 Drensteinfurt • E: Albrecht
Kronenberger 1993