ADORU14

KARESMO

Psalmo:
Psa 51 (Miserere) → 713
Maria-Antifono:
Vin, ho ĉiela Reĝino → 097.17

268

1. Dio, pardonu. Pentas mi kore.
Jen pro malĝojo mortas la kor’.

2. Multajn donacojn donis Vi ame.
Estis mi povra sendanka hom’.

3. Gracon Vi donis riĉe, abunde,
sed mi ĝin puŝis tro ofte for.

4. Mi maltrankvilas tre multajn tagojn,
vundoj doloras, povras mi nun.

5. Jen jam delonge mian malicon,
mian stultecon toleras Vi.

6. Mi Vin kontraŭis kun drak’ infera.
Pentas mi, pentas, mia Jesu’.

7. Logis infero min al pereo.
Stulte devojis mi de Vi for.

8. Dio, forviŝu fine la larmojn
el la okuloj ĝis lasta er’.

PROSTI, MOJ BOŽE • Služ ite Gospodinu s veseljem 311 • M: dalmata • kroata T: nekonata verkinto • E: Kloster Kirchberg 2000

269

1. «Post Mi!» parolas Krist’ Jesu’,
«post Mi, kristanoj Miaj!
Forgesu vin, el mondo-bru’
Min sekvu, estu piaj!
Levinte vian krucon, vi
ofere vivu kiel Mi!»

2. «Mi estas lum’, lumigas vin
per sankta, virta vivo.
Se venos vi kaj sekvos Min,
ne mankos klar-motivo.
Mi estas voj’, kaj montras Mi
la veran vivon tie ĉi.»

3. «Kor’ Mia plena de humil’,
de amo la animo;
la buŝ’ admonas kun ĝentil’
por bono laŭ kutimo;
Mi tuta, menso, volo, fort’,
kun Dio estas en akord’.»

4. «Ĉu timas vi? Jen Mi kun vi!
Por helpi vin mi staras.
Malferman vojon tra medi’
terura Mi mem faras.
Hontadi devas la soldat’,
se li fariĝas renegat’.»

5. «L’ animon volas trovi vi?
Sen Mi vi ja ĝin perdos!
Eĉ se perdiĝi ŝajnas ĝi,
en la ĉiel’ ĝi verdos.
Do, sekvu Min, eĉ kun dolor’;
eterne vivos vi en glor’.»

6. Do, sekvu ni kun kruco-ŝarĝ’
la karan Di-Sinjoron!
Volonte kaj kun firm-kuraĝ’
toleru ni doloron!
Nur post luktad’ la kronon ni
de vivo portos antaŭ Di’.

MIR NACH SPRICHT CHRISTUS, UNSER HELD • GL 616 • EG 385 • RG 812 • M (Eisenach): Bartholomäus Gesius 1605, Johann Hermann Schein 1628 • germana T: Angelus Silesius (Johann Scheffler) 1668 • E: Richard Hoppe, 1965 en EKE 25, W. J. Downes • AK 197*

269.7

Gal 5,1-6

1 Por libereco Kristo nin liberigis; tial staru fortike, kaj ne reimplikiĝu en jugon de sklaveco.

2 Jen mi, Paŭlo, diras al vi, ke, se vi cirkumcidiĝos, Kristo al vi tute ne utilos. 3 Mi denove atestas al ĉiu homo cirkumcidata, ke li estas ŝuldanto, por plenumi la tutan leĝon. 4 Vi, kiuj volas vin pravigi per la leĝo, apartiĝis for de Kristo; vi forfalis de graco. 5 Ĉar ni en la Spirito atendas la esperon de justeco per la fido. 6 Ĉar en Kristo Jesuo nek cirkumcido nek necirkumcido valoras ion, sed nur fido, energianta per amo.

270

1. Dum vivas ni en la mizer’
sen vidi vojon de l’ esper’,
sen iu helpo, ho Sinjor’,
eĉ en plej koro-ŝira plor’,

2. jen tio estu la konsol’,
ke ni laŭ Via sankta vol’
kunvenu, kaj per pia preĝ’
al Vi ekiru, Dia Reĝ’.

3. Kaj tiam nia penta kor’
en nia vera pek-dolor’
alvokas Vin, ho graca Di’,
ke nin kompate savu Vi,

4. ĉar tio estas la promes’,
ke post la vera pek-konfes’
el pia koro en humil’,
pardonos Vi pro Via Fil’.

5. Ni tial venas, sankta Di’,
kaj preĝas kore nun al Vi.
El tiu peza peka ĉen’
nin liberigu Via ben’.

6. Al niaj pekoj Vi ne plu
rigardu, kara Krist’ Jesu’;
nin helpu en mizeroj, ke
finiĝu ĉiu plor’ kaj ve’.

7. Kaj tiam danki povos ni,
per kanto, kora ovaci’,
kaj vivu ni laŭ Via vort’
surtere – kaj post tera mort’.

WENN WIR IN HÖCHSTEN NÖTEN SEIN • EG 366 • M (Wenn wir in höchsten Nöten sein): Johann Baptista Serranus, Wittenberg 1567, laŭ Guillaume Franc, Ĝenevo 1543 • germana T: Paul Eber 1566 laŭ la latina In tenebris nostræ de Joachim Camerarius ĉ. 1546 • E: Hans Amund Rosbach • TK 83

271

M (Vater unser) → 791 «Ho Patro, alte en ĉiel’»

1. Antaŭ la Ĉioscia nun
mi staras, kulpa je la pun’.
Parole, age, pense – jes,
mi pekis; sekvas nun konfes’.
Ĝi tranĉas mian koron. – Di’,
indulgu min pekulon Vi!

2. Min de vizaĝo Via ne
forpuŝu, Dio! Helpu ke
tirota estu mi, savit’,
al Vi per Sankta la Spirit’.
Al mi la vojon montru, Di’!
Indulgu min pekulon Vi!

3. Malligis min Jesuo per
la kruco-mort’ de pek-mizer’.
Min ne forpelu, Fil’ de Hom’,
min lasu iri al la dom’,
de graco pravigita. – Di’,
indulgu min pekulon Vi!

JEG STÅR FOR GUD SOM ALLTING VET • NSB 627 • Salmebok 299 • norvega T: Magnus Brostrup Landstad 1861 • E: Trygve Raimar, 1971 en AK 123 [K850T]

272

M (Finlandia) → 610 «Jen mia preĝo»

1. Ho Eternulo, Dio de mistero,
de ĉio ajn la nesondebla Font’, –
al Vi ni levas korojn en adoro,
Kreinto sola de la vasta mond’,
Vi formis homojn laŭ la propra bildo
por paca viv’ en familia rond’.

2. En peka malhonoro kaj memvolo
prapatroj niaj jesis al ribel’,
kaj sin surdigis al la Dia voĉo,
sin trompis sur Satana karusel’.
Demonaj fortoj regis sur la tero –
kaj ploris la anĝeloj en ĉiel’.

3. Ankoraŭ, malgraŭ puno kaj mizero,
kaj malgraŭ oft-spertata tragedi’,
ja malgraŭ la alveno de Jesuo
kun sava forto de l’ evangeli’,
amase iras homoj al detruo.
«Ĝis kiam, ho Sinjor’?» aŭdiĝas kri’.

4. Pri nia kulp’, kaj tiu de l’ kunhomo,
ni pentas, kaj petegas por pardon’.
Humile, kaj sopire, kun espero
okulojn levas ni al Via tron’.
Rigardu nin, la sklavojn de malsaĝo;
kompatu nin pro Via glora nom’.

5. Ho Eternulo, aŭdu nin pro Kristo,
leviĝu kun potenco, agu mem!
L’ homaron liberigu de ruino,
jam longe suferintan sub malben’;
starigu Vian regnon de la paco,
kaj faru niajn korojn Via hejm’.

HO ETERNULO, DIO DE MISTERO • E (originale verkita): W. J. Downes 1969 • AK 222 [K368T]

273

1. Sub Via vido, Jesuo,
mizeron mian portas mi,
malriĉon, ŝuldon antaŭ Vi,
sub Via vid’, Jesuo.

2. Mi ĝemas, milda Jesuo,
sub ŝarĝo-plen’ de pek-dezir’.
Mi en angoro kun sopir’
rigardas Vin, Jesuo.

3. Kompatu, milda Jesuo.
La amon kontraŭpekis mi,
kaj prave min kondamnus Di’.
Porpledu min, Jesuo.

4. Mi fidus eĉ, ho Jesuo,
se juste min forlasus Vi.
Eĉ sen esper’ esperas mi
sub Via vid’, Jesuo.

FÖR JESU MILDA ÖGON • M: Huugo Nyberg 1903 • sveda T: Lars Stenbäck 1839 • E: T. I. Haapalainen 1988 • TK 129 • prilaboro: Kloster Kirchberg 1997

274

1. Vidu miajn limojn,
miopecon,
pedantecon.
|: Ŝanĝu min, Sinjoro, plivastigu min. :|

2. Vidu miajn svenojn,
dekadencon,
senpotencon.
|: Ŝanĝu min, Sinjoro, fortikigu min. :|

3. Vidu miajn timojn,
rezerviĝon,
malvarmiĝon.
|: Ŝanĝu min, Sinjoro, revarmigu min. :|

4. Vidu: Mia koro
Vin deziras,
Vin aspiras.
|: Venu do, Sinjoro, hejmen gvidu min. :|

MEINE ENGEN GRENZEN • EG (Württemberg) 589 • M: Winfried Heurich el: Aus Liebe zu den Menschen, SU 9980 • germana T: Eugen Eckert • © Studio Union, Lahn-Verlag, Limburg • E: Albrecht Kronenberger 1994

▉

Naturo kreskas kaj mortas,
homoj feblas kaj fortas,
Dio kreas kaj portas.

Alois Eder

275

1. Se mi nur pli similus Vin,
Jesu’, kun varma kor’,
per sama amo donus min
en ĉiu peza hor’.
Se nur en viv’ kaj kredo mi
en ĉio Vin similus pli,
ĝojegus mi, ho Di’!

2. Sufiĉe dankas kiu kor’
pro veno al la ter’?
Nur laŭdo de anĝela ĥor’
kantanta en l’ aer’!
Se mi nur estus pont’ al Vi,
kaj ĉiam Vin similus pli,
ĝojegus mi, ho Di’!

3. Ho serĉu, serĉu, Fil’ de Di’,
en mia peka kor’;
malamon certe trovos Vi,
sed prenu pekojn for!
La pensojn, vortojn, vivon Vi
direktu; Vin similu mi.
Ĝojegus mi, ho Di’!

4. Min klinu do, kaj metu min
en polvo antaŭ Vin!
Forigu la fieron kun
radik’, purigu min.
En tiu loko loĝu mi,
kaj tiam Vin similu pli.
Ĝojegus mi, ho Di’!

5. En la batalo ĝis la mort’
sangece ŝvitis Vi.
Sed forta estas Dia vort’,
kuraĝon donas ĝi.
Rideton patran donis Li
al Vi; maltimas mi pro ĝi!
Ĝojegas mi, ho Di’!

Å, VAR EG MEIR DEG, JESUS, LIK • NSB 425 • M (Orheim): Matias Orheim 1920 • norvega T: Matias Orheim 1907 • E: Hans Amund Rosbach, 1966 en CH 63 • AK 216

▉

Lian justecon
kontraŭ mi
mi povus kompreni,
Lia abunda amo
estas nekomprenebla.

Stefan Andres

276

refreno:

Returnu vin al via Dio. Petu Lin, Li estas favora.

versoj:

1. Malsupren venis Kristo, la Sinjoro,
ke Li vin savu el diabla forto,
ke Li vin voku en la patran regnon.

2. Ho vin konvertu, levu viajn korojn,
ĉar via savo sin alproksimigis.
Per pento-faro iĝu novaj homoj.

3. Lin aŭdu voki, ŝanĝu vian vivon.
La bonon serĉu, lasu ĉion pekan.
Ho Di-infanoj, verku Lian pacon.

4. Vin Kristo trovis kvazaŭ vagajn ŝafojn.
Denove naskis Dio vin per bapto.
Spirita forto fide vin firmigis.

5. Vin Kristo sendas kiel apostolojn.
Do fortikigu ĉie la gefratojn,
por ke espero kresku sur la tero.

6. Al ĉiuj helpu, kiujn oni premas.
La proksimulojn amu per bonfaroj.
Tiele fastos vi laŭ Dia volo.

7. Li el subuloj faras vin gefiloj.
Li vin el sklavoj faras geamikoj.
Revenu hejmen, patren, al festeno.

ATTENDE, DOMINE, ET MISERERE • BEKEHRE UNS, VERGIB DIE SÜNDE • GL 160 • M (Attende Domine): Francio 17a jc. • germana T: Walter Röder 1971 • E: Albrecht Kronenberger 1993

277

1. Vidu, mi, ho Dio kara,
ĉiujn miajn pekojn pentas.
Plore mi el kor’ amara
kulpa antaŭ Vi min sentas.

2. Via kompatem’ profundas
pli ol ĉiuj pekoj miaj.
Ne pere’, sed viv’ abundas
al pekul’ pro gracoj Viaj.

3. Mi Vin amas, bona Dio,
el la fundo de l’ animo.
Amo mia super ĉio,
super eĉ la propra limo.

JA SE KAJEM • Služ ite Gospodinu s veseljem 145 • M kaj kroata T: V. Novak • E: Lucija Borčič / Albrecht Kronenberger 1999

278

1. Jesu, min permesu plendi,
pri suferoj Viaj pensi.
Ho ŝafido sen makul’,
mi konfesas min pekul’.

refreno:

1.-3. Via kruc’, Jesuo, savas
ĉiun, kiu fidon havas.
Do mi vivu kun esper’
nun kaj en la mort-sufer’.

2. Ho Savanto, hontan signon
kaŭzis mi, Vi portis lignon.
Miaj pekoj ligis Vin,
krude suferigis Vin.

3. Mi min ankaŭ mem prodigis,
min per pekoj malpurigis.
Via sango lavas min,
Dia graco savas min.

POZWÓL MI TWE MĘKI ŚPIEWAĆ • ŚK 132b • M: W. Świerczek CM, ĉe Jan Siedlecki 1928 • pola T: ĉe Teofil Klonowski, Poznań 1856-1867 • E («Permesu min, Jesu’, plendi»): 1985 en NV 131 / Kloster Kirchberg 1999

279

Aŭdu min, Sinjor’;
kompate min rigardu,
Sinjor’ Jesuo; Vi estu mia helpo.

3-voĉa rondkanto
AUDI, DOMINE, ET MISERERE MEI • M kaj latina T: Adam Gumpelzhaimer • E: Adolf Burkhardt 1988 • TK 137

280

1. «Vekiĝu, dormanto, vin levu de l’ mort’,
en lumon vin metos la Kristo!»
Nun vokas vin tiel Jesuo kun fort’,
sed iam Li estos juĝisto.
Vekiĝu! Vin levu! Minacas danĝer’!
Ĉu estas en vi do por morto prefer’?

2. Ne dormu pli longe en pekoj. La voj’
de nokt’ kaj mallumo jam ĉesis!
La lumo de l’ grac’, salutata kun ĝoj’,
jarcentojn jam savon promesis;
Jesuo vin vokas al sankta labor’.
Vekiĝu, vekiĝu! Jam sonis la hor’.

3. Leviĝu de l’ morto, kaj vivu, pekant’,
ke ankaŭ vin Kristo prilumu!
Ho, aŭdu la voĉon de l’ Dia vekant’,
obeu, ke vin ne konsumu
ĉe l’ fino de l’ tagoj la Dia koler’.
Leviĝu! Eliru el via karcer’!

4. Feliĉa, vi hom’, se Jesu’ vekis vin
el dormo de morto por ĉiam.
Ĉar tagoj kaj noktoj alternu sen fin’,
por vi estos nokto neniam!
Vekiĝu, dormanto! Vin levu de l’ mort’!
Aŭskultu Jesuon, Li staras ĉe l’ pord’!

ONTWAAK, GIJ DIE SLAAPT • LvK 462 • M (Ontwaak): Johannes Gijsbertus Bastiaans 1868 • nederlanda T: Petro Parson • E: H. A. de Hoog, 1954 en KKP 30 • AK 198
• Efe 5,14

281

M (Hovden) → 656 «Kristo, helpu min batali»

1. Kiam Vi de mi postulos,
Di’, klarigon pri la viv’,
mian konton trakalkulos,
granda estos la pasiv’: –
miloj, miloj da talentoj!
Mi pro tim’ paliĝas, ĉar
fluos kiel la torentoj
peko, ŝuldo, kulp’, erar’.

2. Pentas mi. Vizaĝ’-al-tere
preĝas, kaj alvokas Vin
mi humile, malfiere:
Di-Sinjor’, indulgu min!
Ŝuldojn pagis Vi, Jesuo!
Savu, granda Fil’ de Hom’,
la animon de detruo!
Glor’ al Via kara nom’.

GUD, NÅR DU TIL REGNSKAP KALLER • NSB 628 • Salmebok 300 • norvega T: Magnus Brostrup Landstad 1861 • E: Trygve Raimar, 1971 en AK 120 [K848T]

282

1. Kiel infanoj de la lum’ iradu ni kun Di’,
ĉar, Fonto de la lumo mem, Li estas lum’ en ni.

2. Tiel irante, vivas ni en amo kaj en grac’,
ĉar Dio estas amo kaj Jesuo nia pac’.

3. Ĝoje sentante forton de la gloro en l’ anim’,
potencojn de l’ malluma sfer’ defias ni sen tim’.

4. Firme fidante al Jesu’ por poviganta grac’,
decide ni triumfos en la horoj de minac’.

5. Partoprenante en la lum’ de nia Patra Di’,
ni havas kunulecon en l’ eterna famili’.

6. Senpekigite per la sang’ de Li, la Lum’ de l’ mond’,
iradas ni sekure en lum-radianta rond’.

7. Kantu ni danke laŭdon al la Patro, Fil’, Spirit’;
kompata, pardonema kaj majesta Infinit’.

KIEL INFANOJ DE LA LUM’ • M (Nox Præcessit): John Baptiste Calkin • E (originale verkita): W. J. Downes 1968 • AK 212
• 1 Joh 1,7

283

M (Iam lucis) → 113 «Jam levas sin la taga lum’»

1. Krist’, Suno de justeco,
forpelu nian nokton,
por ke kun nova tago
noviĝu nia koro.

2. Donacas Vi Karesmon,
la sanktajn kvardek tagojn,
la tagojn de la savo,
la tempon de favoro.

3. Puriĝu nun la korpo,
puriĝu la animo
per fasto, per modero,
per preĝo kaj bonfaro.

4. Per pento ni retrovu
la vojon de la vivo,
ĉar Vi nin el sklaveco
kondukas en liberon.

5. Printempo jam alvenas,
burĝonas la naturo.
Do ankaŭ ni ekfloru
al nova paska ĝojo.

6. La Patron ni adoru,
ni gloru Vin, Di-Filo,
ni benu la Spiriton
per unu sama laŭdo. Amen.

IAM, CHRISTE, SOL IUSTITIÆ • latina T: 6a jc. • E: Albrecht Kronenberger 1994, laŭ brevier-himnoj kaj 2 Kor 6,2 [K17T]

283.7

Vi, Dio sankta,
Vi, sankta forta,
senmorta Dio, kompatu nin.

ruse:

Sviaty Bože,
sviaty kriepki,
sviaty biessmiertny, pomilui nas.

SVIATY BOŽE • Kanto el Taizé • ortodoksa • E: Albrecht Kronenberger 1996/2001 • kun afabla permeso

PASIONO

Psalmo:
Psa 51 (Miserere) → 713
Trishagion:
Agios o Theos/Sanctus Deus → 036
Kalvaria Vojo:
Oni kondamnas Vin → 021
La kvin Vundoj:
Krist’ Jesuo, por ni → 019.9
Aklamo:
Kiu por ni portis vundojn → 019.10
Maria-Antifono:
Vin, ho ĉiela Reĝino → 097.17

284

1. Vivi por Kristo, morti por Li,
kiu Sin donis, nia Mesi’!
Kun Li suferi,
kun Li batali,
servi la mondon, iri al Li!

2. Vivi por Krist’ en ĝojo kaj ve’!
Ŝarĝojn Li portas, kvazaŭ arke’.
Lin ni gloradu,
nun kaj eterne,
himnu Lin kun ĉiela arme’.

3. Vivi por Krist’ en nia eon’!
Li ĉe ni restas, graca pardon’.
Zorgoj kaj timoj
ne preter limoj:
Pretas ĉe Li post venko la kron’.

SMIEŤ ŽIŤ PRE KRISTA • FÜR CHRISTUS LEBEN • EG (Württemberg) 640 • M kaj slovaka T: Mária Royová (antaŭ 1924) 1971 • germana T: © Martin Schüz 1995 • E: Adolf Burkhardt 1999 • kun afabla permeso

285

1. Venu, vidu la Reĝon, la Reĝon de la am’;
vidu Lin kun ruĝa rob’ kaj dorna kron’.
La soldatoj rikanas ĉe l’ vid’ al kruc-kruel’.
Niaj faroj rekrucumas Lin eĉ nun.

refreno:

Renkontas sin koler’,
kompato kaj esper’;
repaciĝon tie trovas kulpa mond’.
Ho, helpu pri kompren’
de ĉi miriga ben’!
«Pardonu, Patro!» krias pura am’.
Mi laŭde adoras Vin,
ho Krista Ŝafid’.

2. Venu, ploru, funebru pri nia kontribu’;
pli ol najloj, pli ol dornoj vundas Lin
intergenta malamo, arbitro kaj avar’.
Nian punon sur Lin metis Dio mem. …

3. De l’ ĉiel’ venis Vi por ĉielen porti nin;
sub okuloj Viaj preĝ-adoras ni.
Via plor’: nia ĝoj’; mortis Vi por nia viv’.
La potenco paska levos ankaŭ nin. …

286

1. Jesu amata, kion do Vi krimis,
ke la juĝisto puni Vin ne timis?
Pro kiu kulpo devis Vi suferi,
batojn toleri?

2. Oni Vin skurĝas, oni Vin turmentas.
Oni kun dorna krono Vin prezentas.
Oni Vin murdas, tamen Vi nek plendas
nek Vin defendas.

3. Kial Vin premas tiaj doloregoj?
Aĥ, ilin kaŭzis ankaŭ miaj pekoj.
Kore, Sinjoro, kulpa min mi sentas.
Dio, mi pentas.

4. Punon mirigan prenas la paŝtisto;
por Siaj ŝafoj kruce mortas Kristo.
Kvazaŭ ŝuldanto la Senkulpa agas:
ŝuldojn Li pagas.

HERZLIEBSTER JESU • Unisono 22 • EG 81 • GL 180 • RG 440 • KG 391 • M (Herzliebster Jesu): Guillaume Franc 1543 (al Psa 23), Johann Crüger 1640 • germana T: Johann Heermann 1630 • E: Albrecht Kronenberger 1991 (strofoj 2 kaj 3), Kloster Kirchberg 1997 (strofoj 1 kaj 4)

4-voĉan aranĝon de la melodio → Adoru Kantante 63

287

1. Al Vi ni dankas, Krist’ Jesu’,
ke Vi per Via sango-flu’
mortante sur la kruc’ por ni
nin faris justaj antaŭ Di’.

2. Vin, Kristo, vera hom’ kaj Di’,
pro Viaj vundoj petas ni:
Nin gardu de l’ eterna mort’,
ĉeestu en ekstrema sort’.

3. Protektu kontraŭ pekon nin
per forta mano ĝis la fin’,
ke Via kruc’ al ni sur ter’
konsolo estu en sufer’.

4. Kaj estos fid’ en nia kor’,
ke restos Vi dum ĉiu hor’
kun ni sur nia vivo-voj’,
ke iru ni tra kruc’ al ĝoj’.

WIR DANKEN DIR, HERR JESU CHRIST • EG 79 • GL 178 • RG 439 • KG 395 • M: Nikolaus Herman 1551 • germana T: Christoph Fischer 1568, kp. Dat Evangelische Gesangbook n. 79; 1589; 1597 • E: Albrecht Kronenberger 1997

288

1. Ho sankta kap’, kronita
per pika dorno-kron’,
sanganta kaj vundita,
memvola ofer-don’!
Vin mokas soldataro,
dum vivo fluas for,
sed supre anĝelaro
rigardas kun ador’.

2. Vin lasas ĉiu forto,
paligas Vin dolor’,
alproksimiĝas morto,
rompiĝas Via kor’.
Ho amo vere Dia!
Vi mortas ja por mi!
La peko estis mia,
la punon prenas Vi!

3. Sen vortoj mia koro
por taŭga dank-esprim’
pri tiu mort-doloro,
kompato ja sen lim’.
Mi restu Via ĉiam,
fidela ĝis la fin’;
neniam, ho neniam
mi ĉesu ami Vin!

4. En mia lasta horo,
Savanto, montru Vin,
kaj ĉe la mort-angoro
rapidu savi min.
La brakojn etenditajn
en kruca malhonor’
mi vidu malfermitaj
por preni min al glor’!

O HAUPT VOLL BLUT UND WUNDEN • Unisono 23 • GL 179, kp. EG 85, KG 389, RG 445 • M (Passion Chorale): Hans Leo Hassler 1601, religie: Brieg post 1601, Görlitz 1613 «Herzlich tut mich verlangen» • germana T: Paul Gerhardt 1656 laŭ la latina Salve caput cruentatum de Arnulf el Loveno antaŭ 1250 • E: M. C. Butler 1966 en HE 56, laŭ la angla traduko de James Waddell Alexander • AK 60

289

1. Ŝafidon tie vidas mi
la mondajn pekojn porti.
En pacienco iras ĝi
pro nia ŝuldo morti.
Li iras vojon al pere’,
mokita, torturita de
la homoj sur la tero.
Li portas ĉion; Lia am’
al ĉiu filo de Adam’
Lin gvidas al sufero.

2. Amiko estas la ŝafid’,
Savanto de l’ homaro.
Lin Di’ elektis pro l’ perfid’,
pro peko, krim’, kaj eraro.
«Ekiru, kara Filo, jen
al tiu gento, kiu en
infero punon portos.
Kruela estos tiu pun’,
vi savi povas ilin nun,
sed sange tiam mortos.»

3. «Jes, Patro, jes, el mia kor’,
mi pretas laŭ Via volo.
Nun venu veoj kaj dolor’,
se vivos Via popolo.»
Ho, kia amo, tian ni
nur trovis ĉe la Fil’ de Di’;
ĝi gvidas Lin al morto!
Ho amo! Tra la morta val’,
tra tombo al ĉiela hal’
nin gvidos via forto.

4. Mi kantos nokte kaj dum tag’
pri am’ kaj bono Via,
kaj portos min per ĉiu ag’
al ĝoj-ofero pia.
Dum mia viv’ en ĉiu hor’,
al Via glora nom’, Sinjor’,
dankeme mi laboras,
kaj ĉiun bonon, kiun Vi
en Via amo sendos, Di’,
eterne mi memoros.

5. Grandiĝu tial, mia kor’,
al trezorejo vera!
En vi kaŝiĝos la trezor’
pli granda ol la tera.
Ĉar perloj, gemoj, pura or’,
kaj mirho kun la dolĉ-odor’
ja senvaloraj estos.
Sed Via sango, Via mort’,
juveloj de la Dia vort’,
eterne samaj restos.

6. En sango de Jesuo mi
la vivon mian trovas.
Se mond’ min vundas, tie ĉi
mi ripozadi povas.
Ĝi helpas al anima vund’;
en nigra nokto kaj profund’
redonas ĝi la vidon.
Se en la monda uragan’
senkuraĝiĝas Di-infan’,
la sang’ fortigas fidon.

7. Kaj Lia sango fest-kostum’
ĉe Lia trono estos,
dum mi en mondo de la lum’
post tera vivo festos.
Ĝi estos krono de l’ fidel’,
ĝin portos mi en la ĉiel’,
ateston pri la rango
de la sanktuloj, kiuj nun
ĉe l’ trono brilas kiel sun’,
laŭdante Lin per ama lango.

EIN LÄMMLEIN GEHT UND TRÄGT DIE SCHULD • EG 83 • M (An Wasserflüssen Babylon): Wolfgang Dachstein 1525 por Psa 137 • germana T: Paul Gerhardt 1647 • E: Hans Amund Rosbach, 1971 en AK 62*

290

1. Jesu Kristo, Di’ potenca,
ho Ŝafido pacienca!
Vi sur krucon metis manojn Viajn
forigante ĉiujn pekojn niajn.

2. Lin priploru, hom’ mizera
pro mizerikordo vera.
Jesu Kristo kruce agonias.
En mallumon eĉ la sun’ varias.

3. Ĝemas Li per lasta vorto,
kapon klinas kun malforto.
Sub la kruco staras la patrino
kun dolor’ sen lim’ en sia sino.

4. Ŝire la kurten’ sin fendas,
tero krevas, rokoj plendas.
La cent-estro krias: «Filo Dia!»,
ekgenuas pleb-amaso pia.

5. Brust’ pikita. El la vundo
fluas sang’ kaj akv-abundo.
Plendojn niajn larme ni esprimas.
Ho Jesu’, la Dia grac’ senlimas.

JEZU CHRYSTE, PANIE MIŁY • ŚK 109* • M: ĉe Michał Marcin Mioduszewski, Kraków 1838-1853 • pola T: Abraham Różniatowski ĉ. 1610 • E: 1985 en NV 128*

291

1. Vi, bela vivo-arbo paradiza,
kara Jesuo, Di-Ŝafid’ sur tero,
Vi suferante savis nian vivon,
nin liberigis.

2. Nur, nur pro ni Vi devis suferadi,
iris al kruco, portis dornan kronon.
Por niaj pekoj devis Vi elpagi
per Via vivo.

3. Kara Jesuo, funde nin transformu,
por ke volonte tiujn ni pardonu,
kiuj ofendis nin, malbone traktis,
mem mise agis.

4. Por ili ĉiuj ni Vin volas peti,
laŭ Vi, modelo, voki al la Patro,
por ke ni venu kun sanktuloj ĉiuj
al Via paco.

5. Kiam la tagoj de la viv’ sin klinas,
nian spiriton prenu, ho Sinjoro,
ke fine konsolitaj ni foriru,
laŭdon surlipe.

6. Dankon al Dio, la ĉiela Patro.
Li la perditajn homojn grace savis,
por ni akiris Li senfinan pacon,
ĝojon eternan.

PARADICSOMNAK TE SZÉP ÉLŐ FÁJA • Unisono 27 • EG 96 • RG 454 • M (Diva Servatrix): Bayeux 1739 • hungara T: Imre Pécseli Király antaŭ 1641 • E: Adolf Burkhardt 1985 • TK 106

292

1. S/K: |: Se vi deziras vivi kiel Dio, :|
S: vi mortu kiel grena er’,
S/K: |: vi mortu, ke vi vivu. :|

2. |: Vi iros laŭ la voj’ de ĉiuj aĵoj. :|
Laŭ ĉies sort’, laŭ ĉies voj’
|: vi iros ĝis la fino. :|

3. |: Al suno kaj al pluvo fordonite :|
la grena er’ en ŝtorm’ kaj vent’:
|: ĝi mortos, ke ĝi vivu. :|

4. |: Jen devas morti unu por alia. :|
La grena er’ fariĝas pan’,
|: nutraĵo por alia. :|

5. |: La saman vojon iris nia Dio, :|
kaj tiel Li por vi kaj mi
|: fariĝis mem la vivo. :|

WIE ALS EEN GOD WIL LEVEN HIER OP AARDE • Unisono 28 • GvL 546 • M: flandra popolmelodio ĉe Charles Edmond Henri de Coussemaker 1856 • nederlanda T: Huub Oosterhuis 1965 • © Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E: Albrecht Kronenberger 1997 • kun afabla permeso

293

1. Kantu, lango, pri la venko
en miriga ĉi milit’,
kaj la kruc-trofeon gloru
per peano laŭ merit’,
sur la kruc’ la Mond-savanto
venkis kiel oferit’.

2. Jam l’ unua hom’ afliktis
la Kreinton per ĉagren’,
pro la ĝu’ de l’ frukt’ fatala
lin ekligis mort-katen’:
sed elektis Dio novan
arbon pro l’ homara ben’.

3. Tiu ĉi ofer’ konvenis
al la Dia sav-postul’,
ke l’ perfida ruz’ vaniĝu
per pli bona do kalkul’,
ke la san’ refortu tie,
kie vundis Malicul’.

4. Kiam venis do la tempo
al la pleno de matur’,
sendis Patro-Di’ la Filon
teren el ĉiela pur’,
naskiĝontan el la ventro
de virgin’ en hom-figur’.

5. Kiam jen post tridek jaroj
sonis Lia lasta hor’,
Li, laŭvole destinita,
sin fordonis kun fervor’
kaj, ŝafido sur la kruco,
sin oferis pro favor’.

6. Jen vinagro, galo, kano,
dornoj, najloj, kraĉo-hont’,
lanc’ traboras molan korpon:
sanga tuj elfluas ond’,
kie tero, mar’ puriĝas,
tuta la kreita mond’.

7. Kruc’ fidela, inter ĉiuj
arboj plena de majest’,
senkomparaj frondoj, floroj,
fruktoj estas via vest’:
kara ligno, karan ŝarĝon
portas vi por sav-atest’.

8. Fleksu, alta arb’, la branĉojn,
kaj moliĝu, trunka dur’;
malfortiĝu la rigoro,
kiun donis la natur’,
por ke sur vi kuŝu milde
Dio en la reĝ-figur’.

9. Porti la elaĉetanton
de la ter’ nur indis vi,
mergiĝantan mondon gvidi
el pere’ al la patri’,
ĉar la sango de l’ Ŝafido
vin surverŝis en pasi’.

10. Al la Triunu’ beata
estu do eterna glor’,
sama estu al la Patro,
Filo kaj Spirit’ ador’:
Triunuon tiun laŭdu
l’ universo pro honor’! Amen.

PANGE, LINGUA, GLORIOSI LAUREAM CERTAMINIS • kp. GL (Speyer) 858 • M: © Erhard Quack 1949 laŭ la gregoria himno • latina T: Venantius Fortunatus 6a jc. • E: Guido Holz 1986

294

1. Reĝ-insignoj jen leviĝas, kruc-sekreto bril-lucidas.
Sur ĝi vivo agonias, sed la kruco grac-radias.

2. Vundoj kovras korpon Lian, bruston Lian lanc’ trapikas.
Fluas sango kun la akvo, Di-indulgon ĝi efikas.

3. Plenumiĝas vort’ eterna, de Davida kant’ devena,
ke mond-fame de la arbo Dio regas, mondon benas.

4. Arbo bela kaj lucida, ornamita reĝ-insigne,
inter trunkoj selektita, Dian korpon portu digne.

5. Ho feliĉa tiu arbo, ĉar ĝi Dian korpon tenas.
Pendigita mond-redempto perdon de l’ infer’ reprenas.

6. Estu, kruco, salutata, ho espero, vi tre kara.
Al honestaj gracon donu, la indulgon al pekantaj.

7. Triunuo, Vi famiĝu, tuta mondo Vin adoru.
Per la kruco Vi malfermu vojon al la venk’ kaj gloro.

VEXILLA REGIS PRODEUNT • KRÓLA WZNOSZĄ SIĘ ZNAMIONA • ŚK 114 • M: A. Odrobina, ĉe Jan Siedlecki, Kraków 1928 • latina T: Venantius Fortunatus 6a jc. • pola T: P. Mańkowski • E: 1985 en NV 133*

294.8

Ne timu do!
Izrael, mi savos vin.
Mia estos vi.

Jes 43,1
3-voĉa rondkanto
FÜRCHTE DICH NICHT • M kaj germana T: © Klaus Jürgen Thies • E: Albrecht Kronenberger 2001 • kun afabla permeso

295

1. Staris la patrino plore
ĉe la kruco endolore,
dum pendadis ŝia fil’;

(2) ŝian koron ĝemadantan,
malĝojegan, angorantan,
trafis glavo, dorn-pikil’.

3. Kiom estis afliktata
Dipatrino la benata,
atendante apud Li!

(4) Dum, anime lamentante,
Liajn vundojn kunsentante,
daŭre Lin rigardis ŝi.

5. Kiu homo ne ploradus,
se li tie ŝin vidadus
en tioma kor-mizer’?

(6) Kiu, Kriston rigardante,
la patrinon pripensante,
ne kuniĝus en sufer’?

7. Pro la pekoj de aliaj
venis la turmentoj Liaj,
skurĝo-batoj, agoni’;

(8) ŝi Lin vidis kondamnita,
kaj de ĉiu forlasita;
dum surkruce mortis Li.

9. Kristo, tuŝu mian koron,
ke, vidante ŝian ploron,
kunlamentu ankaŭ mi;

(10) pliardigu mian amon,
brulu ĝi en freŝan flamon,
ke mi plaĉu nur al Vi.

STABAT MATER DOLOROSA • AT THE CROSS, HER STATION KEEPING • LBW 110 • HON 44 • M (Stabat Mater): Mainz 1661 • latina T: Iacopone da Todi 13a jc. • angla T: Edward Caswall • E: M. C. Butler, 1966 en HE 59

alia melodio (dek strofoj):

296

1. Staris la patrino plore ĉe la kruco endolore, |: dum pendadis ŝia fil’; :|

Pjevajte Gospodinu pjesmu novu 484 • M: CO

La aliajn strofojn → sur la antaŭa paĝo

alia melodio (dek strofoj, ĉiu, laŭplaĉe, kun refreno):

297

1. Staris la patrino plore ĉe la kruco endolore, dum pendadis ŝia fil’;

refreno:

Ho Maria, Dipatrino,
estu nia pledantino,
nun kaj en la morto-hor’.

Pjevajte Gospodinu pjesmu novu 486 • M: dalmata

La aliajn strofojn → sur la antaŭa paĝo

298

1. En nokta hor’
kun dolĉa plor’
mistera voĉ’ ekplendas.
Venteta blov’
kun milda mov’
al mi la sonojn sendas.

2. Jen ĝemas en
oliv-ĝarden’
Jesu’ decidiĝante
al kruca mort’
– pro mia sort’ –
la Patron obeante.

3. Maltrankvileg’
kaj funebreg’
afliktas Lian koron.
Sang-gutojn nur
Li verŝas sur
ĉirkaŭe ĉiun floron.

4. La bela lun’
foriras nun,
ĉagreno ĝin konsumas.
La ora mar’
de l’ bril-stelar’
pro larmoj ne plu lumas.

5. Nek birda son’
nek ĝoja ton’
aŭdiĝas en aero;
ĉar en angor’
tremegas kor’
de l’ bestoj sur la tero.

6. En Vin, Jesu’,
mi plu kaj plu
kunsente profundiĝu.
En mi dankem’
kaj adorem’
neniam silentiĝu.

BEI STILLER NACHT ZUR ERSTEN WACHT • Salve Regina n. 110 • M: Trutz-Nachtigall 1649 • germana T: Friedrich Spee von Langenfeld 1649 • E: Paul Bennemann (strofoj 1, 3*, 4, 5*) en Internacia Kantaro n. 40, Albrecht Kronenberger 1994 (strofoj 2, 6)

299

1. Devas Jesuo sur la kruco pendi.
Devas la homo siajn pekojn plendi.
Aĥ, aĥ, sub hom-peka forto
Jesu klinas sin en morto.

2. Korp’ Lia tuta, trunko, membroj, kapo,
montras la spurojn de skurĝad’ kaj frapo.
Aĥ, prezentas Li la vangon,
por ni verŝas Sian sangon.

3. Krono el dornoj vundas la tempion.
Najloj turmentas. Li toleras ĉion.
Aĥ, por peri Di-pardonon
portas najlojn Li kaj kronon.

4. Sekas la lango. Lia buŝ’ soifas.
Pentan krimulon tamen Li edifas.
Aĥ, aĥ, faru, ke ni pentu
kaj la graco-fluon sentu.

WISI NA KRZYŻU • ŚK 138a • M: ĉe Michał Marcin Mioduszewski, Kraków 1838-1853 • pola T: 18a jc. • E («Sur kruco pendas»): 1985 en NV 135 , prilaboro: Albrecht Kronenberger 1999

300

1. Sur kruco Vi suferis,
la vivon Vi oferis
en malhonora mort’.
Blasfemojn Vi aŭskultis,
soldatoj Vin insultis,
sed restis Vi sen plendo-vort’.

2. Ĉi morton mi meritis,
sed Vi eĉ ne hezitis
min tiri el mizer’.
Savanto Vi fariĝis,
per Vi mi restariĝis,
ne plu minacas mort-river’.

3. Dolorojn, vundojn, batojn,
skurĝadon kaj malsatojn
suferis Vi pro mi.
Angoron Vi eltenis,
kaj tamen Vi nur benis
kaj miajn pekojn portis Vi.

4. Grandega amo-fluo
nin pelas al Jesuo,
peranto de l’ homar’.
Per ĝojo Li min zonis,
eternan vivon donis,
tirante min el peko-mar’.

5. Ŝafid’, al Vi doloris,
Vin homoj maladoris,
por kiuj mortis Vi!
Ho donu al mi pacon,
ĉielan Di-donacon.
Konduku hejmen min, ho Di’!

O WELT, SIEH HIER DEIN LEBEN • EG 84, kp. RG 441 • M (Innsbruck): 15a jc.; Heinrich Isaac (ĉ. 1495) 1539; religie Nürnberg ĉ. 1505 • germana T: Paul Gerhardt 1647 • E: H. A. de Hoog laŭ la nederlanda Lam Gods, dat zo onschuldig, 1971 en AK 59

Alian version de la melodio → 018 «Mi tagon mian finas»

La konatan 4-voĉan version de Johann Sebastian Bach → Adoru Kantante 59

▉

Kaj

Kaj herbejoj
ankoraŭ ekzistas
kaj arboj kaj
sunsubiroj
kaj
maro
kaj steloj
kaj la vorto
la kanto
la homoj
kaj

Rose Ausländer
E: Franz Georg Rössler

301

1. En la bosk’ oliva,
kia vid’ tim-skua,
ho, Sinjoro nia
preĝe surgenua.
Tristo Lin aflikte premas,
en ŝvit’ sanga Li tim-tremas.
Ho Jesu’, svenanta,
preskaŭ jam mortanta!

2. La kalikon Patran
la Martiro vera
propra-vole prenas,
ĝin por ni oferas.
El ĉiel’ anĝelo venas,
kaj Lin fortikigi penas.
Jesu, timigita
kaj suferigita!

3. Disĉiplar’ forgesis
pri Li kaj ekdormas.
Antaŭ pord’ Judaso
la kohorton formas.
Kaj la boskon sbir-amaso
tuj invadas kun Judaso.
Jesu, perfidita,
kun malic’ vendita!

4. Judas falas teren
pro mirakla faro,
kise Lin perfidas
antaŭ la sbiraro.
Kriston ili forte premas,
kaj per ĉenoj Lin katenas.
Ho Jesu’, kaptita,
false akuzita!

OGRODZIE OLIWNY • ŚK 124 • M: ĉe Michał Marcin Mioduszewski, Kraków 1838-1853 • pola T: 17a jc. • E («En Bosko Oliva»): 1985 en NV 127*

sbiro = kruda kruela policisto

302

1.-6. Mia popolo, ĉu mi kulpe venis,
ĉu vin tristigis aŭ ĉu vin mi ĝenis?

1. De l’ faraono mi vin liberigis;
krucon sur brakojn vi por mi pretigis.

2. Mia popolo …
Por vi preparis mi la benan sorton;
por mi pretigis vi kruelan morton.

3. Mia popolo …
Mi vin kultivis kiel dolĉan viton;
al mi vi donis nur vinagr-acidon.

4. Mia popolo …
Punis Egipton mi por vi, popolo;
estis skurĝita mi laŭ via volo.

5. Mia popolo …
Vojon transmaran mi por vi apertis;
vundon de lanco mi en brusto spertis.

6. Mia popolo …
Vin plej supera faris mi nacio;
inter krimuloj mia pozicio.

LUDU, MÓJ LUDU • ŚK 119b • M: ĉe Jozef-Bogedain B. Nachbar, Berlin 1856 • pola T: ĉe Michał Marcin Mioduszewski, Kraków 1838-1853, laŭ la latina «Popule meus» • E: 1985 en NV 132 • prilaboro: Albrecht Kronenberger 1998

303

1. La krucon rigardante, mi
miregon sentas en la kor’,
ĉar tie en mort-agoni’
oferis Sin la Princ’ de glor’.

2. Senvaloriĝas monda gajn’,
kaj pri fiero hontas mi;
ne fanfaronas iam ajn,
krom pri la mort’ sur Kalvari’.

3. Vantaĵoj logis min kun ĉarm’,
nun ilin faras mi ofer’;
humile kaj kun penta larm’
mi ĝojas en la sav-mister’.

4. Rigardu! Sangas vundoj plu –
malĝojo kun la amo mem!
Ĉu iam estis tia flu’,
el dornoj tia diadem’?

5. Se tutan mondon donus mi,
tro eta estus la donac’;
postulas amo tia ĉi,
ke cedu mi al Lia grac’.

WHEN I SURVEY THE WONDROUS CROSS • Unisono 25 • HAM 108 • HON 549 • LBW 482 • M (Rockingham Old): Anglio ĉ. 1785, Edward Miller 1790 • angla T: Isaac Watts 1707 • E: W. J. Downes, 1966 en HE 58 • AK 64*

304

1. Aĥ Jesuo surgenua,
sango-ŝvita en ĝarden’,
de l’ anĝel-vizito ĝua,
konsolita en ĉagren’:
Do bonvolu min konsoli,
kaj, Jesu’, vizitu min,
ĉar mi kore amas Vin.

2. Ho Jesuo sang-kovrita,
kiom tristas Via kor’,
ja al fosto Vin ligitan
vipas skurĝoj de kohort’:
Do bonvolu min konsoli,
kaj, Jesu’, pardonu min,
ĉar mi kore amas Vin.

3. Dorn-kronita sen omaĝo,
ho Jesuo, mia Di’,
pro la sango sur vizaĝo
preskaŭ nekoneblas Vi:
Do bonvolu min konsoli,
kaj, Jesu’, sanktigu min,
ĉar mi kore amas Vin.

ACH, MÓJ JEZU, JAK TY KLĘCZYS • ŚK 106 • M: ĉe ĉe Michał Marcin Mioduszewski, Kraków 1838-1853 • pola T: verkinto nekonata • E: Henryk Paruzel • NV 126*

305

1. Ĉion pri ni skribitan Vi en ver’
plenumas dum ĉi tiuj lastaj tagoj,
ĉiujn ordonojn, portas Vi la plagojn,
ĉiun aflikton de la mond-dezert’.

2. Fermita restis la edena land’.
Malŝlosas ĝin, malfermas niajn korojn
Davida Fil’ kaj Viro de Doloroj,
Reĝo de l’ Judoj, Vi, la mort-venkant’.

3. Jesu’, ĉeesto Via la lantern’,
pro Vi la flam’ en nia kor’ ekdancos.
Vi antaŭiras, Vi al ni ne mankos,
ĉeestas Vi, ĉefpastro en etern’.

4. Pro Vi nun fajras ĝoj’ en nia sfer’.
El Vi, Sinjor’, la vivon ĉerpas pano,
la buŝojn igas Vi prikanti amon,
ĉar iris Vi la vojon de l’ ofer’.

5. Ĉi supren-iro al Jerusalem’,
en kiu Vi rivelas paco-donon
al ĉiuj, altigantaj Vian nomon:
hosana nun, kaj jen: krucumu Lin!

ALLES WAT OVER ONS GESCHREVEN IS • GvL 407 • LvK 173 • ZJ 370 • M: Frits Mehrtens • nederlanda T: Willem Barnard • © Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied, Pijnacker • E: Jan van Keulen 1982 • TK 84 • kun afabla permeso

306

1. Pezis la viv-arbo
dorse de l’ Mesi’.
Bonan frukton portis Li por Sia Di’.

refreno:

Kyrie eleison, ho kompatu nin,
igu nin leviĝi el la morto-sin’.

2. Preĝu ni do ade
en ĉi tera val’,
ke la paco kara estu viv-real’. Kyrie …

3. Ĉar la ter’ postulas
semon de la mort’,
sed al venk’ stimulas spir’ de l’ Dia vort’. Kyrie …

4. Ni do Dion laŭdu,
vivu per la lum’,
for el peko-faŭko, en la sav-brakum’. Kyrie …

5. Eĉ se tero pelas
al infera flam’,
la ĉiel’ fidelas, ne laciĝas am’. Kyrie …

6. Morten pezis arbo
dorse de l’ Mesi’.
Bonan frukton portis Li por Sia Di’. Kyrie …

MET DE BOOM DES LEVENS • Unisono 29 • LvK 184 • ZJ 353 • M: Ignace de Sutter 1964, © Apostolaat voor Kerkelijk Leven, Tongerlo • nederlanda T: Willem Barnard 1963, © Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied, Pijnacker • E: Jan van Keulen 1989 (strofoj 2 ĝis 5), Adolf Burkhardt 1990 (strofoj 1 kaj 6) • TK 146 • kun afabla permeso

307

1. Ĉu vi vidis la krucon de l’ Sinjor’?
Ĉu vi vidis la krucon de l’ Sinjor’?
Ho!
Ĝin rigardante, ho, mi tremas, tremas, tremas.
Ĉu vi vidis la krucon de l’ Sinjor’?

2. Ĉu vi vidis la morton de l’ Sinjor’? …

3. Ĉu vi vidis la tombon de l’ Sinjor’? …

WERE YOU THERE WHEN THEY CRUCIFIED MY LORD • M (Were you there): Usona negra spiritualo • E: el la Kristana Bulteno de Donald Broadribb, 1961 • TK 91*

308

1. Al Vi, Sinjoro, estu honoro, laŭdo, glor’,
al kiu dolĉe kantis la infanara ĥor’.
«Ho filo de Davido! Ho Izraela reĝ’!
Mesio profetita en Dia sankta leĝ’!»

2. Vin laŭdas anĝelaro en la ĉiela mond’;
kaj sur la tero homoj kantadas je respond’.
Hebreoj palmo-branĉojn portadis antaŭ Vi;
kaj preĝojn, himnojn, laŭdojn prezentas ankaŭ ni.

3. Kantadis ili antaŭ la kruco-agoni’;
kaj nun al Vi tronanta jen nia melodi’.
La laŭdo de infanoj ĝojigis Vin, Sinjor’;
ho, nian kanton ankaŭ akceptu kun favor’.

GLORIA, LAUS ET HONOR • ALL GLORY, LAUD, AND HONOUR • HAM 98 • HON 11 • M (Valet will ich dir geben = St. Theodulph): Melchior Teschner 1614 «Valet will ich dir geben» • latina T: Theodulph el Orleano • angla T: John Mason Neale • E: Clarence Bicknell (1842-1918) • 1966 en HE 54 • AK 58

309

M (Ellacombe) → 327 «La tago releviĝa»

1. «Hosana, Hosanega!»
laŭt-kantas infanar’.
Tra templo kaj tra kortoj
resonas laŭd-deklar’.
Ĉar Jesuo ilin benis
per amega ĉirkaŭprem’,
laŭd-kantas la infanoj
pro simpla respondem’.

2. De l’ Oliv-monto buboj
Lin sekvas en amas’,
kaj palmajn branĉojn svingas
kun ĝoj’ ĉe Lia pas’.
Adorato de l’ anĝeloj
en humilo rajdas plu:
de l’ dorso de azeno
salutas jen Jesu’.

3. «Hosana en plej-alto!»
Antikvas nia kant’.
«Ni Vin salutas, Kristo,
kaj laŭdas, ho Savant’.
Ja eterne Vin laŭdados
nia voĉo, vivo, kor’:
‘Hosana!’ Ni ĝojegas
senfine en ador’.»

HOSANNA, LOUD HOSANNA • angla T: Jennette Threlfall 1873 • E: Leland Bryant Ross 1997 [K673T]