ADVENTO

Kantoj:
Jen venis al Maria Gabriel → 793
Di-anĝelo Gabrielo → 809
Kyrie-Litanioj:
Ros’ el Di-seren’ → 860
Maria-Antifono:
Granda de l’ Savant’ patrino → 097.15
Meso por Advento → 055

178

|: Alvenis tempo al ni de advento, alvenis tempo de granda ĝoj’. :|
|: Tra la neĝ-kovrita land’ migras ni, migras ni, al la eterneca rand’. :|

ES IST FÜR UNS EINE ZEIT ANGEKOMMEN • kp. KG 349, RG 420 • M kaj germana T: epifani-proklama kanto el la svisa kantono Luzern • E: Albrecht Kronenberger 1999

179

1. Miriga ŝip’ alvenas,
ŝarĝita ĝis la rand’,
trankvilan vojon prenas
tra l’ mar’ al nia strand’.

2. Kun frajto altvalora
ĝi ankras nun ĉe l’ bord’.
Malfermas sin la ora
trezora glora pord’.

3. Maria, Virgulino,
la bebon portas vi.
El via ĉasta sino
naskiĝos Di’ por ni.

ES KOMMT EIN SCHIFF, GELADEN BIS AN SEIN HÖCHSTEN BORD • Unisono 6 • GL 114 • EG 8 • KG 305 • RG 360 • M: Kantolibro de Andernach, Köln 1608 • germana T: Alzaco 15a jc., Daniel Sudermann ĉ. 1626 • E: Albrecht Kronenberger 1991/2000, el traduko de Guido Holz 1986

180

1. Jen Li, la vera ĝojo-sun’.
Premantaj ombroj fuĝas nun.
Benata la Sinjor’!

2. Li metas finon al mizer’.
Pro tio ĝoju ĉiu sfer’.
Benata la Sinjor’!

3. Spirito Sankta eĉ tra kriz’
nin gvidu al la paradiz’.
Benata la Sinjor’!

3-voĉa rondkanto
ER IST DIE RECHTE FREUDENSONN • EG 2 • Paul Ernst Ruppel 1955 • © Verlag Singende Gemeinde, Wuppertal • E: Adolf Burkhardt 1976, kp. la himnon «Vin levu, pordo kaj lintel’» • TK 43

181

Levu vin, pordoj,
pordoj antikvaj,
por ke eniru
Di’, la savant’.

4-voĉa rondkanto
MACHET DIE TORE WEIT • el: Singt und lobt (BE 2400) • M: Hermann Rauhe • T: Psa 24,7 • © Gustav Bosse Verlag, Kassel • E: Albrecht Kronenberger 1995

182

1. Vin levu, pordo kaj lintel’.
La Reĝo venas de l’ ĉiel’,
de ĉiuj regnoj la regant’,
por ĉiuj gentoj la Savant’.
Kun Li aperas viv’ kaj sav’.
Jubilu do pro ĝoj’ kaj rav’:
Benata la Sinjor’,
KREINTO kaj Aŭtor’.

2. Li estas justa sen erar’.
Mildeco estas Lia ĉar’,
sankteco: Lia reĝa kron’;
la sceptro: amo kaj pardon’.
Li metas finon al mizer’.
Pro tio ĝoju ĉiu sfer’:
Benata la Sinjor’,
SAVANTO pro favor’.

3. Feliĉa urb’, feliĉa land’,
se tuŝas ĝin la Reĝa pland’!
Feliĉa ĉiu homa kor’,
se ĝin plenigas Lia glor’!
Jen Li, la vera ĝojo-sun’.
Premantaj ombroj fuĝas nun.
Benata la Sinjor’, KONSOL’ en ĉiu hor’.

4. Ho venu nun, Jesuo Krist’,
en mian koron kun insist’.
Eniru kun la graco-plen’.
Nin tuŝu amo kaj seren’.
Spirito Sankta eĉ tra kriz’
nin gvidu al la paradiz’.
Al Via nom’, Sinjor’,
eterne sonu glor’.

MACHT HOCH DIE TÜR, DIE TOR MACHT WEIT • Unisono 8 • EG 1 • GL 107 RG 363 • KG 298 • M (Macht hoch die Tür): el Geistreiches Gesangbuch de Johann Anastasius Freylinghausen, Halle 1704 • germana T: Georg Weissel (1623) 1642 • E: Adolf Burkhardt 1968/1976 • AK 32

183

1. Ho venu Vi, Imanuel’,
ekbrilu super Izrael’
ploranta sola en ekzil’,
ĝis venos Vi, la Dia Fil’.

refreno:

1.-5. Ho ĝoj’, ho ĝoj’!
Imanuel’ revenos al vi, Izrael’.

2. Ho Jiŝaj-ido, levu Vin,
el ĉenoj liberigu nin,
kaj savu el la nigra mort’!
Ne venku nin infera fort’! Ho ĝoj’ …

3. Ho venu Vi, Matena Sun’!
Dispelu noktajn ombrojn nun,
lumante al mort-ombra voj’,
gajigu nin per sankta ĝoj’. Ho ĝoj’ …

4. Ŝlosil’ Davida, venu Vi!
Malfermu hejmon antaŭ ni;
enlasu nin al Dia glor’;
malbonon ĉian baru for. Ho ĝoj’ …

5. Ho venu Vi, la Leĝ-donint’,
el nubo de Sinaja pint’!
Jam nun al Via Izrael’
revenu Vi, Imanuel! Ho ĝoj’ …

VENI, VENI EMANUEL • O COME, O COME EMMANUEL • Unisono 5 • HAM 49 • HON 358 • LBW 34 • M (Veni Emmanuel): Francio 15a jc., ĉe Thomas Helmore 1856, EG 19 (O komm, o komm, du Morgenstern), RG 362 (Gott, send herab uns deinen Sohn) • latina T: 13a jc., en Psalteriolum Cantionum Catholicorum 1710 • angla T: John Mason Neale 1851/1861 • E: B. John Beveridge, 1966 en HE 26 • AK 37

184

Ho, se Vi disfendus ĉielon kaj malsuprenirus Vi al ni.

3-voĉa rondkanto
ACH, DASS DU DEN HIMMEL ZERRISSEST • M: Herbert Beuerle • T: Jes 64,1 • © Strube Verlag, München • E: Albrecht Kronenberger 1994

185

1. Ĉielojn fendu, ho Sinjor’,
malsupren kuru el la glor’.
Forŝiru, kio estas bar’,
riglil’, seruro kaj rempar’.

2. Ĉielan roson sendu, Di’,
en ros’ defluu, ho Mesi’.
Verŝu, nubar’, per pluva vom’
la reĝon de l’ Jakoba dom’.

3. Ho tero, ĝermu, ĝermu, grund’,
la mond’ verdiĝu en abund’.
Ĉi tiun floron nasku, ter’,
el tero saltu, Sav-esper’.

4. Ho kie restas Vi, konsol’?
Al Vi ja fidas mond-popol’.
Do venu de l’ plej alta hal’,
konsolu nin en larmo-val’.

5. Ho bela stelo, klara sun’,
ni volus Vin rigardi nun.
Leviĝu, sun’; sen via bril’
suspiras ni ja en ekzil’.

6. Mizer’ ĉi tie nia sort’;
minacas nin eterna mort’.
Konduku nin el pek-malben’
per forta man’ al hejm-festen’.

O HEILAND, REISS DIE HIMMEL AUF • Unisono 7 • GL 105 • EG 7 • KG 302 • RG 361 • M (O Heiland, reiss die Himmel auf): Köln 1638, Augsburg (Rheinfelsisches Gesangbuch) 1666 • germana T: Friedrich Spee von Langenfeld 1622 • E: Guido Holz 1985 • TK 114*

186

1. Atendu Jesuon,
do pretu ĉe l’ pordo por Li.
Jubilas la steloj, Li venas, ni estas jam ĉi.

1.-3. Venu, Sinjoro, Maranata.

2. Lumigu la lampojn,
knabinoj, ekardu la kor’
ĉe l’ veno de l’ ĉiam Amata, nomata Sinjor’.

3. Surteren Vi ĵetas
la fajron por brulo en plen’,
kaj ni do la buŝ’, adoranta Vin pro Via ven’.

ERWARTET DEN HERRN • M kaj germana T: Antiphonale zum Stundengebet p. 16-17 • E: Guido Holz 1986

187

1. Sinjoro, venu, ĉar akcepti Vin pretas la ter’.
Sinjoro, venu, maturiĝas gren’ kaj vinber’.
Ĉar ĉiu vivant’ atendas Vorton de Di’.
Ke fine prilumu nin ĉiela radi’!

refreno:

1.-4. Sinjor’, ke Via regno venu!

2. Sinjoro, venu, mankas pan’ al animo-malplen’.
Sinjoro, venu, pretas tablo por la festen’.
Por ke Via korpo estu forto kaj flam’,
per Via ĉeest’, en ni revivu la am’!

3. Sinjoro, venu, kun ni porti turmentojn de l’ mort’.
Sinjoro, venu, preni for la ŝarĝojn de l’ korp’.
Ke per Via kruco ĉesu nia ekplor’,
per Via rigard’ mildiĝu nia angor’!

4. Sinjoro, venu, nin konsumas la nokta venen’.
Sinjoro, venu, jen l’ esper’ en Via maten’.
Ke per Via pac’ foriĝu nia dolor’,
ke per la Spirit’ revivu l’ mondo en glor’!

SEIGNEUR, VENEZ, LA TERRE EST PRÊTE POUR VOUS ACCUEILLIR • CN 373 • LD 391 • M kaj franca T: Didier Rimaud • © Le Seuil • E: Roger Bernard • Nia Kantikaro E20*

188

1. Vi, kies verk’ la univers’,
de l’ Viaj Vi eterna lum’,
de ĉiuj, Kristo, Vi Savant’:
Ni petas Vin, elaŭdu nin.

1. Conditor alme siderum,
æterna lux credentium,
Christe, redemptor omnium,
exaudi preces supplicum.

2. Kompata pri l’ pere-danĝer’
pri l’ mort-destino de l’ eon’,
la mondon lacan savis Vi,
rimedon donis kontraŭ pun’.

2. Qui condolens interitu
mortis perire sæculum,
salvasti mundum languidum,
donans reis remedium,

3. Dum mond’ sin turnis al vesper’,
Vi, kvazaŭ sun’ el sia tend’,
eliris el la pura ĉel’
de l’ virgulino kaj patrin’.

3. vergente mundi vespere,
uti sponsus de thalamo,
egressus honestissima
Virginis matris clausula.

4. Pro Via forto kaj potenc’
genue ĉiu klinas sin,
enĉielul’ kaj surterul’,
Vin konfesante kun humil’.

4. Cuius forti potentiæ
genu curvantur omnia;
cælestia, terrestria
nutu fatentur subdita.

5. Vin, Sankta, fide petas ni,
juĝant’ venonta de l’ eon’:
De ni retenu en ĉi temp’
l’ obusojn de la malamik’.

5. Te, Sancte, fide quæsumus,
venture iudex sæculi,
conserva nos in tempore
hostis a telo perfidi.

6. Al Vi, fidela reĝo, Krist’,
al Via Patro estu glor’,
kaj al la parakleta Spir’,
tra ĉiu tempo kaj eon’. Amen.

6. Sit, Christe, rex piissime,
tibi Patrique gloria
cum Spiritu Paraclito,
in sempiterna sæcula. Amen.

CONDITOR ALME SIDERUM • Unisono 4 • M (Conditor alme siderum) kaj latina T: Kempten ĉ. 1000 • E: Albrecht Kronenberger 1999
• Psa 19,4-6 • Flp 2,9

189

1. «Ho vekiĝu», jen la voko
de l’ gardoj sur la tura roko,
«vekiĝu do, Ciona gent’.»
Nokto-meza estas horo.
Jam trafas hela nin sonoro:
«Ek, virgulinoj kun prudent’!
Fianĉo venas, ho!
La lampojn prenu do.
Haleluja.
Pretiĝu al la nupto vi,
renkonte iru nun al li.»

2. Cion kanton tiun aŭdas,
ĝoj-plene ŝia koro laŭdas,
kaj ŝi leviĝas kun akcel’.
Venas de l’ ĉiela sfero
l’ amiko sava, reĝ’ de l’ vero:
eklumas brile ŝia stel’.
«Nun venu, kara kron’,
Jesu’ de l’ alta tron’!
Di’, hosana.
Ni sekvos Vin por la solen’,
ĉeestos al la Di-festen’.»

3. Gloron kantu ĉiu lango
el homa kaj anĝela rango,
la harpoj kaj cimbala son’.
Dek du perloj jen la pordoj
de Cion; staras ni en l’ ordoj
de l’ anĝelar’ ĉe Via tron’.
Ekvidis ne okul’,
ekaŭdis ne vivul’
tian ĝojon.
Jubilu ni el funda sin’
do «Haleluja» ĝis la fin’.

WACHET AUF, RUFT UNS DIE STIMME • Unisono 92 • EG 147 • GL 110 • RG 850 • KG 210 • M (Wachet auf) kaj germana T: Philipp Nicolai 1599 • E: Guido Holz 1986

▉

En Kristo estas kaŝitaj
ĉiuj trezoroj de saĝeco kaj de scio.

Kol 2,3

190

1. Mond-savanto, naskis Vin
pura, sankta virgulin’.
Al Jesu’ miraklo jen
decis esti la alven’.

2. La miraklon vidis ni,
agis la Spirit’ de Di’:
Viva Vort’ sin vestis per
karno kiel hom’ sur ter’.

3. Li naskiĝis, tamen sen
iu pek’, kaj venis en
mondon kiel hom’ kaj Di’,
savon nun proponas Li.

4. Venis Li de Di’ al ter’,
iris pluen al infer’,
sidas nun kun venka kron’
ĉe la Patro sur la tron’.

5. Venkis Vi per karna mort’,
tia estas Dia fort’;
helpu dum atakoj de
la satana grand-arme’.

6. Lumon el ĉiela hal’
portis Vi al Via stal’;
nokto, morto kaj mizer’
ne plu regas sur la ter’.

7. Dio Patro kaj la Fil’
kaj Spirito en la bril’:
Kun eterna laŭdo ni
dankos Vin, ho sola Di’!

VENI, REDEMPTOR GENTIUM • NUN KOMM, DER HEIDEN HEILAND • Unisono 3 • EG 4 • RG 358 • kp. GL 108, KG 307 • M (Veni, redemptor gentium): Einsiedeln 12a jc.; Martin Luther, Erfurt 1524 • latina T: Ambrosius el Milano ĉ. 386 • germana T: Martin Luther 1524 • E: Hans Amund Rosbach, 1966 en CH 31 • AK 31

191

Vi, kies mano ĉiujn regnojn mire gvidas:
Vian potencon montru Vi al ni,
regalu nin per Via rava sav’.
Vi, per profeta vort’ antaŭdirita:
el la kastelo de l’ ĉiel’
venu malsupren sur la teron,
Krist’, Jesu’.

QUI REGIS SCEPTRA • M: Albrecht Kronenberger ĉ. 1975 • latina T: 9./10. jc. • E: Albrecht Kronenberger 1997

192

1. Aŭdu, gentoj en dolor’:
Tenu forte vin sen timo.
Baldaŭ venos la Sinjor’,
vi Lin vidos en sublimo.

refreno:

Jen por ĉiuj homoj grac’:
Dia pac’.

2. Venos Di’ kun nova ben’,
por ke ĉiuj sin konvertu;
ŝiros nin el pek-katen’,
paco por eterne certu.

Jen por ĉiuj homoj grac’:
Dia pac’.

3. Freŝe ondoj de river’
el rokar’ kaj sablo kuros;
ŝprucos font’ el seka ter’,
abundege gren’ maturos.

Jen por ĉiuj homoj grac’:
Dia pac’.

4. Blindajn ĉarmos brila stel’,
kantos mutaj jen kun vervo,
malsurdiĝos la orel’,
saltos lamaj kiel cervo.

Jen por ĉiuj homoj grac’:
Dia pac’.

5. Ja foriĝos pen’ kaj plor’.
La fidelajn Di’ inspiros.
Kaj al la festen’ de l’ glor’
la elaĉetitoj iros.

Jen por ĉiuj homoj grac’:
Dia pac’.

KÜNDET ALLEN IN DER NOT • GL 106 • EG (Bayern) 540 • M (Morgenglanz der Ewigkeit): Johann Rudolf Ahle 1662, Halle 1704 • germana T: Friedrich Dörr 1972 • © Diözesancaritasverband Eichstätt • E: Guido Holz 1986

193

refreno:

1.-4. Roson, ĉieloj, teren vi donu,
ke la Justulon fine ni konu.

versoj:

1. Ho, Vin detenu kaj koleri ĉesu.
Pri niaj pekoj, Dio, Vi forgesu.

2. Pek’ nin turpigis, faris nin lepruloj:
Puraj nin faru Viaj grac-okuloj.

3. Ho, Vi aŭskultu al la preĝo peta.
Sendu Sendoton laŭ anonc’ profeta.

4. Nun konsoliĝu, ho popol’ mizera.
Jam venas tempo: estos vi libera.

NIEBIOSA, ROSĘ • ŚK 11 • M: ĉe Teofil Klonowski, Poznań 1856-1867 • pola T: nekonata verkinto • E («Ĉieloj roson»): NV 103*
• Jes 45,8

194

1. La nokto sin retiras;
proksimas taga hel’.
Ni kante laŭdon diras
al klara maten-stel’.
Eĉ kiu nokte larmis,
kunkantu en ador’:
La stelo lume varmis
sur via tim’ kaj plor’.

2. Anĝeloj al Li servis –
infan’ Li iĝis, sklav’.
Nun Dio mem aperis
por Sia propra prav’.
Kulpulo sian kapon
ne kaŝi devas plu:
Li fide trovis savon
ĉe l’ kripo de Jesu’.

3. La nokto sin formovas.
Nun iru al la stal’.
Vi tie savon trovas;
ĝi ekde l’ praa fal’
profete anonciĝis
por monda histori’.
Kun vi alianciĝis
Li, kiun volis Di’.

4. Plu, multaj noktoj nigros
sur homa kulp’ kaj lac’,
sed nun kun ĉiuj migros
la stel’ de Dia grac’.
Dum ĝia bril’ vin benas,
ne venkos nokto plu.
De l’ Di-vizaĝo venas
la helpo en Jesu’.

5. Di’ en mallumo loĝas,
sed mem heligis ĝin.
Dum Li la mondon juĝas,
Li ja premias vin.
La kosmon Li konstruis –
kaj zorgas por pekul’!
Se vi ĉe l’ krip’ genuis,
plu estos juĝo nul.

DIE NACHT IST VORGEDRUNGEN • Unisono 9 • EG 16 • GL 111 • RG 372 • KG 310 • M: Johannes Petzold 1939 • germana T: Jochen Klepper 1938 • © Bärenreiter-Verlag, Kassel • E: Adolf Burkhardt 1993/1994, en: Ökumenisches Esperanto-Forum, decembro 1995, p. 85

195

1.-4. Nun estas advento, kantu pri ĝi.

1. Unu kandelon vidas vi.
Prikantu ni sanktan tempon en ĥor’;
faru nun vojon por la Sinjor’.

refreno:

1.-4. Ĝoju, kristanoj.
Ĝojon por vi!
Dio estas ĉe ni.

2. Duan kandelon vidas vi.
Mizerajn gefratojn helpu kun am’,
kiel Jesuo faris jam.

3. Trian kandelon vidas vi.
Heligu la mondon per via bonec’;
vivu volonte laŭ Dia spec’.

4. Kvaran kandelon vidas vi.
Jesuo sin montros mem al la mond’;
brilu vi, koroj en la rond’.

WIR SAGEN EUCH AN DEN LIEBEN ADVENT • GL 115 • EG 17 • M: Heinrich Rohr 1954 • germana T: Maria Ferschl 1954 • © Christophorus-Verlag, Freiburg • E: fratino Edith Biberstein OSB 1986

196

1. Venu, Vi, Sinjor’,
cel’ de l’ mondo-vojo,
ke la ploro-ĥor’
ŝanĝu sin al ĝojo.
Domon de l’ tempec’
fajre pereigu,
nove ekestigu
ĝin en eternec’.

2. Ĉiu kreatur’
en dolor’ akuŝas.
Ĝi saviĝos nur,
se Vi mem ĝin tuŝas.
Kontraŭ peko-flu’,
ondoj de l’ malbono,
do de l’ Dia trono
venu Vi, Jesu’.

3. Prete, sobre ni
vivu antaŭ Dio,
atestante pri
Vi, Jesu’, kun pio.
Ni laŭ Via plan’
bridu fiajn emojn,
ŝanĝu niajn memojn,
estu san-fontan’.

4. Venu, Fil’ de hom’,
Via regno venu,
ke per Via nom’
ĉiu gent’ sin benu;
ke en pac-unu’
mondo restariĝu.
Amen. Ĝi fariĝu.
Venu, Vi, Jesu’.

KOMM, HERR JESU, KOMM • GL 568 • M: Heinrich Rohr 1951 • germana T: Maria Luise Thurmair-Mumelter 1951/1973 • © Christophorus-Verlag, Freiburg i. Br. • E: Albrecht Kronenberger 1996

197

1. «Sendu pluve sur la teron
la Savanton, nuba ondo.
Li forigu la mizeron.»
Tiel jam vokadis mondo.
Kiam post Adama krimo
estris mort’, satano, timo,
tiam homon ĵetis sorto
for de l’ paradiza pordo.

2. Sed la Patro ekkompatis
je mizera homa faro.
Venis Filo, kiu volis
sin oferi por l’ homaro.
Kaj anoncis el ĉielo
al Maria Gabrielo:
«El Spirit’ vi bebon havos,
kiu Izraelon savos.»

3. Se hodiaŭ preĝas homo,
ekkompatos Patro Dio,
venos pac’ en Krista nomo
kaj ekregos harmonio,
kaj triumfos Di-Spirito,
falos pek’, satana mito. –
Estu do Kristnasko nia,
kia festis ĝin Maria.

SPUŚĆCIE NAM NA ZIEMSKIE NIWY • ŚK 17 • M: ĉe Michał Marcin Mioduszewski, Kraków 1838-1853 • pola T: 18a jc. • E: NV 105, prilaboro: Kloster Kirchberg 1999

198

1. Sur sanktaj montoj fondis la Sinjoro
la urbon Cion, kiun amas Li.
El ĉiuj lokoj vin elektis Di’;
Jerusalem’, famiĝas via gloro.

2. Fortikon donos Li al viaj turoj.
El ĉiu lando homojn vokos Li
kaj diros mem al ili: «Ankaŭ vi
naskiĝis inter ĝiaj sanktaj muroj.»

3. Filiŝtoj, Etiopoj, Babelanoj
fariĝos parto de la Di-popol’.
Enskribos ilin Di’ laŭ Sia vol’
kaj nomos ankaŭ ilin Di-infanoj.

4. Kaj kun muzik’ trumpeta kaj cimbala
jubile sonos sur Ciona mont’
la kant’: «En vi ja estas mia font’
de viv-vekanta akvo klar-kristala.»

Psa 87
DIEU POUR FONDER • OP SIONS BERG • LvK p. 149 • M (Psalmo 87): Maistre Pierre 1561 • franca T: Théodore de Bèze • nederlanda T: Klaas Hanzen Heeroma kaj Willem Barnard • E: Jan van Keulen • AK 91

199

1. Jam alvenu, ho Sinjoro,
Vin atendas nia koro,
sen Vi ne povas vivi.

1.-2. Al Kristo pretu nia voj’.
Kaj estu rekta nia far’.
Al Kristo vivu ni kun ĝoj’.
En Li persistu nia star’.

2. Nokto pasis, venas tago.
Estu nova nia ago.
El dormo ni leviĝu.

3. La Sinjoro jam proksimas,
sed animo mia timas:
Ĉu mi jam estas preta?

Al Kristo pretu mia voj’.
Kaj estu rekta mia far’.
Al Kristo vivu mi kun ĝoj’.
En Li persistu mia star’.

JAM ALVENU, HO SINJORO • originalo ne konata • M: buŝe transdonita • E: NV 221*
• Efe 5,14

200

Venos la tag’ de Vi, Mesi’.
Venos la tag’, revenos Vi.

angle:

Wait for the Lord, whose day is near.
Wait for the Lord: keep watch, take heart!

WAIT FOR THE LORD • Kanto el Taizé • Jacques Berthier • © Ateliers et Presses de Taizé • E: Albrecht Kronenberger 1995 • kun afabla permeso

201

1. Ĝoju, vi, Ciona gent’,
vi Filin’ Jerusalem’!
Jen alvenas via Reĝ’.
Lia nomo: Princ’ de Pac’.
Ĝoju, vi, Ciona gent’,
vi Filin’ Jerusalem’!

2. Hosiana, Davidid’!
Vi la ben’ de l’ Di-popol’.
Vian regnon fondu nun.
Hosiana en la alt’!
Hosiana, Davidid’!
Vi la ben’ de l’ Di-popol’.

3. Hosiana, Davidid’!
Salutatu, milda Reĝ’
sur eterna paca tron’,
Fil’ de l’ Patro, Fil’ de Di’!
Hosiana, Davidid’!
Salutatu, milda Reĝ’!

TOCHTER ZION, FREUE DICH • EG 13 • RG 370 • M (Maccabaeus): Georg Friedrich Händel 1747, Unisono 35 • germana T: Friedrich Heinrich Ranke (ĉ. 1820) 1826 • E: Albrecht Kronenberger 1998

202

Apo 4,2b-8

Mi rigardis, 2b kaj jen trono stariĝis en la ĉielo, kaj sur la trono unu sidanta; 3 kaj la Sidanto estis en aspekto simila al ŝtono jaspisa kaj sardia; kaj jen ĉiel-arko ĉirkaŭ la trono, aspekte simila al smeraldo.

4 Kaj ĉirkaŭ la trono estis dudek kvar tronoj; kaj sur la tronoj mi vidis dudek kvar presbiterojn sidantajn, vestitajn per blankaj vestoj; kaj sur iliaj kapoj orajn kronojn.

5 Kaj el la trono eliris fulmoj kaj voĉoj kaj tondroj. Kaj antaŭ la trono brulis sep fajraj torĉoj, kiuj estas la sep Spiritoj de Dio; 6 kaj antaŭ la trono kvazaŭ vitra maro, simila al kristalo; kaj meze apud la trono kaj ronde ĉirkaŭ la trono kvar kreitaĵoj, plenaj de okuloj antaŭe kaj malantaŭe. 7 Kaj la unua kreitaĵo similis leonon, kaj la dua kreitaĵo similis bovidon, kaj la tria kreitaĵo havis vizaĝon kvazaŭ homan, kaj la kvara kreitaĵo similis aglon flugantan. 8 Kaj la kvar kreitaĵoj, havantaj po ses flugiloj, estas ĉirkaŭe kaj interne plenaj de okuloj; kaj paŭzon ili ne havas tage kaj nokte, dirante:

«Sankta, sankta, sankta, estas Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, la estanta kaj estinta kaj venonta.»

203

1. Blovu trombonon kun laŭta sonor’:
Baldaŭ revenos Jesu’.
Ĝoju, kredantoj, kaj kantu en ĥor’:
Baldaŭ revenos Jesu’.

refreno:

Venos Jesu’,
venos Jesu’,
baldaŭ revenos Jesu’.

2. Montoj kaj valoj aŭdigu sin, ĉar
baldaŭ revenos Jesu’.
Sekvos anĝeloj en gloro kaj klar’.
Baldaŭ revenos Jesu’.

LIFT UP THE TRUMPET • BLAST DIE POSAUNE • M: George E. Lee antaŭ 1893 • angla T: Jessie E. Strout antaŭ 1893 • germana T: Battle Creek 1893 • E: Gerhard Hofmann 2000 / Adolf Burkhardt 2001